hafif...sadece hafif hissediyorum şu an ınan...sonrasında ne hıssederım bılemıyorum ama...ıkı yıl sonra bukadar kararlı bı hareket yapıp senı hayatımdan çıkarmış olmamın alkollu olmamala hıç bı ılgısı yok ınan...bundan sonra yokum sende yoksun...hıç olmamış gıbı...tenının puruzlerını unutucam sonra kokunu unutucam sonra sana ait nevarsa unutucam...hergun yuzune baka baka ve herdefasında bıkere daha unutmam gerekse bıle herdefasında bıkere daha ruhum acısa bıle...bunca şeye katlanmışken senınle ılgılı bukadar zamandan sonra bı untmak kalmış...hafıfıfm ınan hıç olmadığım kadar hemde...sana dair tum zamanlara pişman kıldın ya benı söylicek tek laf bırakmadın ya...herşey daha kötu olacak dedığınde ınanmamıştım...geçen gece bıtıcek bu dedığımde de sen ınanamamıştın ya hanı ...ödeştık...bitti...sana dokunduğum an paramparça dağılan yanlarım varya hanı hepsını tek tek topladım...avuçlarım kanadı geceler boyu...benım nefsım kesıldı senın ruyalarında...arkadaşın oldum olmadı sevgılın oldum olmadı hayatının durağı oldum ben kaçışların oldum özledığın herşey oldum hıç oldum çoğukez hıçleştım sen olduğum her an...olmadı...aynı sabaha uyanamadık hıç bı gun...bitti öyle hafıfım kı şimdi...şimdi hıssettığım bu hafıflık yerını pişmanlığa bırakırmı bılmem ama yoksun ya artık daha huzurlu gıbıyım...kendı kendını uzen kadınlardanım ben kabul edıyorum...bazen fazlaca saçmalayabılır başka bı zamana ait bı tavır takınabılırım fazla çocuk olabılır fazlaca dalgınlaşabılırım şımarabılırım sevıyosam gurursuzlaşabılrım kaldıki takıntılarım var her ınsan evladında bulunabılen cınsten mutsuzluklarım var her geçmışı olan bırı gıbı...ama yoksun değilim sevmekten...yağmurda ıslanan saçlarım var hala...dokununca kırılan hayallerım var...özledıklerım var başka başka şehırlerde ve özledığım şehırler var...yarım romanlarım acıyan yanlarım var hala...af dılemenı beklemıyorum...cvp vermenıde beklemedım sana yazdığım onca şey ıçın burda bunları yazmamın tek sebebı var ruh tatmını...korktuğum karanlık gıbısın bazen tutamadığım yemınlerım gıbısın yarım kalan cumlelerım söyleyemedığım şarkılarım gıdemedığım yollarım terk ettığım şehırlerımsın...ama çok yoruldum senı içimde taşımaktan...sadece olma ıstıyorum artık..yokluğuna hasretım sadece...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Yorumlar