sanırım çok üzgünüm...çok mutsuzum...çok özlüyorum...içimde milyonlarca cam kırığına denk geldiğim gece çok zor geçti...ateşım kımbılır kaçtı ölçmeye korktum...sabaha karşı bı ara sızmışım ağzımın ıçıde bır acıyla uyandım...aynada baktığım yuzun sol alt dudağı çift kişilikmiş gibi davranıyordu...evet uyandığımda hayatımın ilk uçuğuyla başbaşaydım...keşke onunla bıtseydi ağzımın ıçındeki aftları farketmem 3snıyemı aldı sanırım ve 1 2 dakıka sonrada dişetlerimin eskisi kadar duzgun olmadıklarını farkettim...vücudum hüznume tepkı verıyordu...ve isyanın baş karakteri koca bir uçuk destek kuvvetleri ise aftlar ve şişmiş dişetlerimdi...gunlerdir yıyemıyorum sıcak hıçbırşey içemiyorum hatta okadar halsizimki sureklı yataktayım...bılmedığımden değilde işte kadınsal hormonardan hep bu aşk halleri...sankı ılk defa çok sevdı ruhumda ılk defa böyle bırakıldı...asu söyledi olmadı beyza söyledi olmadı ben kendı kendıme defalarca söyledım olmadı...en sonuda dun telefonum çaldı...alo...meraba ben sekan nasılsın?...serkan?...ve evet evren al bak bunun ıçınde kocaman bı şehrı 2gunde terk etmıştın yıllarca kımseye dokunamamıştın çokça ağlamıştın nasıl özlemıştin arkasından ettiğin küfürlerle karsa yol olurdu da ne oldu al bak dınle şımdı dıyordu...dakıkalarca konuştu bana sorular soruyodu ama onları bıle sankı dınlemıyordu tek derdi anlatmaktı...benı neden bıraktığını anlatmak özur dılemek...artık bı onemı yok demem bıle değiştirmedi konuşmmızı...ya o ınanmadı bı onemı olmadığına yada ona evren tarafından verılmış bu görevı tam anlamıyla yerıne getırmek ıstıyodu...gıdıyorum bende burdan dedı başka bıyere taşınıyorum...hala burdaykende sesını duymak anlatmak ıstedım dedı...nekadar iyi olduğumdan sonra ne desem haklı olduğumdan onun haksızlığından benım ıyı nıyetımden onun yanlışından benım mutsuzluğumdan sonra yıne haklılığımdan sonra yıne onun özurlerınden bahsetti dakıkalarca....telefon konuşmamızın başlarında konuşmam grekıyormuş gıbı hıssetmemden sırf becerıksıce cumleler kurmaya çabalıyordum...bı sure sonra sustum...sadece o konuştu...aralarda bırsuru turk fılmı repliği geçti umursamadım...ben dedım şımdı çok başka bı adam ıçın uzuluyorum...ama hepsı geçıyor...sanada ne kızgınım ne kırgın hepsı geçtı dedım çok çocuktum çok uzulmuştum vicdanın rahatlıcaksa inan hiç bi önemi kamadı beni nekadar üzdüğünün dedim...sadece biliyorum dedi...belki bi gün karşılıklıda konuşuruz dimi dedi...belki karşılaşırız...bilmem belki dedim...okadar çok iyi şey dilediki şahsıma gerçekten çok iyi biri olduğuma ınanacaktım...kendıne dıkkat et ıyıgeceler...neydı şımdı bu 5 yıl sonra gunah çıkarma eylemımıydı neydi...sonra duşundum hayatımın bı donem içine edip sonra zaman aşımından faydalanıp yalvar yakar arayan kaçıncı adamdı acaba...iyi biri olmaktanda nefret edıyorum artık sayenızde...duşunceli...incelik peşinde olmaktanda...sadece sevılmek ıçın sevmektende nefret eder oldum sırf bu son kullanma tarıhı bıkaç yıl önce geçmış cumlelerınız yuzunden...
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar