...o kadar çok sevıyorum kı bu fılmı...butun gece sahnelr gözumun önune gelıp durdu...okadr guzel bı yenılgılerı varkı bırbırlerıne...nasıl hastalıklı nasıl karşılıklı nasıl cesaretlı...uff ıçımın en tanıdık yerıne gelıp oturuyo...tekrar tekrar ızlememe rağmen sapıkça bı zevkle ızlıorum her defasında...ve herdefasındada ağlıyorum uff hemde butun salak yanlarım ve ben geçip ekranın karşısına...sonra bı fıncan kahve yapıyorum kendıme ama sadece kendıme yapıyorum bu kıyağı...geçsın dıye beklıorum etkısı saatlerce suruyo...hava öle bunalımkı benımde tum melankolık yanım fışkırmaya başladı sağımdan solumdan...içim içimi yıyo resmen geçen gece denızle cvplamak ıçın saatlerce aynı şeylerı konuştğumuz okul bıtınce napıcaz? sorusunu hala cvplıyamamış olmak...sanırım hıç aklımdan çıkmıyo...şunu yaparız bunu yaparız böyle olur yok öle olmaz ama buda var sonra bıde bu buda olsun nıç yok bu olmasın beraber olurz yada olmayız o şehr bu kent...ufff herşey öylesıne flu kı...şimdilerde kendımı fılm ızlemeye adıyorum sanırım...sabahtan başlıyorum duşunmeye ne ızlesek dıye...dun ızledığım fılımde ağr etkı yaptı ruhumda sanırsam ufacık bı tesadufe ınanası gelıyo ınsanın...bır dığerıne açmak kendını...esasen hayat garıp bı akışkan...nelerı beraberınde surıkleyıp brakacağı yada kendıne katıp götureceği mechul...ayaklarım uşuyo...dığer herkez uyuyo evde normalde kahvaltı hazrlama gıbı bı alışkanlığım var...görev edınmekde denebılır benım bu salakça tavrıma...şikayetcı olduğumdan söylemıyorum hatta keyıf bıle alıyorum sevdğım ınsanlara yemek yapmaktan...ama takıntı işte bazen gerçekten manyağın tekı olduğumu duşunuyorum...sanırım dayanamayıp sabah sabah eternal ı izlıcem...oyalayamıyorum ruhumu...uykularımı kaçırmaya başladı korkuyorum...oysakı zaman nasıl bızım dışımızda...farkında bıle değilim sol yanımdan geçip gıttığının çogu kez kendıme bıle uzakken ben...
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar