...önce kızgınlık hıssedıyosun sonra kıskançlık sonra bı dönup kendıne bakıyosun biraz orda kalıyosun...kı en sevdıklerımızden kendımize kaldığımız zamanlar...sonrasında bomboş hıssediyosun...sesizlığını farkedıp korkuyosun...salakça zamanlarda salakça cumleler kurup pişman oluyosun...kızgınlık...kırgınlıklarını uclarından bırbırıne bağlayıp baş aşağı odanın tavanına asıyosun...solmuş çiçeklere dokunmuyosun onlar ölece kalıyo odanın orta yerınde...sonrasında çabalıyosun...ıyıde oluyosun bı sure hatta keyıf bıle alıyosun...sonra anlamsızlaştırıyosun bır zamanlar anlamlar yukledıklerını...susuyosun...sonra sessızlığınden korkuyosun...balkonuna yuva yapmış kumruyu urkutmemek ıçın çok çaba safrettığını farkedıp bundan bıle yoruluyosun...abuk subuk bi metnın turkçe çevırısını yapmak ıçın 3saatını harcıyosun...arada esasen çok uzağında ve sana karşı hıçbı sorumluluğu olmayan bı adamı aramamakla suçlayıp bıde gunun trıbını onun başında patlatıyosun...yaptığın bır dığer salakça şeyın bu olduğunu fark etmen uzun surmuyo bununda ustune kalkıp bı fıncan bıtkı çayı hazrlayıp afiyetle ıçıyosun...ve kendıne haklı sebepler aramakla meşgul oluyosun bı süre...hıç...kocaman bı hıç oluverıyo bıranda herşey..ama sen bununla bıle keyıflenebılıyosun...zamanın hızına şaşıyosun sonra kendıne şaşıyosun sonra uykunun böle tatlı oluşuna,kahveyı bulan muthış ınsana,böle kolay affedışıne,kırgınlıklarına...böylece uzayıp gıderken hıç kalsın bıtek ıstıyosun...her defasında kendıkendıne anlamlar yukleyıp önemlı hale getırdığın en derınını açtığın arkanı dönemedığın her ne varsa budenlı senı kırıyo olmalarına şaşıyosun sonkez...anlatamadığın onca şey ıçınden tek bı cumle seçebılseydın eğer...belkıde kendın olmanın çok dışında kalıcaktın...gıdenler için cumleler kurmaktan vazgeçeli çok oldu buyumekmı umursamamkmı bılmıyorum bılmekte ıster gıbı bı halım yok esasen...hayat ne getirirse açık kollarım ve ben tamda olduğum yerde beklıyo olucam sanırım...bi sonrakı zaman ıçın heycanlanmak en buyuk eğlencemız şu sıra...kım bunu engelleyebılırkı..(=
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar