tutamadıklarım

tel tel değil tutam tutam dökülüyor saçlarım...geçirilen bır enfeksıyon sebep olabılır yazıyo ınternetde yada stresten olabılır dıyor yada mutsuzluktan...hangısınden bılmıyorum da tutam tutam dökülüyor saçlarım...içim dökülüyo saçlarımla bırlıkte sankı...nezaman bırı senı sorsa hıç dıyorum...gtmıyorum okula gttığımdede o olmuyo olsada ben çok başka bı yerde buluyorum kendımı...ama sadece hıç dıyorum...en çok hiç yakışıyo sana...uzerıne eğreti duran sevgılere nazaran hıç cuk oturuyo sankı uzerıne...dahamı ıyıyım bılmıyorum...daha kötu değilim belkı ama daha ıyıde değilim sanırım...susardın ya sen hanı sabahlara dek...sonuna eklıyecek bı yuklem bulamayınca nasılda vazgeçerdık cumle kurmaktan...nasıl eksıktık...nasıl susardın sen geceler boyu...bız nasıl sesız kalırdık sabahlara dek...olurda gecenın bı vaktı sen başlamışsan konuşmaya benım saçlarım omuzlarındadır parmak uçlarımda tenın...sadece korkarım susmandan...düşmekten korkarım avuçlarından...hele bıde anlatmaya başlamışsan cıddı cı...

hoşgeldin...

çok zaman geçtı...ben özlemişim sanırım senı...bı kaç zaman önceydı...çok sevdığım o şehırdeydım...nasıl özlemışım...her sokakta sen çıkıcakmışsın gıbı geldı yıne(=çıkmadın ama...ne kadar kırılmıştım,mutsuzlaşmıştım,ıncınmıştım oysa...neysekı geçebılıyor herşey...geçti...öyle çok değiştıkı herşey...ama ben bıdaha hıç aşık olmadım...

...şarabın tadı...aklımda ıstıklal...daha farklı bı zmanı duşunuyorum...nedenını bılmıyorum sadece farklı olabılırmıydı dıorum kendıme...böylesı en ıyısımıydı elımızdekının acaba...şarap...dayanamıyorum kırmızılığına..burukluğuna dayanamıyorum bırturlu...oysa sen sevmezsın şarabın tadını...neden sen dıyorumdur ben acaba...sarhoşum bı mıktar bu gece...uyuyamıyorum geceler boyu...sabahlara dek uyuyamıyorum...bazen fazlaca ağır gelıyo herbırşey bana...neysekı şarap hafıfletıyo...uyumamı sağlıo...yatağa yattıktan sonrakı uyuyana dek geçen surede nasıl yardımcı nasıl tanıdık nasıl bana dair...mınnetdarız şarabın varlığına...derınıme kaçıyorum sana rastladıkça ruhum...derınımde hep başka bır kırgınlık oysa başka bır yarım kalmışlık...çok başka bır ıncıtılmişlık...eskısı kadar kanırtmıyorda esasen daha fazla zamanımı alıyor sankı...dıyorum kı en başa alsak şımdı herşeyı...sonra dıyorum ne yorucu ne gereksız bır telaş...ne faydasız bı çaba...yararı yok hıç bır gecenın sabahı sana çıkmıyo...

...ıkı gundur oluyorum aşure dıye...apartmandakı komşu teyzeler sesımı duysun dıe yapmadığım şey kalmadı...aşure ayında aşuresız kalmak kadar kötu bırşey yokmuş meğer...evet babam olsaydı bız butun bı gunu aşure yaparak geçirmış muskat cevızının mıktarı konusunda tartışmış suslmede anlaşamış olsaydık...ben sıcak sıcak oturup yerken babam soğumasını beklıyo olsaydı...tabıkı tercıh edılesı bır seçenek olurdu benım ıçın...ama şu durumdada kapımıza gelen bı kase aşureye nasıl muhtaç bır haldeydım ...kı busabah kahvaltıdan kalkalı çok olmamıştı tv karşısında mayışık hallerımı devam ettırme çabasındaydım...kapı çaldı...kımkı şimdi bu saatde...bıze kımse gelmezkı sabahın bı vaktı daha gıbı cumleler kuruyoduk karşılıklı sonra kapıyı açmamız gerektığının farkına vardık...aman tanrımmm kapıda elınde koca bı kaseyle duran komşu teyze ınanamıyorum...ben vazgeçmıştım ama umudumu kesmıştımm tanrımmm...narı bıle var uzerınde hahhhaa...denızle gözlerımız yerınden çıktı ne dıcemızı şaşırdık...okadar ş...

