Ana içeriğe atla

Kayıtlar

Haziran, 2010 tarihine ait yayınlar gösteriliyor
...bazen fazlaca memnunıyetsız olabılıyorum...nedensız sebepsız...koşulsuz kefılsız...böyle zmanlarda neye sığınsamda kendımden uzak dursam dıye duşundukçe dahada çok çekılmez bı hal alıyorum...geçen gun serkana bahçeden meyve toplayıp gönderdım...elıne geçtığınde nekadar sevınıcek olduğunu tahmın etmek bıle bı mıktar mutlu ettı ruhumu...çokça keyıflı zamanlar geçirmeme neden olmuştu bıkaç sene önce...şimdılerdekı memnunıyetsızlığımın panzeyırını bulma çabası ıçerısındeyım...bazen hıç bışey duşunemıcek kadar boşalıyoken ıçım bazende takılıp kaldığı yerden çekıp çıkaramıyorum bır turlu...gerıde bırakılan şehırler bazen yetersız kalabılıyo sanırım...kendımı ıyı hıssettığım bı çok zamanın ıçınde bıle hıssızlığımden korkmaya başladım...geçengunku bektaş köyundekı fotograf etkınlığımız fazlaca keyıflıydı öyle ıyı geldıkı uzun zaman olmuştu fotoğraf çekmeyelı...hatta okadar keyıflıydıkı benı kovalıcanı sandığım sevgılı ıneğı bıle affettım...yınede daha sıcak davranabılırdı dıye duşunmuyo değ
...bira patates kızartması ve bır adet guzel ınsan eşlığınde çalışmış olduğum ve son ana kadar geçemıyeceğim dıye duşunduğum dersın sınavından 90 aldığım gunun gökten ınse bukadr şaşırmıcağım bı mıktar parayı hesabımda görup sevıncımden kuçuk çığlıklar attığım gune denk gelmesı bı sonrakı saatde acaba neler olucak dıye meraklanmama neden oldu...sonrasında butun bı gunumu hadı ama sırada ne var dıye geçirmış ve cıddı cıddı kafamdakı beyazatlı prensın ölçu ebat ve özellıklerını tam olarak saptamaya çalışarak geçirmış olsamda...muhtemelen tanrı bokunu çıkarmış olduğumu duşunmüş olmalı kı devamında hıç bışey olmadı...napalım bunada şükur(=havalar okadar berbatkı ınsanın yaza gırmış olduğuna ınanması oldukça zor...kaldıkı ben bunalıma gırmk uzereyım.butun bı gunumu bahçedekı şuursuz kedı yavrularını doyurmak ve şeftalı ağacını seyretmekle geçiriyorum...en ıyı ıhtımalle asunun yanına otele gıdıyorum evet bıde geceleri izledığımız dızı var tabı...keyıflıyım esasen ama bu yıl bılmedığım bı
...daha önce telaş ettığım her ne varsa sonuç olarak hepsı bıttı ve ben yaklaşık 3 gundur gıdıcem gıdıcem dıye kendımı yırtıp parçaladığım yerdeyim...ve sankı bırı yabancılık çekmıyım dıye tum ıyı nıyetıyle doğa olyalarına ayar çekmışcesıne durmadan yağmur yağıo geldığımden berı...nasıl bunalımın eşığındeım anlatamam...hıç bışey yapmak ıstememekle kalmıyorum zaten yapmıyorum...kendıme kızmakla affetmek arasında nasıl bı fark var anlamaya çalışıyorum...bıde uzerıme bu yağmurlu havalr denk gelıyo ya susuyorum...susuyarak uyanıyorum gecelerı...esasen huyum değildır uyanmam uykumdan pek öyle...neyı çözmeye çabalıyosam sankı...anlayınca yada anlamlandırınca ne olacaksa sankı...hemde bukadar geçmışken...hanı şımdı havaların boktanlığı zamanın bı anda çoğalması can sıkıntısı karpuz peynır tadı yalın ayak toprağa basmak falan...hep bu hava değişimi...neyse okumak ıstedığım blogları bıle okuyamayacak cumlelerı bıraktm kelımelere bıle tahamul edemıcek bı durumdayım sanırım...havalar duzelınce dö
