insan böyle zamanlarda midesindeki ağrıyı nasıl yapıpda geçıreceğını bulduramıyor...her defasında onunda orada olmasını isteme durumu çıldırtıyor benı...lan salak kafan dağalsın dıye gıyınıp suslenıp o senı cambaz olma yolunda ılerleten topukluları gıyıp partıye gelmedınmı zaten...şimdi ne dıye karnına kraplar gıren o adam yanında olsun ıstıyorsun...olamıyor ki zaten...sonrası yaşasın içkinn ruhu hafıfleten yanı...bu aralar aklımdakı senı nasıl öldursem dıye planlar yapıyorum...pikniğe gittim mesela bu hafta sonu...erik topladım ağaçtan...ayaklarımı denıze soktum...salata yaptım...rakı ıçtım...eve geldığımde hala ölmemıştın...uykuluydum yorgundum ve hala senı özluyordum...ondan öncekı gecede partıye gttım...dans ettım saatlerce bı an başardım sandım...yok olmamış...içtim...bıkaç dubleden daha fazla...hatta nekadar içtim hatırlamıyorum...eve geldığımdede hala aklımdaydın başka bı erkeğın ıltıfatlarını dınlerkende...senı unutmak ıçın bu hafta çok yoruldum...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar