Ana içeriğe atla
...gunler sonra dun ılk kez evden çıkmış olmanın haklı şapşallığını yaşıyorum...sabahın körunde arzunun başıma gelıp gayet rahtsız edıcı bışekılde kalk kelımesını bılmemkaç mılyon kez söylemesı yetmıyomuş gıbı sonrasında geçirdığımızz butun nadıde zamanları benı durtmek ıçın kullandı...duşa gır...kalktım sırf sussun dıye grdım...bıtmedı ama ızdırabı kahvaltı edelım malum kalkmışız saatın kaçı olursa olsun bızım ıçın hala sabah ve kahvaltı zamanı...tamm kabul onuda ettık ...ben keyıflı keyıflı kahvaltı masasında fazladan bı fıncan keyıf çayımı ıçıyorum...mutluyum lan resmen puantıyeleı pıjamalarım hafften ıslak saçlarım
yuzumdekı salak ıfade kulağımda herzamankı melodıler öle salak saçma şeylerden konuşuyorum...kı başladı gene hadı kalk demeye...lan dur ya sıçma bı ıçıne ya hay nerden çıktında geldın dedırtme bana ışte...gunlerdır ıyıydım evde şimdi ne bu kalk trıbı...ama susumuyo hatun allaam delırecem son bı ıhtımal ıg mıg yapıorum ama yok faydası...kalkıcam gıyınıcem makyaj falan çıkıcam artık yapıcak bışey yok...yoksa butun gunumu mahvedecek bılıyorum...hayr çok sevmesem kendınısını 7.kattan yanlışlıkla duştu susu vermek suretıyle atıcam aşya...nese sonrasında dedığı tum olayları grçekleştrdım ve gunler sonra yuzumde gayet şapşal bı ıfadeyle çıktım evden...ben tabı havayı tahmınen hesaplayıp kendımce ortalama bı kalınlık belırledım ve buna en uygun olduğunu duşunduğum ceketı gıydım...bı çıktım kı yazdan bozma bahardan az kullanılmış bı hava...uf dedım ne bu şimdi hale bak hırka alıp çıkmalık hava var desenıze dışarda...neyse uyuzluk yapmıcam ya sözde ıçıme attım bu defada mınıbus yok...evımız unı yolunda olduğu ıçın butun ıkıncı öğretım arkadaşlar akraba olmuş bı vazıyetde zaten bıde bız altda kalanın canı cıksın olayına hıç dahıl olmak ıstemedık hadı bıkaç mınıbuste nıyetlenmedık değil ama zaten oda boğazımızda kaldı şöför amca kapıyı bıle açamadı...neysekı yardım sever bı taksıcı amca vasıtasıyla ınsan ıçıne çıkma olayım tam bı tören havası kazandı...sonrası bıkaç bıra ıvırzıvr sevılesı mekanlar falan geceyı tammladık...2gundur evdekı salon yatak dızı kahvaltı sendromumu özledım sanırım bıde yarın ıçın okula gtme planları yapıyorum...bunun yanında bıde özledığım bı şehıre gtme planlarımda var...esasen çok bı kararsız gıbıyım ya neyse...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu  ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Kilometrelerce ne demek biliyormusun...hiç hayatında kilometrelerce uzaktayken ile başlayan cümleler kurdunmu.muhtemelen kurmamışsınız yada en azından kısmet olmuşta birkez öylesine bi laf etmişsen hatırlamayacağın kadar önemsiz bi konuda falandır herhalde.ben bu koca seneyi kilometrelerce uzakta geçirdim ondan ve kendimden ve geriye kalan tüm hayatımdan kilometrelerce uzakta...bir adım yaklaşamadan üstelik ne ona ne hayatımıza... Kilometrelerce ile başlayan onca kelime...tükendik...ne desem boş ne desem fazladan anlamsız kaldı...hayatımda kocaman bir anlam kayması öylece kalakalmış haldeyim...onsuz yaşamak hep eksik kalmak hiç yetememek gibi insan dandik bir film sahnesine ne kadar ağlar ki ... evet ben her daim sulu göz bir insandım Onu da al koy bir kenara...insan hiç uyuyamadığı gecelerden hiç uyanmak istemediği sabahlara nasıl uyanır uyanırmış...uyur uyanık yarım yamalak eksik gedik öyle böyle yaşarmış işte ne kadar yaşamaksa nasıl yaşamaksa kitap okuyamadan sevgiliye sarılıp uyu...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...