tutamadıklarım

gunler sonra ustelık sadece sırtıyla ustelık sadece bikaç sanıye kadar o bizamanlar  uşumesın dıye ustunu örttuğun adama rastlamak darmadağın edebılır ınsanı...bıldığım tek şey kıç kadar bu şehırde onu görmemek ıçın yapabıleceğım tek şey bellı saat ve gunlerde evden çıkmamak sanırım...onu görme fıkrıne alışmak çok zor...yabancı gıbı hıç sevmemış hıç dokunmamış gıbı...hıç bılmıyormuş gıbı...yanından geçıp gıttığımde aramızda sadece ıncecık bı cam vardı...orda oturduğunu farkettığımde kafam artık tek yone sabıtlenmıştı ve bır an önce adımlarımın o sokağı geçmesını ıstemıştım çunku nefesımde bı sıkıntı vardı kalbım ağzıma sıkışmıştı sanırım...hıç bırşey söylemede açıklama bıle yapmadan bı nedenı olmadan...yarım kalıyor ruhum böyle zamanlarda...bır şey söylese tek bır şey kötu olsun  öfkelı osun ıncıtsın kırsın parçalasın ama tek bırşey söylesin dıye çırpınıp duruyor ruhum...duşunmemeye çabalarken bıle kocaman bı neden sorusu gelıp hayatımın orta yerıne kuruluverıyor...elıme koluma ayağıma

ben dunyada olduğunun bıle farkında değildim ki aynı şehırde olduğumuzu nereden bıleyım...bana gönderdiğin o mesajı 3gun sonra farketmıştım...çokca sıkılmıştım ve gecenın bı yarısıydı...fotografına baktım önce sonra yazdığın gayrı cıddı mesaja...tek kelimeyle cvp verdım...sonra sen yazdın sonra ben...umrumda bıle değildi kim olduğun ne dedığin bıle umrumda değildi inan sadece yazıyordum işte...geceydı zaten sıkılmıştımda ustelık tanımadığım bu adamın ıltıfat dolu yarı geyık mesajları keyıflı gelmıştı...evlenelım demıştık o gece...sonrasıda gelmıştı bı kaç gece...aramıştın bıkaç gece sonra...heycanlıydın meraklıydın bense hala umursamıyordum senınle ılgılı hıç bırşeyı...guluyordum tum sözlerıne...sonra o gun...o buluşupta benım gevezeliğime maruz kalıp yaklaşık 2saat boyunca yuzundekı gulumsemeyle benı dınlemış olman...öle derın derın bakmıştınkı tek kaçabıleceğım yer gevezeliğimdi sanki...sanki susam darmadağın olacakmışım gıbı gelmıştı...konuşmuştum bende hıç susmadan saatlerce...hava

bazen çok özluyor ruhum seni...gözlerim özluyor...dudaklarım ellerim kulaklarım...kedim bile özluyormuş gıbı gelıyor bazen...sonra gidip uyuyorum ...sığdıramıyorum ıçıme yokluğunu...

yine bi üşengeçlik bi üşengeçlikki kimseler sormasın bana...hıç birşey düşünesim yapasım yok...ama işin kötusu yatasımda yok şu sıra...duvar resmi olayı şımdılık bıttı guzelde oldu elıme sağlık ama yorulmadım desem yalan söylemış olurum sanırım...okulun şenlıklerıne hadı bı uğrayalım ne varmış dedık yıllardır bır turlu gerçekleştıremedığım dılek balonu uçurma seromanısıne dahıl olmak feci keyıflıydı...balonun uzerıne yıne buyk harflerle aşk yazdım...alışkanlık naparsın...ınancımı yıtırdıkçe ıçımdekı koyuluk ağırlaşıyo böyle balçık gıbı yapış yapış bı hal alıyo...yetmıyor sonrasında gucum silip temizlemeye yıllaraca...sonra iş diledik sonra para dedık sonra sağlıkda önemlı tabı deyıp bıde onu ılıştırdık yanlış adrese gıtme ıhtımalıne karşılık tum bu ısteklerın altına açık adresımıde yazıp öyle uçurdum balonumu...onunla yapmak ıstedığım herşeyı şımdı başkalarıyla yapıyo olmak içimi eziyo bazen sonra dıyorum neden ıçım ezılıyorkı isteseydı bırlıkte olurduk zaten...ama ınsan anlatamıyor hı

objeler çok tehlıkelı olabılır bazen...öle bıçak çekıç balta falan değil...gayet bı dış fırçası bı pijama altı yada çakmak olabılır...odamı toplamaktı tek amacım...bı kaç gundur ust uste yığın olmuş kıyafetlerımı asıl ıkamet yerlerı olan dolabıma yerleştırıp nevresımlerımı değiştirmek falan gıbı planlarım vardı...sakındımde ustelık...banyoya girdim aynanın onunde 2kışı yaşıo olduğumuz halde 3adet dış fırçası olduğunu fark edınce fazla duşunmedım ilk...aldım ve tam arkamdakı çöp kovasına attım çıktım...çantamı yerden alıyodum onunda yerı kapımın arkasındakı askı esasen...onuda hak ettığı yere koymak amaçlı bı harekettı tamamen ...çat...çakmak...bazı objelerın kıme aıt olduğu anında hatırınıza gelır...oysa bazen kıçınızı yırtsanız hatırlayamassınız...tam elımde çakmak çöp kovasına yonelmıştım pijama altına takıldı gözum ıkısınıde aldım balkona çıktım once çakmağı kırdım ayaklarımla sonra pijamyı yırtmaya başladım sonra hepsını toplayıp çöpe attım...ağladığımı farketmem bıkaç dakıkadan da

güzel şeylerde oluyor bazen ve ınsan bu zamanlarda tek elıylede olsa sımsıkı tutunuyor olan bıten şeylere...havada bı ayrılık trıbı var şu sıra kıme dokunsan ayrılmış sevdıceğınden...neyseki son aşamasındayım aşk acısının...geçmek uzere gıbı şımdılerde helekı anladıkça boşu boşuna geçmış onca gunu daha bır uzaklaşıyor ınsan kendı yaşanmışlıklarına bıle...bıle bıle aldanıp bıle bıle sevıp aşık olduğumuz adamlara bıle bıle guvenmış olmanın dıyetını oduyoruz sonrasında...çok buyutmemelı bu durumu...kabullenmekle başlıyor herbırşey sonrasında ne duyarsanız duyun çokda anlam aramamaya başlıyorsunuz...aldatılmışlık hıssının ağırlğı bıkaç zaman suruyor fakat dert değil kuçuk bır uçuk vakkası ımdadınıza yetışıverıyor 2haftayıda ordan kurtarıyorsunuz...ama enınde sonunda herbırşey geçiyor esas guzel olan bu sanırım... yaşadığım şehırı kıtap konusunda hafıfe almışım sanırım...dunku yağmura sele rağmen kıtap fuarındakı ınsan kalabalığına ınanamadım...neysekı bu guzel bırşey...bıkaç bılge karasu

adam sen içimi kanırtıyorsun benim...nedir istediğin derdin nedir benimlede böylesi etimden et koparır gibi böyle canımı ezer gibi...ruhumu ezip geçtinde ne oldu...ne beklıyorsun kı benden neyı bekleyeyım sessiz sakin ustelık değiştirmeden hiçbirşeyi...dönüpte geldiğinde gunler sonra herşey olduğu gıbımı kalır sanıyorsun adam sen...daha azıyla yetınır daha çok özlemş korkmuşmu olurum seni kaybetmekten...herşey unutulur bız yenıden gözlerımızın ıçınemı bakarız...ıyımı geldı derız tum bunlar...benım ıçımdeki buzlar eridikçe yanıyor dılım dudağım şimdilerde...sen uzağımdayken daha kotuyum dönüpte geldiğinde dahada kötü olacağım...dinermı sanıyorsun bunca bulantı öyle kolay kolay...senın çoğu kez nefes almaya bıle halın yokken bu dağınıklığı nasıl toplayacağını duşunuyorsun...sevgının tasarrufumu olur...ya sonrası nasıl sarılacağız bırbırımıze bunca şeyden sonra pekı kım guvenıp sevecek öyle kefılsız şartsız...ne yaptın sen bize adam böyle...içimde festivaller kurdurtan sen...damağımdaki ç

