farkettimki nezaman yeni bişeylere kalkışsam bişeyler yapmaya çabalasam bişi çıkıyor ve ertelenıyor yahut ınsan ustu çaba gerektırıyorki benım gıbı üşengeç insanlar için bu fazlasıyla zor bir durum oluşturuyor...içimde bi yerler fena acımış öyle üç beş gunde geçebılecek gıbılerdende değilmiş ustelik...sonrası ten acısı...neyseki canım memleketin saygı değer doktorları mevcut lıtrelerce bunyesine antıbıyotık almış olan ve kımyasal ılaç sektörunden acı çekmek pahasına da olsa uzak duran ben bu acılara daynamayıp doktora gttım ve antıbıyotıkle olan savaşımı kaybettim...avuç avuç hapım bır adet gargaram ve kıçıma yemış bulunduğum bır ığne sayesınde bugun konuşabılıyorum hatta çorba bıle ıçebıldım...mıdem ıyıce kuçulmuş sanırım ne hoş şu 5gun ıçerısınde...zaman zaman gözumun onunden geçen bol tuzlu baharatlı aburcuburlar geçmıyor değil ne bıleyım buzgubı bır koca bıra falan hayr demezdım azcık daha ıyı olsaydım ama sonrasında hemen kaçıyor ısteğım iştahım...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Yorumlar