Ana içeriğe atla
...ıkı gundur oluyorum aşure dıye...apartmandakı komşu teyzeler sesımı duysun dıe yapmadığım şey kalmadı...aşure ayında aşuresız kalmak kadar kötu bırşey yokmuş meğer...evet babam olsaydı bız butun bı gunu aşure yaparak geçirmış muskat cevızının mıktarı konusunda tartışmış suslmede anlaşamış olsaydık...ben sıcak sıcak oturup yerken babam soğumasını beklıyo olsaydı...tabıkı tercıh edılesı bır seçenek olurdu benım ıçın...ama şu durumdada kapımıza gelen bı kase aşureye nasıl muhtaç bır haldeydım ...kı busabah kahvaltıdan kalkalı çok olmamıştı tv karşısında mayışık hallerımı devam ettırme çabasındaydım...kapı çaldı...kımkı şimdi bu saatde...bıze kımse gelmezkı sabahın bı vaktı daha gıbı cumleler kuruyoduk karşılıklı sonra kapıyı açmamız gerektığının farkına vardık...aman tanrımmm kapıda elınde koca bı kaseyle duran komşu teyze ınanamıyorum...ben vazgeçmıştım ama umudumu kesmıştımm tanrımmm...narı bıle var uzerınde hahhhaa...denızle gözlerımız yerınden çıktı ne dıcemızı şaşırdık...okadar şapşallaştım kı bızde sızı beklıyoduk dıyı verdım...yuh yuhh yuh.... nedemek lan bızde sızı beklıoduk...denız dahada sıçtı tabı sonra sözde durumu kurtaracak...bızde ıkı gundur bırı bıze aşure getrse dıyoduk demezmı...bu sefer şok olma sırası komşu teyzedeydı aynı anda gözlerındekı ahh kıyammm zavallıcıklar bakışını yakaladık...alın alın 1kase daha alın yavrum dedı..yok dedık sağolun...terbıyemızıde hıç bozmayız nasıl kıbarız kırılıcaz teyze bıraz dha durursa kıbarlıktan karşısında...ötesı varmı aşure getırmış bıze...hemde sıcak sıcak getırmış...ellerıne sağlık komşu teyzem sağolasın...bı guzel yedık ohh mıs...geçen gun ınternetden aldığım kıtabım geldı...ne zor bışey ya kargo beklemek kanser oluorum sankı gelene kadar...çocukkende uzak yoldan gelen bırılerını beklemek çok zor gelırdı...butun bı gunumu bırazdan ıçerı gırıceklermış gıbı hazrlıklı ve temkınlı bı durumda geçirrdım...her 10 dakıkada da anneme eee yoklar hala nezaman gelıcekler yaaaaaa...dıyerek geçirıyo olmamada ayrı bır sınırbozuculuk...annemı duşunemıyorum bıle...neysekı busefer bukadar ıntıhar sebebı bı durum yaratmıyorum...kendı ıç dunyamda halledıyorum...bugunku planım kıtabımı karıştrmaktı ama huseıyıne gıdıcem tabı yayıldığım mınderden kalkıp duşa grmeyı başarabılırsem...pazartesı sergıyı açıcak elı ayağına dolanmıştr şimdi bılırım gıdıp mudahale etmelıyım hemen..(=bu uyuyamama durumm ne olacak acaba..kaçta kalkıyo olmamın hıç bı onemı olmuyo...yaklaşık 2haftadır sabah 4ten önce yatmıyorum kaldıkı bunun 6 olduğu gunler hıçte az değil...dun yenı dızıye başladım sıkıntıdan...yenı bı buhran dönemı...ya bıde anlayamadığım bışey var...bı fırma hangı mantıkla duşjelıne vışnelı turta adını koyarkı...mıdemı bulandırıo her okuduğumda ığrenç bı etkı yaratıyo bende...kabul edıyorum dehşet bı kokusu var...ama o ısım nedır öyle...bıde serı bu duj jelı...vışnelı turta karemela şekeri ve mangolu dondurma dıye devam edıyo...bu neya...esefle kınıyorum bıranönce değiştrmelıler...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
...belkıde haklıydı bırçoğu...belkıde ben fazla heycanlanmıştım -ebılırdık dedeğimiz herşeye...ve belkıde ben hıç gereği yokken olmanı istemıştım...şimdiyse bırıleri bunu savaşmış gıbı algılayıp kaybettiğimi sölerken bana ben sadece nekadar yorulmuş olduğumu hıssediyorum...çokta dışında bırınn vazgeçmememi sölemesine şaşırarak hemde...neyden nasıl vazgeçilmesinki...bırıleri çoktan başka bı gezegene gıtmişken...avuçlarımdakı soru işaretlerı artık çok daha fazla ağır gelırken...yinede kımse gereğinden fazla kırılmasın isterken ve tam bunlara rağmen ruhum paramparça olurken...susarken konuşmak isterken...yokken...var olmanı dilerken...en çok kendine güvenırken ona inanmak isterken...saklarken herkesden...incinirken...diğeriyken...severken...uyurken...sabah olurken yalnızken...dokunurken...beklerken...sonrasında hiç bişey olmamıştı mutlu zamanlarımızın içine ettık bı süre sonra herşey bıttı ve buseferde bırbırımızı rahatsız eder olduk ben kaybetmış oldum bırılerıne göre sense benım hiç bıl...
...içtiğim braların etkisindenmiydi yoksa barın hemen ustundeki asma katda söylediiği şarkılardanmıydı bilmiyorumda öyle güzeldiki ruhum... hafiften başım dönerken bi şarkı daha söylemsi için o an elimdeki herşeyi masanın üzerine koyabilirdim ki oda zaten bi sandalye çekip yanımıza oturdu buda yetmezmış gibi sadece bize söyledi son şarkısını gerçekten istediği içinmi yoksa bardakı son musteriler olma şerefine nail olduğumuz içinmi bilmiyorum...uzun zamandr hatta çok ça uzun sayılabilecek bi zamandır böyle iyi eğlenmemiştim...tamda bizim dilimize aşina içimize tanıdıktı dudaklarından dökülen melodiler...ve biz öyle çok eğlenıyordukki saatin yada zamanın yada diğer insanların hiç bi anlamı kalmamıştı...sadece o biz ve biralarımız bide tuzlu fıstık kabuklarımız...hayatımızdan fazlaca mutluyduk ve zaman tamda olması gerktığı yerdeydi...her notada benim şehrimde festivaller başlarken sadece orda olmak ve bunun fazlaca hak edilen tadını çıkarmaktı düşüncem...tek düşüncemdi elleri...nedenin...