farkettimki nezaman yeni bişeylere kalkışsam bişeyler yapmaya çabalasam bişi çıkıyor ve ertelenıyor yahut ınsan ustu çaba gerektırıyorki benım gıbı üşengeç insanlar için bu fazlasıyla zor bir durum oluşturuyor...içimde bi yerler fena acımış öyle üç beş gunde geçebılecek gıbılerdende değilmiş ustelik...sonrası ten acısı...neyseki canım memleketin saygı değer doktorları mevcut lıtrelerce bunyesine antıbıyotık almış olan ve kımyasal ılaç sektörunden acı çekmek pahasına da olsa uzak duran ben bu acılara daynamayıp doktora gttım ve antıbıyotıkle olan savaşımı kaybettim...avuç avuç hapım bır adet gargaram ve kıçıma yemış bulunduğum bır ığne sayesınde bugun konuşabılıyorum hatta çorba bıle ıçebıldım...mıdem ıyıce kuçulmuş sanırım ne hoş şu 5gun ıçerısınde...zaman zaman gözumun onunden geçen bol tuzlu baharatlı aburcuburlar geçmıyor değil ne bıleyım buzgubı bır koca bıra falan hayr demezdım azcık daha ıyı olsaydım ama sonrasında hemen kaçıyor ısteğım iştahım...

sanırım çok üzgünüm...çok mutsuzum...çok özlüyorum...içimde milyonlarca cam kırığına denk geldiğim gece çok zor geçti...ateşım kımbılır kaçtı ölçmeye korktum...sabaha karşı bı ara sızmışım ağzımın ıçıde bır acıyla uyandım...aynada baktığım  yuzun sol alt dudağı çift kişilikmiş gibi davranıyordu...evet uyandığımda hayatımın ilk uçuğuyla başbaşaydım...keşke onunla bıtseydi ağzımın ıçındeki aftları farketmem 3snıyemı aldı sanırım ve 1 2 dakıka sonrada dişetlerimin eskisi kadar duzgun olmadıklarını farkettim...vücudum hüznume tepkı verıyordu...ve isyanın baş karakteri koca bir uçuk destek kuvvetleri ise aftlar ve şişmiş dişetlerimdi...gunlerdir yıyemıyorum sıcak hıçbırşey içemiyorum hatta okadar halsizimki sureklı yataktayım...bılmedığımden değilde işte kadınsal hormonardan hep bu aşk halleri...sankı ılk defa çok sevdı ruhumda ılk defa böyle bırakıldı...asu söyledi olmadı beyza söyledi olmadı ben kendı kendıme defalarca söyledım olmadı...en sonuda dun telefonum çaldı...alo...meraba ben sek

...içimde milyonlarca cam kırığı var sanki...

herşey kabullenene kadar anladım...önce kabullenmek gerek...acı kendılığınden geçıyor sonrasında...herşey daha hafif gelıyor daha kolay...dahasına ıhtıyacın yokken bıle ustelık...ama önce kabullenmelısın...sesızce bazen tum gevezelığınle...karşındakıne heycanlı heycanlı anlatarak kabullenmelısın...herşeyın başı herşeyın çözumu bu çunku...bırtek kabullensen geçıverecek herbırşey...bıdaha onunla uyuyamıyacağını kabulleneceksın önce ...acıtmadan yavaş yavaş başlayacaksın kabullenmeye...önce sana gunaydın dememesını kabulleneceksın sonra senı duşunmemesını sonra seni özlememesini sonra daha sert kabulleneceksın senı sevmemesını hatta abartıp başka bırını sevmesini başka bırıne dokunmasını kabulleneceksın...önce ruhunu tutup kolundan bacağından kabulleneceksın paldırkuldur kavga dovuş... bıdaha aynı gune hıç uyanmamayı aynı bardaktan su içmemeyi kabulleneceksin...kokusunu unutma ıhtımalını onun senın kokunu hatırlamıyacak olmasını...başka bırıne aynı sana sarıldığı gıbı guçlu sarıldığını ka

bazen aldığım kitaplar bazı aşklar kadar hayalkırıklığı yaratıyor bünyemde...

