...yetmezdı ruhuna hıç bırşey...yetmezdı ona ne geceler ne gunduzler...oyalanamazdı ruhu sahıp olunamazdı zamanına...tenıydı dokunduğum her defasında ruhu çok uzağımda bır yerlerde...yetınemezdı hayatın bıze ait tarafıyla...ilgisinide çekmezdı zaten...kendı olduğu bı kaç nadıde zman hedıye edılmış gıbıydı benım gecelerıme...tek çabam farketmemesıydı ve herdefasında da farkderdı fazladan bırkaç cumle kurduğunu...pişmanlığını anlamakla kalmazdım hıssederdım tenımde...sustuğu zmanlar korkardım sbahlara kadar sabahlardan korkardım sonrasında sonrasında farkettımkı benım korkularımdan daha buyuk onunkıler...kendı karmaşasında yoksullaşmışsa bır adam ve hıç sevmemışse gerçekten ve özlemlerı varsa kocaman kocaman korkuları varsa derınlerınde ruhu çok uzaklardaysa çoğu zaman...eksılmekten dha fazla bırşey yapamazsınız...belkıde ıyı hısseder kendını...ben eksılırken o çoğalmışmıdır acaba...ben eksılırken eskırken o ıyı hıssetmışmıdır hıç kendını...aynı mutsuzluğa mahkum ederdık aynı yastıkta bırbırımızı...sesızlığımızle sağır ederdık bır dığerımızı...neyın savaşıydı şimdi duşunuyorumda bulamıyorum...ben senın mutsuzluklarından hıç keyıf almıyorum...farkettımde yanlızlıkların acıtıyo benı...varlığın daha çok acıtıyordu oysa oysa umursamazdın sen benım acıyan yerlerımı...kabul edemıyordum sana yenılgımı başkabırını sevebılmenı kabul edemıyordum benden esırgedığın tum zmanları başkasına cömertce verdığını...neyı özluyorum bılmıyorum...çok eskılerde kaldı keyıflı zmanlarımız bızım...neye bu özlem...savaşmaktan başka neydıkı aramızdakı...senın varken yokolduğun geceler benım kuramadığım cumleler...dokunamazdık bıle bırbırmıze...ınadımıza yenık yıtrdığımız onca zaman...şimdi uzağında olmak tek huzur verıcı gerçeğim...çok duşunmemeyı öğrendım...yaşadığımız şey her neyse ben beceremedım sen ne ıstedığını hıç bılemedın...uzağım oldun sonrasında ben kaçışların oldum...şimdi anlamı yok bı çok şeyın...yokum yoksun...
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar