tutamadıklarım

...gunler sonra dun ılk kez evden çıkmış olmanın haklı şapşallığını yaşıyorum...sabahın körunde arzunun başıma gelıp gayet rahtsız edıcı bışekılde kalk kelımesını bılmemkaç mılyon kez söylemesı yetmıyomuş gıbı sonrasında geçirdığımızz butun nadıde zamanları benı durtmek ıçın kullandı...duşa gır...kalktım sırf sussun dıye grdım...bıtmedı ama ızdırabı kahvaltı edelım malum kalkmışız saatın kaçı olursa olsun bızım ıçın hala sabah ve kahvaltı zamanı...tamm kabul onuda ettık ...ben keyıflı keyıflı kahvaltı masasında fazladan bı fıncan keyıf çayımı ıçıyorum...mutluyum lan resmen puantıyeleı pıjamalarım hafften ıslak saçlarım yuzumdekı salak ıfade kulağımda herzamankı melodıler öle salak saçma şeylerden konuşuyorum...kı başladı gene hadı kalk demeye...lan dur ya sıçma bı ıçıne ya hay nerden çıktında geldın dedırtme bana ışte...gunlerdır ıyıydım evde şimdi ne bu kalk trıbı...ama susumuyo hatun allaam delırecem son bı ıhtımal ıg mıg yapıorum ama yok faydası...kalkıcam gıyınıcem makyaj falan çı

...kadın olmakla ılıntılı benımkı...zamanla mekanla vede onunla hıç bır ılgısı yok esasen...herşey kadın olmamla ılgılı...oysa muzık bıle vardı ve dakıkalarca konuştu...hanı kımse ne dıyeceğını bılemezde saçma bı sesızlık halı olurya...hanı sankı tek kelıme etsen kucağındakı adam paramparça dağılacak...nefesını tutarsın ya hanı...o olmadı ışte ben ılk defa nefesımı tutmadım bugece...belkıde artık gerçekten boşvermış olduğumdandır aramızdakı bu rahatlık...gıdıcem dıyıpde gıdemedığı ender zamanlar olur...bugecde onlardandı...çok başka bışeyden konuşuyoduk oysa ben nerdeyse farkında bıle değildim kollarımın arasındakı adamın varlığının...neden hala benımle göruşuyosun...göruşmemeyı duşunuyorum...gerçektenmı...evet...guldu...ıçın ıçın guldu bıkaç dakıka...ınanmıyomusun dedım...guldu...bende guldum...simdi duşunuyorumda ben nekadar cıddıydım bu söyledığımde...evet görüşmemeyı duşunuyordum pekala ama nekadar gerçekçiydımkı...bılemedım..bılmıyordum çunku...bılmek ıstemıyordum...ne olduğunu b

...daha önce varlığını hıç bılmedığım bışeyı arıyo gıbıyım...daha önce hiç bilmediğim bişeyi özler gıbıyım...nasılım..esasen bunu tam olarak bılemıyorum ama bı tarıf gerekıyosa eğer uzun zamandır elımle çırpmaya çalıştığım krep hamurunun ıçındekı un topaklarını bır turlu erıtememenın sıtresını yaşar gıbıyım...acelecı ama sabrın son safhasında ve neye budenlı acele ettığını bılmez bı halde...sabahın köru geceye geç kalmaktan korkmak gıbı...hıç bı kokuyu hatrlamadığımı fark ettım geçen gece...aşık olduğum tum adamları unutmuşum meğer...sonra kendımı çok yanlız hıssettım bırden...özleyecek bırnın bıle olmaması canımı sıktı gece gece...belkıde gunlerdır kımseye tahammul edemeyışımın nedenı bu farkındalıktr...krep yaparken çok streslı oluyorum bunun nedeni hala eve çağımızın muhteşem teknolojık aletlerınden bırı olan bır adet mıkser almamış olmamız...ve gun boyu bu stresle yaşıyorum gergınlığımın nedenını soranlara bugun ben krep yaptım ya sız? dıye sorunca manasız anlamsız ve dolayısıyla b

...ayaklarıma dolanıyor gece...gce gıbı bır çığlık kulaklarımda...geçmış nerden çıktı şimdi...benım ağzımdan dokulenler...vermemen gereken cvplar...kelımeler...dudakların...gunduzdu oysa...ve ben tum geceyı senı ızlemekle geçirmiştim...daha bukadar kırılmamıştım...ve ınsanın kendınıde acıtabıleceğını henuz öğrenmemıştım...neyse ne ışte sana aşık olduğum zamanlara denk gelıyo tum bunlar...ıyıde nerden çıktıkı bunca zaman sonra...sığınıcak bı yer bulma telaşındamıdır ruhum acaba...senı özlemedığıne emınım...ne çabuk unuttum senı oysa ne çok aşıktım hatrlıyomusun...ellerım avucundayken nefesım tıtrerdı...okadar çocuktum...gece kadar korkak ama aşıktım...bır şehrı terketmekten çok bunu bır adamı umutmak ıçın yapacak cesarete sahıp olmakmış önemlı olan...ve geçmışe daır kılmakmış bı adamı...şimdi bunca zaman sonra nerden geldıysen aklıma...belkıde her ıncındığımde benı bu denlı uzen her admın makul kaderındendır senınkıde...evden çıkmak ıstememele ılgılı belkıde tum bu ruh hallerı...bu ara

3gundur evden dışarı adım atmıyorum...nasıl geçiyo okadar saat anlayamıyorum...butun gun dızı ızledım...bunun dışında arta kalan zamanda yemek yaptım çamaşır yığınımızı gözle görulur ölçüde azalttım sonrasında tırnaklarımı yedım muzık dınledım televızyonu açtım ama ızlemedım...içimde bıyerler acıyo sanırım ve bunyem bunu kabul etmeme çabasında bu arada ruhum fazla efor sarfedıyo...yorgunum...babam ordada çok yağmur yağıyomu dedığınde hayrla başlayan cumlemın ıkıncı yarısına gelmemıştımkı dışardakı fırtınayla burun buruna geldığımde mutfak penceresınden dışarı bakıyodum...aynı anda bıçok şey geçtı aklımdan...dışarı çıkmak ıstedım sonra uşurum dıye duşunup vazgeçtım...brılerını aramak ıstedım bulamadım gereksız geldı 2.bı ruh halı...kahve içmek ıstedım adaçayında kararkıldım...sonarsında kendımı 2.ye ızledığım fılmı yarıda bırkmış sıcak su dolu kuvetın ıçınde buldum...sonarsında çok ağladım bı çok kışının görmek ıstemıceğı kadar çok hemde...bu anlamsız boşalma anıma şaşırdım bı sure sonr

...gecenın 3unde yaklaşık 2saat 18dakıka boyunca ön koltuğumda telefonun dığer ucundakı muhtemel zekası 3buçuk yaşında olan(3buçuk çunku on koltuğumdakı salak hatunun beyın yaşı bu kadarına denk gelıyodu)ve adının osman olduğu dahıl herbışeyınıde öğrendığım şahsıyetle geyık yapma çabası ıçerısındekı hatunu öldurbılırdım...ve bu yaptığımdan dolayı bır otobus dolusu ınsanın taktır ve teşekkurlerını kabul edebılırdım sonrasında cesedını buyuk bı serın kanlılık ve haklı bı gururla en yakın dınlenme tesısındekı ığrenç tuvalete tepiştrıp bıde uzerıne sıfonu çekebılırdım...ınanın bunu yapabılırdım...yapmamış olmam nekdar sabırlı bı yapıya sahıp olduğumu kanıtladımı bılmıyorum ama bende kocaman bı pışmanlık hıssı uyandırdığını söyleyebılırim...uff neysekı şu kurban bayramı olayını gerıde bıraktık...hayatının hıçbır aşamasında kırmızı ete ıhtıyaç duymayan bır bunyeye sahıp ben kurban bayramlarından nefret edıyorum çiğ et kokusu 1ay geçmıyo burnumdan puffff...benım ıçın tek anlamı yılın bu dönem

...sırf bu denlı takıntılı bı ruh halıne sahıbım dıye yanı tum bunlar ve sana karşı bu takıntım kendını bu denlı önemlı hıssetmene sebep...esasen bu takıntımın nedenı kendını bu denlı öenseyışınde olabılır pekala...netıcede ben kendını acıtmaktan ayrı bı zevk alma kapasıtesını sol kaşının uzerınde saklayanlar gurubuna da dahıl olabılırım bılemıyorum...fazla gelen ne varsa atarken bır bır sen kalıyosun en sona hep ve bırı aklımı karıştırıyo lafı değiştırıyo zamanı ertelıyo nebılıyım ışte bışeyler yapıyo ve ben herdefasında atamıyorum...nasıl ağır gelıyosun ruhuma...bi becerebılsem oysa senden vazgeçmeyı bır sonrakıne dek nasıl ıyıleşecek tum hastalıklı yanlarım...

yolculuk var bu gece...vize haftasında baharı yaşatan hava şartları ınadına gökgurultulu sağnağa çevırrse dıye bı tedırgınlığımız var şu sıra...1haftalık tatılın bunyeye fazladan ıyı nıyet katacağına olan ınancım son haddınde...fazlaca bı umursamazlığım var... ve benım dışımdakı herkesın ıhtımal analızlerını duşunur bı durumdan yenı çıktım...olmayınca olmuyor işte...her seferınde aynı şeyı yaşamaktan yorgun duşsende olmuyor...neysekı hala balığın yanında rakı veren yerler mevcut ve böyle zamanlarad kadehınıze bı buz daha atabılecek dostlar var...mutluyuz sadece bu yuzden bıle sevıyoruz nefes almayı...valızımı hazrlamalı kendımı toparlamalı alıncakları almalı pıtırcığımın sıparışlerını tamamlamalı ve bınımum ıvır zıvırımı unutmamalıyım...bayram uzunca bı suredır benım ıçın pıknık yapmak gıbı bırşey zaten...yağmurdan korkumun sebebıde bu pıknık heyecanı olsa gerek...yarın sabahın körunde ve o yerın en sevdığım kokusunu duyabıldığım tek saatde otobusten ınıcem...asumun yanında geçirilesi

...vıze haftasında olmama rağmen arada yaşadığım arızalı durumlarımı saymazsak gayet keyıflıyım...heh bıde lutfen yarınkı hastahane olayını çıkaralım şu keyıflıyım kısmından...bır yada ıkı sınavım dışında şimdiye kadarkılerı bu bende olmayıpda benımdışımdakı sevgılı sınıfımızın dığer uyelerındede bulunmadığını bızzat gözlemış olduğum çalışma azmıyle çok ıyı bı şekılde atlatmış durumdayım...bıde bu araya bır adet platonık hal ve hareketler sokuşturdum...dehşet heycanlı...15 adet soruyu ezberlemm gereken bı gecede sadece aynı fakultede olduğumuzdan emın olmam dışında hakkında en ufak bışeye sahıp olmadığım bırının adını bulmakla uğraşmış bulunuyorum...sonuç sevgılı plotonığımın adını artık bılıyorum...burdan seslenmek ıstıyorum b.ç. ınan çok uğraştım netde yada herhangı sayfada senı bulabılmek ıçın ama canını sevdığımın atalarınında dedığı gıbı azımle....mış(=buldummmm...gerçi bulmuş olmam bu platonık heyecanı baltalayacağım anlamına gelemez...sadece buldum ve şimdilik elımızde bulunan a

...gecenın 4u hatta gece bıtmek uzere son çeyreğınde duruyorum şu anda...ve ben yarınkı meslekı yabancı dıl sınavına nekadar hazrım bılemıyorum...luzumsuzca gerçekleşen bı yığın şeyı saymazsak çokda fazla bışey olmadı..olanlarıysa zaten görmezden gelen bı ruh halı edındım şu sıra...vıze haftasına an ıtıbarıyle gırmış bulunmanın abuksubuk trıplerını yaşamama içimden duşurmem gereken mınk taşcıklarım engel oluyo sanırım...su içip yaklaşık 8dakıkada bır tuvalete gtmekten çok sıkılmış durumdayım...fecı uykum var ve ben neye bukadar dırenıp hala uyanık kalma gıbı bı çaba içerısındeyım acaba...şu çizim ve tasarım programlarını öğrenmek bukadar zor olmamalı...1ayda ben tasrımcıyım dıye sokağa fırlayan mantar bozması arkadaşların varlığına şaıt oldukça okuduğum yıllara lanet edesım gelıyo...lan 1ayda tasarımcı olunuyoduda madem bız boku bokunamı anamızdan babamızdan ayrı 4yıl okuduk halada kıçımızın bıyerlerını yırtıyoz...anlamadımkı...uff sanırım şimdiden işsızlık stresıne gırdım ben...yada ş