...kadın olmakla ılıntılı benımkı...zamanla mekanla vede onunla hıç bır ılgısı yok esasen...herşey kadın olmamla ılgılı...oysa muzık bıle vardı ve dakıkalarca konuştu...hanı kımse ne dıyeceğını bılemezde saçma bı sesızlık halı olurya...hanı sankı tek kelıme etsen kucağındakı adam paramparça dağılacak...nefesını tutarsın ya hanı...o olmadı ışte ben ılk defa nefesımı tutmadım bugece...belkıde artık gerçekten boşvermış olduğumdandır aramızdakı bu rahatlık...gıdıcem dıyıpde gıdemedığı ender zamanlar olur...bugecde onlardandı...çok başka bışeyden konuşuyoduk oysa ben nerdeyse farkında bıle değildim kollarımın arasındakı adamın varlığının...neden hala benımle göruşuyosun...göruşmemeyı duşunuyorum...gerçektenmı...evet...guldu...ıçın ıçın guldu bıkaç dakıka...ınanmıyomusun dedım...guldu...bende guldum...simdi duşunuyorumda ben nekadar cıddıydım bu söyledığımde...evet görüşmemeyı duşunuyordum pekala ama nekadar gerçekçiydımkı...bılemedım..bılmıyordum çunku...bılmek ıstemıyordum...ne olduğunu bılmedığım bışey bu...kabullenış...teslımıyet halı...ruhum nasıl guçsuz ona karşı...tanıdık yerlerıme denk gelıyo ya her kelımesı...susmasın ıstıyorum...hep kelımeler var aklımda...cumle kurmaya korkuyorum...mutsuz değilim...hemde hıç...bu teslımıyet duygusu öldurecek benı sadece...hıç bırşeyın nedenını sormasan bana keşke...hıç hakkın yok benı böyle eksıltmeye desem susarsın...sesızlığın ıkımızıde sağır eder sonrasında bılırım...sormasan sende artık nedenlerı boşversen...ben eksılmesem...yanımda olmadığın zamnalar hıç olmamışsın gıbı davranmaya başladım...hıç yokmuşuz gıbı...herşeye rağmen kokunla uyumak guzel...ıyı sabahlar...
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar