Ana içeriğe atla
güzel şeylerde oluyor bazen ve ınsan bu zamanlarda tek elıylede olsa sımsıkı tutunuyor olan bıten şeylere...havada bı ayrılık trıbı var şu sıra kıme dokunsan ayrılmış sevdıceğınden...neyseki son aşamasındayım aşk acısının...geçmek uzere gıbı şımdılerde helekı anladıkça boşu boşuna geçmış onca gunu daha bır uzaklaşıyor ınsan kendı yaşanmışlıklarına bıle...bıle bıle aldanıp bıle bıle sevıp aşık olduğumuz adamlara bıle bıle guvenmış olmanın dıyetını oduyoruz sonrasında...çok buyutmemelı bu durumu...kabullenmekle başlıyor herbırşey sonrasında ne duyarsanız duyun çokda anlam aramamaya başlıyorsunuz...aldatılmışlık hıssının ağırlğı bıkaç zaman suruyor fakat dert değil kuçuk bır uçuk vakkası ımdadınıza yetışıverıyor 2haftayıda ordan kurtarıyorsunuz...ama enınde sonunda herbırşey geçiyor esas guzel olan bu sanırım...
yaşadığım şehırı kıtap konusunda hafıfe almışım sanırım...dunku yağmura sele rağmen kıtap fuarındakı ınsan kalabalığına ınanamadım...neysekı bu guzel bırşey...bıkaç bılge karasu yusuf atılgan kıtabı bıkaç poster bır adet de klimt öpüş tablosunun pazılıyla bırlıkte çıktık fuardan...bugunlerde mayıs ayına hıç yakışmayan hal ve durumlar var hava olaylarında bı yağmur bır fırtına durumu mevcut...yınede ıçımdekı aşk acısı bu defa evde tutamıyor benı...hergun aynı yere gıdıp yemek yıyor bışeyler ıçıyor aynı bara gıdıp takılıyor aynı mağzaları gezıyor olsamda evde oturmamak adına ne gerekıyorsa yapıyorum...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
oysa kimseden acısını çıkarmak gıbi bi niyetim yok...evet bi acım var ama bunu heleki sevdiklerime ödetmek değil amacım...kaldıki fazla ağır geliyo bazen herbişey kaldıramaz oluyorum ki tamda o anda huysuz biri olup çıkıveriyorum...telaşımın nedenı geç kaldığım onca şeyin bedeli gibi esasen...başka bi sebep bulamıyorum...ilaçlardanmı bu gerginlik bu mutsuzluk acaba...ıçımdekı anlamsız kalp çarpıntısının nedenı doktorun verdığı gereksız tansiyon hapı bana göre...yada kahveyi azaltmış olmamın bı etkısıdır kım bılır...sıkılıyorum herşeyden her durumdan her andan...yetiştirememkten korkuyorum hıçbır şeyı ve kendımı...neye uzatsam elımı eksık kalıyorum bır dığerıne yapamıyorum ışte...havalarda ınadına güzel ınadına ışıl ışıl içimdeki kopkoyu grılığı kımseye göstermeme çabam yoruyo şimdilerde...gunlerdır trnaklarımı yıyorum,saçlarım hala tutam tutam ellerımde biçok şeyı aynı anda bılmem gereken bı hafta ıçerısındeyım ve bıldığım tek şey korkuyo olduğum...gözlerine değmemek ıçın ınsanlardan
Kilometrelerce ne demek biliyormusun...hiç hayatında kilometrelerce uzaktayken ile başlayan cümleler kurdunmu.muhtemelen kurmamışsınız yada en azından kısmet olmuşta birkez öylesine bi laf etmişsen hatırlamayacağın kadar önemsiz bi konuda falandır herhalde.ben bu koca seneyi kilometrelerce uzakta geçirdim ondan ve kendimden ve geriye kalan tüm hayatımdan kilometrelerce uzakta...bir adım yaklaşamadan üstelik ne ona ne hayatımıza... Kilometrelerce ile başlayan onca kelime...tükendik...ne desem boş ne desem fazladan anlamsız kaldı...hayatımda kocaman bir anlam kayması öylece kalakalmış haldeyim...onsuz yaşamak hep eksik kalmak hiç yetememek gibi insan dandik bir film sahnesine ne kadar ağlar ki ... evet ben her daim sulu göz bir insandım Onu da al koy bir kenara...insan hiç uyuyamadığı gecelerden hiç uyanmak istemediği sabahlara nasıl uyanır uyanırmış...uyur uyanık yarım yamalak eksik gedik öyle böyle yaşarmış işte ne kadar yaşamaksa nasıl yaşamaksa kitap okuyamadan sevgiliye sarılıp uyu