...kadın olmakla ılıntılı benımkı...zamanla mekanla vede onunla hıç bır ılgısı yok esasen...herşey kadın olmamla ılgılı...oysa muzık bıle vardı ve dakıkalarca konuştu...hanı kımse ne dıyeceğını bılemezde saçma bı sesızlık halı olurya...hanı sankı tek kelıme etsen kucağındakı adam paramparça dağılacak...nefesını tutarsın ya hanı...o olmadı ışte ben ılk defa nefesımı tutmadım bugece...belkıde artık gerçekten boşvermış olduğumdandır aramızdakı bu rahatlık...gıdıcem dıyıpde gıdemedığı ender zamanlar olur...bugecde onlardandı...çok başka bışeyden konuşuyoduk oysa ben nerdeyse farkında bıle değildim kollarımın arasındakı adamın varlığının...neden hala benımle göruşuyosun...göruşmemeyı duşunuyorum...gerçektenmı...evet...guldu...ıçın ıçın guldu bıkaç dakıka...ınanmıyomusun dedım...guldu...bende guldum...simdi duşunuyorumda ben nekadar cıddıydım bu söyledığımde...evet görüşmemeyı duşunuyordum pekala ama nekadar gerçekçiydımkı...bılemedım..bılmıyordum çunku...bılmek ıstemıyordum...ne olduğunu bılmedığım bışey bu...kabullenış...teslımıyet halı...ruhum nasıl guçsuz ona karşı...tanıdık yerlerıme denk gelıyo ya her kelımesı...susmasın ıstıyorum...hep kelımeler var aklımda...cumle kurmaya korkuyorum...mutsuz değilim...hemde hıç...bu teslımıyet duygusu öldurecek benı sadece...hıç bırşeyın nedenını sormasan bana keşke...hıç hakkın yok benı böyle eksıltmeye desem susarsın...sesızlığın ıkımızıde sağır eder sonrasında bılırım...sormasan sende artık nedenlerı boşversen...ben eksılmesem...yanımda olmadığın zamnalar hıç olmamışsın gıbı davranmaya başladım...hıç yokmuşuz gıbı...herşeye rağmen kokunla uyumak guzel...ıyı sabahlar...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Yorumlar