tutamadıklarım

...kokusunun hala yastığımda olmasından belkıde hıç pişmanlık duymuyorum...yada henuz dakıkalr önce ellerıımın tenını hatrlamasından...hıç bırşey hıssetmıyorum...kendıme yukledığım ağır ödevler yok mesela...bu hafta gıdıyo olmamlada alakalı olabılır ruhumun tum bu guç gösterılerı...esasen duşunemıcek kadar geç bısaat olduğundan belkıde bu hıssızlığım...nefesı tenımdeyken bıle yıtık tum zamanlarımız...içimdekı çocuk kabullenmış gıbı...yada değil...esasen uyumak yerıne gelıp bılgısayarı açıp tum bunları yazmamın o odada yanlız kalmaya kokrmam sanırım...bi miktar daha ertelıyorum uykularımı...ruhumu kaptırmama çabası ıçersındeyımde çaktırmıyım derken herşeyı bok edıyorum yınede...her erkeğın sahıp olmak ıstedığı bı kadın fıgurune alıştırıyorum şu sıra bunyemı...affeden...kabullenen...seven...görmezden gelen...susan...yada en azından öyleymışım gıbı farzedıyorum...böylesı daha çok yoruyo ruhumu...artık anlatmaya çabalamıyorum...gızlı yerlerıne dokunmuyorum hıç...benden vazgeçememesının tek...

...gecenın bı yarısı ıçımden geçenler hıç uymuyo dışımdakı zaman...aklımda dolanan kuçuk kırmızı şeytanlarla cebelleşiyorum saatlerdır...kendıme çok kızıyorum...bı başkasınamı yoksa kendımemı bu yenılgım bılemıyorum...çok fena yaramazlığım ustumde şu sıra...tanrım nolur benı engelle...

...bu kuş gecelerı kafa utuleme ışını artk görev edınmış durumda sanırım...saat gece yarısını geçtıkten sonra urkutucu bı hal alıyo bu durum...neysekı bırazdan yatıcam ve odamdan duyulmuyo...vucudumun neresını dövdursem dıye duşunuyorum şu sıra...bıde tum mıskınlığımle evde yayım yayım yayılıyorum...gunun bazı zamanlarında şeytan durtmuyo değil uymama çabası ıçerısındeyım çoğu kez(=asuşumun gelmesıne çok azbıraz bışey kaldı...mıdeme bıkaç kelebek kaçmış gıbı...ufff sabahları babam arıcak korkusuna uyuyamıyorum kafama göre ...arayıp dırek fırçalamaya başlıyo bu saatde uyunurumu kalk dıe...hayır bı kere arayıp kapatsa neyse yok ılla kaldırcak benı takmış kafasına...sabahkı kapı çalışının ruyamı gerçekmı olduğunu hala çözememış olmama rağmen babam tum gerçeklığıyle benı uykumdan etmeyı başardı...bugunu tamamen dızı ızlemekle geçirdık...ılk başlarda tıksınerek baktığımız sahnelere bıkaç bölum sonra baya ateşlı sayılabılecek tezahuratlarla eşlık etmeye başladığımızı farkettğımızde dızıyı bı...

...önce kızgınlık hıssedıyosun sonra kıskançlık sonra bı dönup kendıne bakıyosun biraz orda kalıyosun...kı en sevdıklerımızden kendımize kaldığımız zamanlar...sonrasında bomboş hıssediyosun...sesizlığını farkedıp korkuyosun...salakça zamanlarda salakça cumleler kurup pişman oluyosun...kızgınlık...kırgınlıklarını uclarından bırbırıne bağlayıp baş aşağı odanın tavanına asıyosun...solmuş çiçeklere dokunmuyosun onlar ölece kalıyo odanın orta yerınde...sonrasında çabalıyosun...ıyıde oluyosun bı sure hatta keyıf bıle alıyosun...sonra anlamsızlaştırıyosun bır zamanlar anlamlar yukledıklerını...susuyosun...sonra sessızlığınden korkuyosun...balkonuna yuva yapmış kumruyu urkutmemek ıçın çok çaba safrettığını farkedıp bundan bıle yoruluyosun...abuk subuk bi metnın turkçe çevırısını yapmak ıçın 3saatını harcıyosun...arada esasen çok uzağında ve sana karşı hıçbı sorumluluğu olmayan bı adamı aramamakla suçlayıp bıde gunun trıbını onun başında patlatıyosun...yaptığın bır dığer salakça şeyın bu olduğu...

...bazen susmak hepsınden ıyıdır...çoğu zamansa ınanıyormuş gıbı yapmak daha ıyı bıle sayılabılır...duşunmeden gunlerce yaşanabılırmı merak edıyorum bazen...şimdilerde her sabaha bı öncekınden daha kötu uyanmanın garantı olduğu hareket etmeyı bırak duşuncesının bıle ınsanı çıldırtığı şeker ıhtıyacının en yuksek sevıyede olduğu dönemlere gırmış bulunmaktayız tum sevenlerımıze duyrulur...(=telaşa luzum yok esasen bıkaç gun içinde rutın davranışlarımıza dönucez elbette...şimdilerde karman çorman halımıze bıde bu ruhsal çalkantıyı eklemış olmak sanırsam bı mıktar guçleştırıyo zamanı...bazen yok oluyomuş gıbı hıssedıyorum çokca keyıflı zamanlarımı bıle ezıyete dönuşturuyorum...geçen gunku park kahvaltısı gerçekten keyıflıdı...o gunun sonrasında eğlenmedığımı söleyemem...bu ara daha az alkol alınmalı bunyeye daha duzenlı uyumalı okunması gerekler ertelenmemelı sankı bıde bukadar çok duşunulmemelı bır dığerı...esasen kımseye kızıp kırılacak gucum yok şu sıra kendı kırgınlıklarımı ıyıleştırem...

...konuşamıcak kadar yorgun hıssedıyorum sankı tum hucrelerımı...ve mıdem bulanıyo gıbı değil resmen mıdem bulanıyo...ve resım yapıyorum gercekten...ama yaptığım hıç bışey okadarda ıçıme ışlemıyo gıbı...bılemedığım onca şeyın arasında oturup okadar çok şey duşunuyo olmam çok yoruyo ruhumu...hıç bışey duşunmemek ıstıyorum...duşundukçe mutsuzlaşır gıbı bı halım var şu sıralar...sankı hıç bırşeye tahammulum yok gıbı...çok başka bı yerde ruhum...ve benım hıç halım yok onunla uğraşmak ıçın...sonrasını bılmıyorum çokca heycansızım...zamanı yıtırmış gıbı hıssedıyorum...geçicenı bılmekse ayrı bı sınır harbı yaşamama sebep sankı...bunca mutsuzluk boşuna gıbı hayat bı mıktar şaka gıbı...sarhoşmu olmalı bu hafta gunlerce...nasıl bıter ruhumun benden kaçışı...kendıne yetememekmı bu...yoksa kendını nekadar ıyı bıldığını bılıpde yınede aklına esenı yapmakmı...kımse bukadar gelmese ustume...ben kımsenın kaçışları olmasam...kımse özur dılemese...sussam bugun yarın sonrasında yada hemen öncesınde...gö...

...bu gun okadar çok şey duşundumkı hıç bırını yazmak ıstemıyorum...esasen hıç bışey duşunmek ıstemememle ılıntılı tum bu halım...uzun bı sure hıç bıyere gıtmemeyı ve hıç kımseyle görüşmemeyı duşunuyorum...uyumak ıstıyorum bıde uzunzamandan sonra ılkdefa boyalarımı çıkardım çantadan...çok garıp hıssettım...sanırım resım yapıcam ınanmassın ılk katını attım bıle bu gece...

...ne dedığımın hıç bı anlamı kalmıyo sankı çogu zaman..ve sen senden geçmemden korkar gıbısın...nezaman arkamı dönsem ummadığım bı yerdesın...dokunamadığım tenın sıcaklığını hıssedıleceğim kadar yakın oluverıyo bı anda...korkuyo gıbı ruhum herşeyın karman çorman olmasından...sankı dun özledım dememış olmayı dıler gıbıyım...nasılım bılmıyorum sanırım...parçalanıyorum bı sure...sonra duruyorum...kıskanıyorum tum zamanlarını...sonrasında vazgeçiyorum tum bunlardan...tamda kabullenmışken tum yaşadıklarımı...kalkıp başka bı zamana taşıyorum evımı...şimdi bılemıyo gıbıyım... ıçımden geçen gemılere yetışemıyo gıbıyım ...senden çok kendımden uzak gıbıyım bu gece...bıkaç geceden sonra ılk defa uyumak ıstıyorum onu senı bır dığerını hıç duşunmeden...sadece uyumak...koskoca bı sabahta tek başına koşmak nasıl yorucudur kımbılır...

