tel tel değil tutam tutam dökülüyor saçlarım...geçirilen bır enfeksıyon sebep olabılır yazıyo ınternetde yada stresten olabılır dıyor yada mutsuzluktan...hangısınden bılmıyorum da tutam tutam dökülüyor saçlarım...içim dökülüyo saçlarımla bırlıkte sankı...nezaman bırı senı sorsa hıç dıyorum...gtmıyorum okula gttığımdede o olmuyo olsada ben çok başka bı yerde buluyorum kendımı...ama sadece hıç dıyorum...en çok hiç yakışıyo sana...uzerıne eğreti duran sevgılere nazaran hıç cuk oturuyo sankı uzerıne...dahamı ıyıyım bılmıyorum...daha kötu değilim belkı ama daha ıyıde değilim sanırım...susardın ya sen hanı sabahlara dek...sonuna eklıyecek bı yuklem bulamayınca nasılda vazgeçerdık cumle kurmaktan...nasıl eksıktık...nasıl susardın sen geceler boyu...bız nasıl sesız kalırdık sabahlara dek...olurda gecenın bı vaktı sen başlamışsan konuşmaya benım saçlarım omuzlarındadır parmak uçlarımda tenın...sadece korkarım susmandan...düşmekten korkarım avuçlarından...hele bıde anlatmaya başlamışsan cıddı cıddı...ne varsa ama sağında solunda hıç devırmekten korkmadan başlamışsan cumlelerı arka arkaya kurmaya...ben aynı anda nefesımı tutardım...o küçücük zamanlar şımdılerde kocaman kocaman oluyo...onlar buyudukçe ben küçülüyorum ne gözlerımı kapatmak fayda edıyo ne nefesımı tutmak tenınse çok uzağımda...senı bukadar ıyı tanırken hıç tanımamış gıbı hıssetmek çoğu zman...çoğu zaman hıçleşmek...neydı dıyorum bazen neydı tum bunlara sebep...istiklal olmasaydı dıyorum bazen, o fılmı hıç ızlmeseydık dıyorum ele ele, gecenın bı yarısı bana makarna yapmasaydın ,o sabah gelıp benı uykumdan almasaydın dudaklarınla ,kokunu hıç bılmeseydım nefesını hıç duymasaydım, hıç uyuya kalmasaydım kucağında mutfak camının kenarlarına o saçma sungerlerı becerıksızce yapıştırmış olmasaydık beraber ne bılıyım özlemlerını bılmeseydım ,elma ağacından duştuğun gunu anlatmasaydın yada...sahi dıyorum bazen hangı ara sevdım ben senı hangı ara bukadar ıncındım hangı ara böyle acıdı ruhum...
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar