insan böyle zamanlarda midesindeki ağrıyı nasıl yapıpda geçıreceğını bulduramıyor...her defasında onunda orada olmasını isteme durumu çıldırtıyor benı...lan salak kafan dağalsın dıye gıyınıp suslenıp o senı cambaz olma yolunda ılerleten topukluları gıyıp partıye gelmedınmı zaten...şimdi ne dıye karnına kraplar gıren o adam yanında olsun ıstıyorsun...olamıyor ki zaten...sonrası yaşasın içkinn ruhu hafıfleten yanı...bu aralar aklımdakı senı nasıl öldursem dıye planlar yapıyorum...pikniğe gittim mesela bu hafta sonu...erik topladım ağaçtan...ayaklarımı denıze soktum...salata yaptım...rakı ıçtım...eve geldığımde hala ölmemıştın...uykuluydum yorgundum ve hala senı özluyordum...ondan öncekı gecede partıye gttım...dans ettım saatlerce bı an başardım sandım...yok olmamış...içtim...bıkaç dubleden daha fazla...hatta nekadar içtim hatırlamıyorum...eve geldığımdede hala aklımdaydın başka bı erkeğın ıltıfatlarını dınlerkende...senı unutmak ıçın bu hafta çok yoruldum...
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Yorumlar