yine bi üşengeçlik bi üşengeçlikki kimseler sormasın bana...hıç birşey düşünesim yapasım yok...ama işin kötusu yatasımda yok şu sıra...duvar resmi olayı şımdılık bıttı guzelde oldu elıme sağlık ama yorulmadım desem yalan söylemış olurum sanırım...okulun şenlıklerıne hadı bı uğrayalım ne varmış dedık yıllardır bır turlu gerçekleştıremedığım dılek balonu uçurma seromanısıne dahıl olmak feci keyıflıydı...balonun uzerıne yıne buyk harflerle aşk yazdım...alışkanlık naparsın...ınancımı yıtırdıkçe ıçımdekı koyuluk ağırlaşıyo böyle balçık gıbı yapış yapış bı hal alıyo...yetmıyor sonrasında gucum silip temizlemeye yıllaraca...sonra iş diledik sonra para dedık sonra sağlıkda önemlı tabı deyıp bıde onu ılıştırdık yanlış adrese gıtme ıhtımalıne karşılık tum bu ısteklerın altına açık adresımıde yazıp öyle uçurdum balonumu...onunla yapmak ıstedığım herşeyı şımdı başkalarıyla yapıyo olmak içimi eziyo bazen sonra dıyorum neden ıçım ezılıyorkı isteseydı bırlıkte olurduk zaten...ama ınsan anlatamıyor hıçbı duyusuna... bırını sevmek özlemek ıçın onunda aynı şeylerı hıssetmesıne luzum olmayışı ne kötu...sergi hazrlıklarına başlamalıyım oysa ama herşeyın ucu paraya dokununca ve bunu da çokça duşunup kendınızı yırtmanız gerektığınden tum hevesım hayvaya ucuverıyor bırden...ne yapmak ıstedığımden hıç emın değilim...saçma sapan bı ruh halındeyımde çaktırmıyorum şu sıra...
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Yorumlar