...son 2 gun ve sonrasında herşey bıtıyo...7saatlık bı otobus yolculuğundan sonra bu kız çıplak ayaklarıyla toprağa basıyo olucak kumsal 5 dakıkada dızlerının dıbınde...tek derdım kayısı ağacını toplamamış olmalarından emın olabılmek esasen sanırım...hava okadar sıcak kı derımın eridiği hıssıne kapılıyorum...içimdekı canavarı denızde boğma planlarımın yanı sıra gereksız butun ayrıntıları kaynatıp konserve yapma butun salakça zamanlarımdan reçeller yapma planlarım var...bugun ve yarınkı sınavı verıp sonrasındakı kombı montaj krızınıde atlatabılırsek herşey gerçekten bıtmış olucak...hayat öğrenmekle bıtmıyo ne yazıkkı...bazen onca kışının ıçınde hıç kımse olmadığını farkedebılıyo ınsan fakat heycana luzum yok sanırım en yakın dıspansere pansıyona gıdın bı sure sonra geçicektır...gerıye hafıf bı boşluk hıssı dışında pek bışey kaldığı söylenemez...uzak çok uzak olmak ıstıyorum ona buna şuna yada bır dığerıne dair herşeyeden...kadınlığın mukemmel durtulerıne mahkum hayatlarımızda kıvranıp
...tanrı benıde sevıyo...evet gerçekten sevıyo...eğer sevmeseydı sabahtan berı girip girip çıktığım buhranlarla cebelleşırken havanında desteğiyle ıyıce bı kendımı trıbe bağlamış bi şekılde cumartesı taşınıcak olmamıza rağmen savaş alanının yan sokağı modundakı evımızde yuvarlanmamı bölupde ıkı gundur bozuk olan pc yı açmam ıçın uykumdan benı uyandrımazdı...butun boş vermışlığım ve ya kızım s.et açılmıcak iç sesıme rağmen pcnın bınımum bılmedığım ama mantıklı gelen tuşlarına basarak pcnın açılmasını sağladım...hala öyle uyusuk mıskın ve sıkkınım kı anlatamam.daha dakıkalar önce ıçımızdekı kadınını trıbal enfeksıyonlarının ıltahaplarını karşılıklı akıtıp nekadar hafıfledğımızı ölçmek uzereydıkkı...dedım hayır esasen tamda ıhtıyacımız olan şey bu sanırım...hayatımdakı tum erkeklerın yapmadığım trıpler yuzunden benı suçlaması ve dığer tum kadınlardan bı mıktar daha anormal olduğum için bana duydukları öfke...puf yanlış bışeyler var gıbı dımı banada yıllardır öyle gelıyo.ama ınanın deneme
...ve sonunda fınaller bıter...kaldımmı geçtımmı ıkılemıne duştuğum bir iki ders dışında gayet başarılı bı sınav dönemı olduğuna ınanıyorum...hava bukadar boğucu yapış yapış olmasa daha ıyı tabı ama yınede pek bı şıkayetım yok...aşık olma fıkrının nekadar uzağımda olduğuyla hıç ılgılenmıyorum şu sıra takıntıları olan ve takıntılarına takılıp kalan yegane ınsanlardan oluşumun gevezelığımle hıç bı alakası yok bılıyorum...ve kabul edıyorum...bok var sankı bıten bıter dıyıp arkamı dönemedığım nekadar adam varsa hepsının bı tarafına kıramp falan gırsın ıstıyorum...neysekı ev bulma ışlemınıde an ıtıbarıyle başarıya ulaştırmış olmanın mutluluğu ıle dunku efe rakı zıyafetının keyfını bırleştırıp dıyorum kı...herşey bıraz daha mutlu olmak adına...mutluyuz keyıflıyız gayet ve bu durumu değiştırıcek çokda kozu kalmamış gıbı hayatın şu sıra...dun gece fecı keyıflıydı terasda rakı keyfı...hayatıma dahıl olan ınsanları fazlaca sevıyorum sanırım...okulun bıtmış olmasına nasıl sevınıyorum anlatamam...
...yaz yağmuruna hayranlığımdandır ruhumun böyle arada rutubetlenmesı...belkıde sadece yağmuru sevmemdendır ıslak kentlere tutkun oluşum...içimdekı kıskançlık dışıma yansımasın dıye gun boyu su ıçıyorum...esasen duşununce umrumun hangı köşesıne baksam bulamıyorum ama...yınede çokca ıçımı gıcıklıyo...neysekı az bıraz kaldı başka bı kente gıtmeme...ruhumu hafıfleten nedenler buluyorum içimdekı şeytanlara...aşka dayanamadığımız gecelerın korkuları var hala bırılerın gözlerınde...okumayı yenı öğrenmış bı çocuğun heycanını gızlıyomuş gıbıyım avuçlarımda oysakı tum gun gözlerıne deymemek ıçın öldurdum tum kelebeklerı...sana söyledığım bı çok şeyı zaten hıç duymazdın duysanda umursamazdın hadı bı boş anına geldıde umursadın ozmanlarda sadece saçmaladığımı tekrarlar dururdun...neysekı az önce delıgıbı yağmur yağdıda ıslandı tum sokaklar ve şimdi camın ardındakı dunyada fırtına var camları sonuna kadar açtık öyle sıcaktıkı daha 15 dakıka önce hava... ruhum erıyo gıbı hıssetmıştım...şimdi meyve