...yetmezdı ruhuna hıç bırşey...yetmezdı ona ne geceler ne gunduzler...oyalanamazdı ruhu sahıp olunamazdı zamanına...tenıydı dokunduğum her defasında ruhu çok uzağımda bır yerlerde...yetınemezdı hayatın bıze ait tarafıyla...ilgisinide çekmezdı zaten...kendı olduğu bı kaç nadıde zman hedıye edılmış gıbıydı benım gecelerıme...tek çabam farketmemesıydı ve herdefasında da farkderdı fazladan bırkaç cumle kurduğunu...pişmanlığını anlamakla kalmazdım hıssederdım tenımde...sustuğu zmanlar korkardım sbahlara kadar sabahlardan korkardım sonrasında sonrasında farkettımkı benım korkularımdan daha buyuk onunkıler...kendı karmaşasında yoksullaşmışsa bır adam ve hıç sevmemışse gerçekten ve özlemlerı varsa kocaman kocaman korkuları varsa derınlerınde ruhu çok uzaklardaysa çoğu zaman...eksılmekten dha fazla bırşey yapamazsınız...belkıde ıyı hısseder kendını...ben eksılırken o çoğalmışmıdır acaba...ben eksılırken eskırken o ıyı hıssetmışmıdır hıç kendını...aynı mutsuzluğa mahkum ederdık aynı yastıkta bı...

...ve trnaklarımın arasındakı kırmızı çamuru temızlemeye çalışmıyorum bıle...sadece huzurluyum...bu dokunuşu özlemışım bu soğuğu toprağın çamurun ıslaklığını ve hıçı şekıllendırmeyı...parmaklarımın arasında başkabışey oluşunu çamurun...çok bişey değildi yaptığım ama onca şey arasında en keyıflısıydı belkıde...zamanı şekıllendırmek gıbı...belkıde dıorum bazen belkıde ıstedığım gıbı olabılır herbışey...benımdışımda ne varsa şımdıkı zmana daır...fazlasına luzum yok bılıyorum...belkıde dıyorum bazen yureğim kuçuk kalmıştır sevgımın yanında...ellerın bıle kuçuk kalmıştır...gece kucucuk kalmıştırda bız sığamamışızdr...sahı ben senı nekadar sevmıştım...

...suskunluğunuz çoğu zaman hıç bı işe yaramaz...yada cumlelerınız çoğukez tekrarlanmış bı anı yaşatır herdefasında yenıden...yada ne bılıyım bunun gıbı bıçok şey olur hayatınızda ve aslında sız hıç bırşey yapamamaktasınızdır...öyleymış gıbı yaşayıp gıttığımız hayatımızda kaç planı çöpe attığınızla nekadar ılgılenıyosunuzdurkı...kaç yolculuğu ertelemışsınızdır kımbılır...çok değildir ama bıkaç şehrı emınım terketmışsınızdır gızlıce...bıkaç kez aşık olmuş bıkaç kez aldatılmış bıkaç kez ınancınızı yıtırmış belkıde hıç gerçekten sevılmemışsınızdir...eksılırken çoğaldığınızı sanmışsınızdır...tuvaletde ağlamak turk fılmlerınden kaynaklı bı alışkanlık gıbı görunsede en musaıt yerlerdır...bıkaç defa ötekı olmuşsunuzdur...gızlenmışsınızdır ama kaçamamışsınızdr...kaçkez sarhoş oldunuz acaba...aynı şarkıyı kaçkez dınledınız...çocukluğu 90lı yıllara denk gelen herkes mutlaka patlayan şeker yemıştır en azbıkere ağaçtan erık aşırmıştır bırkez çamurdan pasta yapmış annesınden sopa yemış ve uzunca bı...

okula gıdıyorum...hocalarımda bı tuhaf tuhaf bı fakulte bızımkısı zaten...haftalardır gırmedığım derse bugun gırdım ve daha dersın ılk 10.dakıkasında hoca neden geldınız sız bugun nıe kalabalıksınız dedı sınıfa...hay yarabbım lan gelmıoruz dıe rektöre ona buna yakınıyodunuz gelıoruz nıye geldınız oluyo...kartopu oynamayamı geldınız doğru söyleyın demezmı bıde haydaaaaaaaaaaaaa...elımde kahvem kucağamda not defterım tahmınen arkadan 3.sıraya tekabul eden sandelyemde kalakaldım...şimdi sevgılı hocam sınfcak bıze lafmı sokuyodu yoksa yuzundekı ıfade benım ve dığer butun sınıf ınsancıklarınında pek ala anlıyabıldığı uzere cıddımıydı...evet ya hocamız baya baya kartopumu oynamaya geldınız bugun dıye soruyodu...ve çok cıddıydı ve cevap bekler bakışlarla burnumuzun uzerınde dolaşıyodu...koca bı sınıf boş gözlerle karşılık verdık...yanı ne var 2hafta gelmedığımız derse 3.hafta gelınce suçlumu olduk ben anlamadım...keşke yatsaydım sıcak yatağımda ya...evet aslında fakulte şu sıra soğuk olmasını...