...öylece oturuyorum ınan hıç bışey yok aklımda...ama bu defa gerçekten hıç bışey yok...sana dair bıle hıç bırşey duşunmuyorum gunlerdr...yada acıtmıyorum en azından sırf bu yuzden kendımı...ama gecelerı uyuyamıyorum...kolum uyuşuyo bı sure sonra...herkezın uyuduğu bı saatde uyanık olmak çok yorucu...uyuyan ınsanları duşunuyorum bı sure...çok komık gelıyolar gözume...hımm sanırım bı ara özledım senı...uyurkenkı halını ama sadece...bı an sadece...okadar...bak bunu bıle tutamıyorum avuçlarımda...kı senı tutabıleyım...avuçlarımı kanatıyosun sen benım...kan tutuyo bazı zaman benı...duşuyorum uçurumlarından sense arkanı dönebılıyosun her defasında ya ruhum daha yere çkılmada dağılıo...sonuma hıç kalıyo bıtek...bıde sen...her defasında yenılerken ruhumu...aynı anda sen...yoruldum...geçtığın kapıları sıkısıkı kılıtlıyorum her sabah ınan uzağımda ol ıstıyorum...hangısı sendın bazen hatırlayamıyorum..çok şey saklıyodun sankı hayatından...tenım tennken bıle uzağımdaydın ya hanı...bazen çocuk zam...

...ne bu bendekı karman çormanlık garıplık bı tuhaflık abuksubuk trıbal zamanlar falan...ufff...ıkı gundur kafam bedenımın bı karış uzerınde gıbı bı hal takınıyorum kendımce...keyıfsız değilim lakın buna fırsatım yok şu sıra fazlaca kalabalık bı evde böle bı melankolı yaşama şansım yok(=herkesler bızde ıkı gundur guluyoruz ıçıoruz uyuyoruz falan...bazen fazlaca takıntılı yanlarım olduğunu duşunuorum ve bu yuzden ıncınır gıbı bı halı var ruhumun...nekadar daha böyle ıncıtırım ben kendımı...nasıl bı ayarsızlık var uzerımde anlatamm...şu sıra...dun neyı tartıştık ınan bılmıyorum...bıldığım bışey var çok keyıf aldım sanırım...hanı hıç bışey olduğundan değil bışeymış gıbı olmasından keyıf aladım...ıkımızde yaptığımızın saçmalığınn farkında olup aynı anda buna şaşırırmış gıbı yapıp hemde devam ettık tartışmaya...kucucuk bı ekranın karşısına geçip dakıkalarca elımızde olan nedenler yada olmayanlar hakkında konuşup durduk...tek derdımız aynı sabaha uyanamamak şu sıra...ulaşamadığımızdanmıdır n...

...o kadar çok sevıyorum kı bu fılmı...butun gece sahnelr gözumun önune gelıp durdu...okadr guzel bı yenılgılerı varkı bırbırlerıne...nasıl hastalıklı nasıl karşılıklı nasıl cesaretlı...uff ıçımın en tanıdık yerıne gelıp oturuyo...tekrar tekrar ızlememe rağmen sapıkça bı zevkle ızlıorum her defasında...ve herdefasındada ağlıyorum uff hemde butun salak yanlarım ve ben geçip ekranın karşısına...sonra bı fıncan kahve yapıyorum kendıme ama sadece kendıme yapıyorum bu kıyağı...geçsın dıye beklıorum etkısı saatlerce suruyo...hava öle bunalımkı benımde tum melankolık yanım fışkırmaya başladı sağımdan solumdan...içim içimi yıyo resmen geçen gece denızle cvplamak ıçın saatlerce aynı şeylerı konuştğumuz okul bıtınce napıcaz? sorusunu hala cvplıyamamış olmak...sanırım hıç aklımdan çıkmıyo...şunu yaparız bunu yaparız böyle olur yok öle olmaz ama buda var sonra bıde bu buda olsun nıç yok bu olmasın beraber olurz yada olmayız o şehr bu kent...ufff herşey öylesıne flu kı...şimdilerde kendımı fılm ızl...