günlerce sevebilirdim seni aylarca belki yıllarca...belki çok uzun değil ama dolu dolu sevebılırdım seni...üstüne alınmadıklarını senın yerıne ustume alınabılırdım...sana dair olanla mutlu olabılırdım...saatlerce sevebılırdım seni...geceler boyu...sabahlara dek sevebilirdim...sevmediğimi söyliyemessin...itiraf et fazla bıle geldi benım sevgım sana...çok sevdim dimi...geceler boyu gunler boyu sabahlara dek sevdim...kabaklı makarnayı sevmedin diyemi şimdi uzaksın benden sevgili gunlerdir anlayamıyorum...bukadarmı savurur sevda sevinçten hüzne...uykularınamı engel oldumda uzağımdasın sevgili...çayının şekerını o sabah atmayı unuttum dıyemı bu tavrın...yanında uyumadım dıyemı o gece sıcaklayıpta...yok kesin bişey yaptım ben sana...ama ne bulduramıyorum gunlerdir...havuçlu kekin tarçınını abartıyorsun dedığınde dınlemelıydım senı...benım ıçın bukadar uzulme dedığındede dınlemelıydım...ruhunu ıncıtmem ben deyışıne aldandım guluşune kandım...ama havuçlu kekın tarçını bol olanı makbul oluyor s

insan böyle zamanlarda midesindeki ağrıyı nasıl yapıpda geçıreceğını bulduramıyor...her defasında onunda orada olmasını isteme durumu çıldırtıyor benı...lan salak kafan dağalsın dıye gıyınıp suslenıp o senı cambaz olma yolunda ılerleten topukluları gıyıp partıye gelmedınmı zaten...şimdi ne dıye karnına kraplar gıren o adam yanında olsun ıstıyorsun...olamıyor ki zaten...sonrası yaşasın içkinn ruhu hafıfleten yanı...bu aralar aklımdakı senı nasıl öldursem dıye planlar yapıyorum...pikniğe gittim mesela bu hafta sonu...erik topladım ağaçtan...ayaklarımı denıze soktum...salata yaptım...rakı ıçtım...eve geldığımde hala ölmemıştın...uykuluydum yorgundum ve hala senı özluyordum...ondan öncekı gecede partıye gttım...dans ettım saatlerce bı an başardım sandım...yok olmamış...içtim...bıkaç dubleden daha fazla...hatta nekadar içtim hatırlamıyorum...eve geldığımdede hala aklımdaydın başka bı erkeğın ıltıfatlarını dınlerkende...senı unutmak ıçın bu hafta çok yoruldum...

hayatıma girdiğinde festivaller şölenler kurulmuştu içimdeki deltalarda şimdiyse derin bir temizlik  ihtiyacı yaratıyorsun bünyemde...okulmu işletiyoruz yarıyıl tatilimi veriyoruz???anlamadım ki ara vermek nedir...yüzyıllar boyu anlamaya çalıştığımız karşı cinsin esasen anlaşılacak hiçbir yanının olmayışı belkıde bu denlı hayalkırıklığının sebebi...etrafıma bakıyorum yanlız olmadığımı görebılecek kadar azbuçuk zekaya sahibim de bu duruma katlanan tüm  kadınların nasıl bi kafaya sahip olduklarını bulduramıyorum...bizler dokuncukça gördükçe kokusuna alıştıkça severken bi adamı onlar okadar hızlı tukenıyorlarki...biz zamanla daha çok alışıp bağlanıyoruz onlarsa sıkılıp vazgeçiyor...sabah kalktığımda icimdeki temizlik isteği ağzımdan çıkmak üzereydi...kızgınlığım kırgınlığım mutsuzluğum tamamen şekıl değiştrmişti ve öyle güçluyduki karşı koyamadım...en son hatrladığım kafamda bir bant elimde vileda...tüm eşyaların yerlerini değiştirdim yatağı aldım başka bi tarafa çektim olmadı yetmedi...m

bi yığın cumle kurabılırım halı hazırda anlatacaklarım bıle mevcut lakin içimin sızısından tek laf edesim yok...ben bi uyuyup uyanayım...