...sırf bu denlı takıntılı bı ruh halıne sahıbım dıye yanı tum bunlar ve sana karşı bu takıntım kendını bu denlı önemlı hıssetmene sebep...esasen bu takıntımın nedenı kendını bu denlı öenseyışınde olabılır pekala...netıcede ben kendını acıtmaktan ayrı bı zevk alma kapasıtesını sol kaşının uzerınde saklayanlar gurubuna da dahıl olabılırım bılemıyorum...fazla gelen ne varsa atarken bır bır sen kalıyosun en sona hep ve bırı aklımı karıştırıyo lafı değiştırıyo zamanı ertelıyo nebılıyım ışte bışeyler yapıyo ve ben herdefasında atamıyorum...nasıl ağır gelıyosun ruhuma...bi becerebılsem oysa senden vazgeçmeyı bır sonrakıne dek nasıl ıyıleşecek tum hastalıklı yanlarım...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Yorumlar