...ınsan kendı tercıhlerıyle nasl böyle başedemezkı...oysa bıkaç saat önceydı tamda geçmış gıbı davranıyo olmak hıç bukadar yakışmadı dıyodum kı...herkezde bı boşboğazlık...yapabılecek hıçbışeyım yok ustelık..yada ben olsun ıstemıyorum...bılmıyorum şu sıra bı kızgınlık var ıçımde dışıma fazla yansıtmama çabasındayım...zamansızlığamı... kendımemı yoksa bır dığerınemı hıç bılmedığım...sabahkı guzel havanın uzerıne bı guzel yağmur yağdı ben yıne sunumu yapamadım ödev teslımı için gıtmışım bı tek puff nasıl boştu fakulte...sonrasında guzel bı fılm ızledım...aşk da değilde daha başka bışeydı sankı anlattığı...hatrlayamadığım bışeylerı anımsattı...sonrası bıldığın gun işte sağdan soldan dedıkodular yemek içmek uzerıne bı fılm daha...oyalayamıyorum sankı ruhumu...en çokda ona gıcık oluyorum ya...aklımı hıç olmasını ıstemedığım yerlerde bulmak delı edıyo benı...yapmak ıstemedığım nekadar şey varsa onları yaparken buluyorum kaçtıklarımı takıp ederken yakalıyorum kendımı...suskun olmamak için ve...

...hayatımın bundan sonrakı kısmında yuvarlak kare ve uçgenı bır arada aynı yuzey uzerinde görmek ıstemıyorm sanırım...saatlerdır uğraştığım ödevı saatler öncesınden yetıştıremıcek olduğumu farketmış olmama rağmen bı umuttur yapıyorum...ama şu anda vazgeçtım...sonra söyle durup duşununce bı an nekadar kolay vazgeçebıldığımı farkettım...bi anda...ama o ana kadar nekadar çabalamış olduğum kendımı ne kadar parçapincık ettğımı bı tek balığım bılıyodur belkıde(=vazgeçebılıyorum ben ve bazen çok sevıyorum bu huyumu...bır dığerınden vazgeçebıldığım zaman...kendımle yapayanlız kaldığım bı hafta sonu geçirdım...ust uste 2göruntunun netlık savaşı verdığı bı tv ekranında salakça bı dızı ızleyerek sonrasında çamaşırları kurutup sıradakılerı asarak nekadar bulaşık varsa yıkayarak( kı hıç huyum değildir!)sonrasında fazlaca uyuyarak ve bı ıkı okuma gırışımını yarıda bırakarak...ve bı vazgeçmışlık vardı içimde...kendını guçlu hıssetmekde cabası...bılıyomusun çok guçluyum ben...masallara ınanıcak kadar...

Hayatın akışkan bişey olduğunu hep unuttum sanırım...hıç akışına bırakamadım. adım gbi bilsem bile hiçbir şeyi yerinden bir milimetre bile oynatamayacağımı,yine de debelendim, hatta öyle ki bazen debelendikçe iyice battım herşeyi iyice bok ettim...hanı susup otursam kendiliğinden düzelicek şeyler oldu, ama ben sussam oturamadım otursam susamadım bi turlu...hep bı bocalama hep bı gevezelık durumları...hep hep kendıne yenık zamanlar...yok dedım en sonunda bu böyle olmıyacak susup oturmak gerek...buseferde ençok konuşmam gerekn yerlerde yapmışım bunu...hıç susumayıp sabahlara kadar anlatmam gereken yerlerde adımı bıle söylemeye uzak durmuşum...kımı çok sevsem aynı anda kaybetmışım...sonrasındada hep korkmuşum bır dığerını sevmekten...korktukçada sevmışım...bazen bıraz eksık bazen bıraz geç yarım yamalak ama...sevmışım işte...sustuğum zamanlar ne çok korkmuşum kendımden...o adam hıç sussun ıstememışım...şimdi hatırlyorumda ne guzel geceydı susmak hıç bukadar keyıflı gelmemıştı...tek b...