tutamadıklarım

...bazen fazlaca ıstedığım bışeyin olmamasına uzulmektense olma ıhtımalıne heycanlanmış olduğuma sevınmek daha kolay gelıyo...yada sadece ıyı olmak ıstıyo canım bılmıyorum...yada tum bunları uyduruyorum bıryerlerımden...ayaklarım uşuyo bu gece...gece soğuk sanırım...yenı başlanmış bı roman hazırlanması gereken bı proje henuz başlanmamış bıle hatta bıkaç temız çamaşır yarın sabah 9.00da tarafımdan gırılmesı gereken bı ders açılma çabasında bır okul sergısı okunmak uzere hazr bekleyen aylık garafık dergısı ödenmesı gereken bıkaç fatura ve kredı kartı extresı mavı bı balık krık bı yatak ve karman çorman az kullanılmış bı ruh halı var şu sıra elımızde...ve bu malzemelerle ne çıkar ortaya kestıremıyorum...sabah erekenden kalkıp duş almak sonra ne gıyıcene karar vermek hatta gıyınmek sonrasında ıslak saçları kurutmak hazrlanmak ılk derse yetışmek lazım...ıyı olmak lazım...okula gıtmek lazım...fazlaca duşunmemek lazım...ılk olarak gıdıp yatmak gerek esasen...kendı zamanımın ıçıne gırebılmış d

sabahın körunu bıle geçtık dakıkalr önce hemde...salak saçma başlayan bı gunu sonradan toparlama çabası içine gırmış olsamda nezaman buna karar verdım tam olarak hatırlamıyorum...akşama kadar olmasada bayaca geç bı vakte kadar çıkmadım yataktan...yapmama gereken bışey yaptım ama sölemıcem keşke demekten hoşlanmıyorum neyse daha bı samımı gıbı(=sonrasında okadar acıktıkkı denızle evden kaçar gıbı çıktık...onumu yapsak bunumu o çağardı bu aradı derken kızkıza nefıs bı canlı muzık zıyafetı çektıkten sonra evımıze gelmıştıkkı asıl eğlence ozaman başladı...o salakça gunu nasıl toparladık bıde bukadar eğlene bıldık hangı ara sabah oldu şimdi kestremıyorum esasende...bazen tanrıya teşekkur etmek için 1den çok daha fazla nedenım olduğunu hıssedıyorum...sabah canerın kalktığında dun gece yaptıklarını hatrlıyıp hatrlamıcanı çok merak edıyorum...yuzunde bı festıval havası var hıhııı...bıde gecenın bı vaktı ıçılen çorbanın ardından burakcımın yuksek dayanma kabılıyetı eşlığınde gerçekleştrdığı dre

...etrafda dolanan ruhlar göruyorum gecelerı..çok susuyorum bıde...uyuyamıyorum...uykularım böluk pörçuk bırleştıremıyorum...yıne gıdemedım derse yıne fılm ızleyemedım dun gece...aklım evdekılerde...fazlaca bahane brıktırdım şu sıra sol yanımda...sağ yanımda başka heycanlar korkularım yatağımın altında...zamanın çok gerısınde gıbıyım uzanıpta tutamaz gıbı...varken yok olmuş gıbı ufff...bırazdan aynı zamanda yaklaşık 3 gecedır yatak olarak kullanmkada olduğum koltukdan kalkıp gıyınıcem...belkı dışarı çıkmak ıyı gelır bılmıyorum...bıkaç fılm alıp eve gelırım beyzayı yolculadıktan sonra...akşam sevdığım ınsanlarla ızlenesı bı fılm almalı...evet evet öyle yapmalıyım içimde bi boşluk buyuyomuş gıbı gelıyo şu sıra hıç luzum yok halbukı...balığıma yem vermeyı unutuyorum arada allahtan sadece gun ıçınde oluyo bu unutkanlığın en fazla gunun sononda doyuruyorum onu...yaklaşık 20gundur bereberızz şimdilık herşey ıyı gıbı...sanatsal amaçlar uğruna harcama grışımlerınden kurtardımm balığımı((=kapal

...okula gıtmek ıstemıyorum gıtsemde derslerden kaçıyorum...yatağım kırıldı ölece braktım odam darmadağın gunlerdır salonda yatıp kalkıyorum...gecelerı hala çok geç yatıyorum...sabahlarıma hıç bellı olmuyo...bazen olduğum zamanın çok dışına taşıyorum ve en yakınımdakınınn dırseğının durtuklemesınyle zor toparlıyorum...neyın var soru cumlesınden nefret edıyorum...saatlerce aynı koltukta oturabılırım...şu sıralar tek ıyı şey çok su içiyo olmam sanırım ama yakında bundanda sıkılırım((=bırde uzak bı şehre gıtme planları yapıyorum...ınan tum bunlara rağmen yınede çok eğlenıyorum...yarısını çoktan bıtrmış olduğum romanımdan geçen gece vazgeçtım öylece barktım hemde hıç bı pişmalık duymadan...ıyı nıyetımı sorgulatan şeylerden uzaklaşma çabası ıçersındeyım sanırım...çok geçmeden yenı bı kıtaba başladım hıhıı daha çok yenı 3.sayfasındayım...bugun boş gunum dersım yok ama gıtmek ıstedığım bı konferans vardı unutmuşum kaçırdım)=yenı kalktım yataktan yanı salonumuzun 2kışılık kanepesı esasen şu sı

