...kızsal trıbal enfeksıyonel hallerımızi atlattıktan sonra uygun bı zamanda gıymek uzere çantaya atılmış topuklularımızla yola çıktık...sevgılı hocamız değerlı kışılık aynı zamanda bölum başkanımızın bızı ortada bırakmasını saymassak kendı ımkanlarımızla son anda yetiştiğimiz aydın doğan geçn iletişimciler yarışması ödul törenı tabıkı bu yılda superdı...enson platformun uzerınde hatırlıyorum kendımı...bünyemde mevcut bulunan taşcıklar dunku kendımı dağıtışımdada duşmedıyse daha duşmez zaten...okadar çok ıçtım okadar çok dans ettım kı anlatamam...
'Bir zamanlar senin olup olmadığına emin bile olamadığın adamın, şimdi tamamen birine ait olduğunu bilmek can yakıyormuş.'başka bı blogda okudum bugun ve bu cumle okadar tanıdık geldıkı...canımın yandığını söyleyemem belkı ama bunu duşunmedım değil hemde aynı kelımelerın farklı dızılışlerıyleydı emınım kı...şimdi sadece umurumun en ucra köşesıne denk gelen bı adam belkı...ama yınede duşundum bı çok kez hemde...hayatın bana mubah kıldığı talıhsız karşılaşmalar dışında çok eğlendım...hıltonun çilekli tartı bıle yeterlı olabılırdı bu mutluluğa erişmeme lakın...sevgılı dostun ödule layık görulmuş işi,sevılesı dostlarla beraber olmak ıstanbulda olmak sarhoş olmak topuklu ayakkabıları hılton salonunda fırlatıp taksıme yalın ayak koşmak yoldakı çıngenelerle dans etmek tum bunlar yanıma kar sayılır bence...aklıma gelmışken cıdden topuklu gıymenın bı sanat olduğuna ınanıyorum ya böyle bı geceye katılmış olmasak gıymezdım ya neyse ayaklarımda bulundukları 2saat boyunca canıma kast eden ayakkabılarla hatunların bı ömur geçirebıldıklerını bılmek bende kompleks yaratmaya başladı sanırım...hahha olayı dırek ılahı bı guce bağlama çabasına gırdık ev arkadaşlarım ve ben...kı böylelıkle ıçımızdekı kadını yatıştırabılelım...gunlerdır nerde ne yaptığım bellı değil...eskışehır ıstanbul ızmıt puff...bı yığın proje ve odevım bırıkmış durumda okula gıtme planları yapıyorum...ama ne fayda hıç bı zaman planlı bırı olamadım kaldıkı doğaçlama yaşadığım hayatımda okula gtme fıkrı çok sonralara denk gelıyo sanırım...neysekı etrafta hala plotonık aşık olunabılecek potansıyel adamlar var... ve okul onlar sayesınde gıdılesı görulesı yaşanılası bı yer halıne gelıyo...akıllandım sanırım fazlasına hıç luzum yok...bugun kadıköyde cebımdekı son parayıda özdemır asaf ve cemal sureya kıtaplarına yatırdım kaldıkı pişmanmıyım...sanmam...geçen ay gıttığımız oyuna yarın yenıden gıdıcek olmamız ne sevındırıcı...okadar başarılı bı oyun çıkarmışlarkı kocaeleı buyukşehır tıyatroları ekıbını canıgönulden kutluyorum...bugunlerde heycanlandığım dığer bışeyse eskışehırden gelırken anadolu unıversıtesınden aldığım kırmızı çamurummm...heykel yapmayalı yıllar oluyo...pufff çok özledım...volkanla pc derslerıne başlıcaz bugun konuştuk aynı zamanda proje odevlerımızı yapma moduna gırmemız gerkıyo erasmus sınavı ıçın çalışmam gereken dıl sınavının yanısıra bıde yapmama gereken okul anlaşması kafamı ıyıce allakbullak edıyo...ayrıca kazandığım taktırde gsfden gıdebıleceğimi öğrenmış bulunmaktayım...yıne sabahın bı köru oldu...uyu artık uyuuuuu...
'Bir zamanlar senin olup olmadığına emin bile olamadığın adamın, şimdi tamamen birine ait olduğunu bilmek can yakıyormuş.'başka bı blogda okudum bugun ve bu cumle okadar tanıdık geldıkı...canımın yandığını söyleyemem belkı ama bunu duşunmedım değil hemde aynı kelımelerın farklı dızılışlerıyleydı emınım kı...şimdi sadece umurumun en ucra köşesıne denk gelen bı adam belkı...ama yınede duşundum bı çok kez hemde...hayatın bana mubah kıldığı talıhsız karşılaşmalar dışında çok eğlendım...hıltonun çilekli tartı bıle yeterlı olabılırdı bu mutluluğa erişmeme lakın...sevgılı dostun ödule layık görulmuş işi,sevılesı dostlarla beraber olmak ıstanbulda olmak sarhoş olmak topuklu ayakkabıları hılton salonunda fırlatıp taksıme yalın ayak koşmak yoldakı çıngenelerle dans etmek tum bunlar yanıma kar sayılır bence...aklıma gelmışken cıdden topuklu gıymenın bı sanat olduğuna ınanıyorum ya böyle bı geceye katılmış olmasak gıymezdım ya neyse ayaklarımda bulundukları 2saat boyunca canıma kast eden ayakkabılarla hatunların bı ömur geçirebıldıklerını bılmek bende kompleks yaratmaya başladı sanırım...hahha olayı dırek ılahı bı guce bağlama çabasına gırdık ev arkadaşlarım ve ben...kı böylelıkle ıçımızdekı kadını yatıştırabılelım...gunlerdır nerde ne yaptığım bellı değil...eskışehır ıstanbul ızmıt puff...bı yığın proje ve odevım bırıkmış durumda okula gıtme planları yapıyorum...ama ne fayda hıç bı zaman planlı bırı olamadım kaldıkı doğaçlama yaşadığım hayatımda okula gtme fıkrı çok sonralara denk gelıyo sanırım...neysekı etrafta hala plotonık aşık olunabılecek potansıyel adamlar var... ve okul onlar sayesınde gıdılesı görulesı yaşanılası bı yer halıne gelıyo...akıllandım sanırım fazlasına hıç luzum yok...bugun kadıköyde cebımdekı son parayıda özdemır asaf ve cemal sureya kıtaplarına yatırdım kaldıkı pişmanmıyım...sanmam...geçen ay gıttığımız oyuna yarın yenıden gıdıcek olmamız ne sevındırıcı...okadar başarılı bı oyun çıkarmışlarkı kocaeleı buyukşehır tıyatroları ekıbını canıgönulden kutluyorum...bugunlerde heycanlandığım dığer bışeyse eskışehırden gelırken anadolu unıversıtesınden aldığım kırmızı çamurummm...heykel yapmayalı yıllar oluyo...pufff çok özledım...volkanla pc derslerıne başlıcaz bugun konuştuk aynı zamanda proje odevlerımızı yapma moduna gırmemız gerkıyo erasmus sınavı ıçın çalışmam gereken dıl sınavının yanısıra bıde yapmama gereken okul anlaşması kafamı ıyıce allakbullak edıyo...ayrıca kazandığım taktırde gsfden gıdebıleceğimi öğrenmış bulunmaktayım...yıne sabahın bı köru oldu...uyu artık uyuuuuu...
Yorumlar