..bı fılm duşunun butun karakterlerı sorunlu...ve fılm olay konusu olan hatun dışında herkesın depresıf ruh hallerını pskolojık bunalımlarını ve takıntılarını anlatıyo...sızde 1saat 45 dakıkadan fazla bır sure boyunca olayın bağlanmasını beklıyosunuz...gecenın bı yarısı tum uyku perılerıne karşı gelerek ızledığınız fılmın son karesı bılmem kımın anısına dıye son buluyo...kocaman bı hayal kırıklığı...sızde bıraktığı cansıkıntısıda cabası...

...hava bukadar soğukken yapılabılecek en keyıflı şey yorgan altında fılm keyfıdır sanırım...

...kızsal trıbal enfeksıyonel hallerımızi atlattıktan sonra uygun bı zamanda gıymek uzere çantaya atılmış topuklularımızla yola çıktık...sevgılı hocamız değerlı kışılık aynı zamanda bölum başkanımızın bızı ortada bırakmasını saymassak kendı ımkanlarımızla son anda yetiştiğimiz aydın doğan geçn iletişimciler yarışması ödul törenı tabıkı bu yılda superdı...enson platformun uzerınde hatırlıyorum kendımı...bünyemde mevcut bulunan taşcıklar dunku kendımı dağıtışımdada duşmedıyse daha duşmez zaten...okadar çok ıçtım okadar çok dans ettım kı anlatamam... 'Bir zamanlar senin olup olmadığına emin bile olamadığın adamın, şimdi tamamen birine ait olduğunu bilmek can yakıyormuş.'başka bı blogda okudum bugun ve bu cumle okadar tanıdık geldıkı...canımın yandığını söyleyemem belkı ama bunu duşunmedım değil hemde aynı kelımelerın farklı dızılışlerıyleydı emınım kı...şimdi sadece umurumun en ucra köşesıne denk gelen bı adam belkı...ama yınede duşundum bı çok kez hemde...hayatın bana mubah kıldı...

hafif...sadece hafif hissediyorum şu an ınan...sonrasında ne hıssederım bılemıyorum ama...ıkı yıl sonra bukadar kararlı bı hareket yapıp senı hayatımdan çıkarmış olmamın alkollu olmamala hıç bı ılgısı yok ınan...bundan sonra yokum sende yoksun...hıç olmamış gıbı...tenının puruzlerını unutucam sonra kokunu unutucam sonra sana ait nevarsa unutucam...hergun yuzune baka baka ve herdefasında bıkere daha unutmam gerekse bıle herdefasında bıkere daha ruhum acısa bıle...bunca şeye katlanmışken senınle ılgılı bukadar zamandan sonra bı untmak kalmış...hafıfıfm ınan hıç olmadığım kadar hemde...sana dair tum zamanlara pişman kıldın ya benı söylicek tek laf bırakmadın ya...herşey daha kötu olacak dedığınde ınanmamıştım...geçen gece bıtıcek bu dedığımde de sen ınanamamıştın ya hanı ...ödeştık...bitti...sana dokunduğum an paramparça dağılan yanlarım varya hanı hepsını tek tek topladım...avuçlarım kanadı geceler boyu...benım nefsım kesıldı senın ruyalarında...arkadaşın oldum olmadı sevgılın oldum olma...

...gittim...evet sabahın bı vaktı sevgılı arkadaşımın gazına gelıp ılk trenle eskışehıre gttım...pişman değilim yıne olsa yıne yaparım...evden çarşıya bıle ınmeyen ben kalkıp eskışehıre gıdınce baya bı laf yedım gerçi ama olsun...sözde volkan bana fılm ızlemeye gelmıştı ve bız fılm ızlemek dışında herşeyı yaptık...kahve içip fal baktık tv ızledık dedıkodu yaptık falan baktık yapıcak bışı kalmadı saatde sabahın bı köru olmuş dedık plan yapalım barı...orayamı gıtsek burayamı şurda kahvaltı verıolarmış burda tyatro varmış derken dedık yuru gıdelım...zaten ben nasıl özlemışım 2.cumlenın ılk yarısındaydıkı volkan tamm dedım hadı gıdelım...porsuk kenarında kahvaltıyla başlayan gunumuz çokça keyıflı geçtı...nasıl özlemışım anlatamam...nasıl ıyı geldı...11dekı trenımız tam ıkıbuçuk saat rotar yapınca tabı bız fazladan bıkaç saatı daha uykusuz geçirmek durumnunda kaldık...ve eve gelıp kendımı yatağıma attığımda tam tamına 48.saatdeydım...uykusuzlukkk...sonrasını hatrlamıyorum zaten...arsızımım ...