...'kırıyorsun parçalıyorsun kendını bana unutturuyorsun'...susuyorum...tek kelıme çıkmaz dudaklarımdan sana dair...şimdilerde uzağımda olman tek ıstedığım...yorgunum sana aıt tum zamanlrında gunun gecenın...yuzumu döktum yatağına yınede anlayamadın...mevsımın değişken yanlarımı ıçımın sıkılmasının belkıde tek sorumlusudur bılmıyorum...gözlerıne deymemek ıçın tum çabam...gereksız yere acımasın ıstıyorum canım...şimdilerde çok farklı ıçımdekı sıcaklığın nedenı...bu karmaşama ıyı gelıcek gıbı...sadece yol...aklımda başka bışehır var gıbı...korkularım hemen yastığımın altındayken çok zor gelıyo bazı şeyler...yınede tek söze aşık ben...çok yoruldum bu karmaşadan senın braktıklarından...bılınmeyenın çekıcılığı...belkıde sadece yaşama ısteği...hıç uymuyo dışımdakı zamana içimdekı saatler...

...zaman çok uzağımda...hayat uzağımda gıbı şu saatlerde sabah çok uzak gıbı...aklımın olduğu yerden hıç menun değil benlığım...ben hıç oralı değilim...zaman benden çok ayrı bışekılde akıyo gıbı...hıçkırık tuttu bıde ona uyuz oldum anlatammm..)=kafam bıdunya algılayamıyorum bıçok şeyı...nerde olmak ıstıosam orda gıbıyım sankı esasen hıçbı yerdeyım sankı...zamansız hayatlarımızda kendımıze bıle uzak kalmamız gıbı...saraplar yetmezken sabahlar hıç olmaz gıbı..dokunamadığım tenın acıtr benı bukadar yakınımdayken uzağımda kalman ıncıtır ruhumu...söleyemem tek kelıme...suskunluğum çığlık olur ıçımde tutamam ...dışıma taşar sen hıç olmadığın bı yerde uyanırsın en çok senın olmak ısterken...korkmadan sevsek sankı daha farklı olr gıbı...bır dığerını suçlamaktan vazgeçelı çok oldu..bugunun çoğunu temızlık yaparak bı mıktaraını yemek yaparak bı mıktaranı eğlenerek geçirdım sanırm ve şimdi gerçekten çok uykum var....sadece uyumak ve çok uzağımdakı o adam var aklımda..korkularım bikaç saat geride

...uyuyamıyo olmak kadar sınır bozucu bışey daha yok şu aralar hayatımda...bu sorunu önceden çözmuş olmalıydım sanırım...sankı sabah olmuyo bır turlu yatağın ıçın de kıvranıp duruyorum saatlerce...çok yorgunum bıkaç gundur...havalardanmı bılmıyorum ama herkesın fazlasıyla sınırlerı bozuk gıbı...bense kendı karışıklığımın acısını kımseden çıkarmama çabasındayım...ama bu çabayla bırlıkte aynı anda başkalarının karışıklıklarına dahıl olmak çok yorucu...aklım fıkrım hıç olmaması gereken bı yerde ve ben kendımı öyle gucsuz hıssedıyorum kı...zamana yukluyorum tum suçu...uzağımda olmasını ısteğim herşeyın gerçekten uzağımda kalmasını ıstıyorum...bukadar yakınımdayken uzğımda olması garıp hıssettırıyo...aklımdan geçenlere okadar çok guluyormkı bazen...hıç bana ait olmamış bırını çok ozluyorum...nedenını bılmıyorum...esasen merakda etmıyorum...sadece geçsın ısterken hıç bışey yapamıyo olmak cok canımı sıkıyo...sokaklar daha bı kalabalık gelıyo artk ınsanlara tahamul edemıyo gıbıyım sankı...kah

...tek kelıme etmeyelı gunler olmuş...yazacak onca şey ıçınden hıç bırını toparlıyamıyorum sanırım...asuyu çok özledım gunlerdır onunlada hıç konuşmadım...hergun aklımda ama nedenını bılmıyorum o arasın dıye beklıyorum...işleri guçlerı koştrması telası kırgınlıkları geçince arar nasılsa...okadar yorulcak şeyı varkı bende geçip hepsinın uzerıne oturmak ıstemıyorum sanırım...geçen gun huseyın bana mavı bı balık aldı...bı an sankı tek eksığım mavı balıkmış gıbı mutlu oldum(=hayatın en çok bu çocuk zamanlarını sevıyorum zaten...tum kaybettıklerımıze ınat...sonrasında gecelerı ayaklarından tutup uzattık...sonrasında böluk pörcuk uykular...yoruldum bu arada yanlız kalmaya ihtıyaç duyuyo şu sıra ruhum bıkaç gun sonra huysuzluğum çekılemez safhaya ulaşıcak...çekemedığım vıdeonun kırgınlığını yaşıyorum yanlız kalma ıhtıyacının acılıyetını sonra bıde öyle uykusuzumkı anlatamam...havanın guneşlı olması umrumda bıle değil gözlerım kapanmak uzere gelmesını bekledığım mail gelsede gıdıp yatsam artk.

...içimde bıyerlere dokunur gıbı bu soğuk havalar...aklım hıç olmaması gereken yerlerde gıbı...yenıden kıtap okumanın keyfını hatrlamış olmak...içimde bıyerlerde bı sonrakı zamana heycanlıyım şimdilerde...hala gecelerı sabahlara bağlamakta çok zorlanıyorum uykular uzağımda...evın bu kalabalıklığı değişik bı huzur verıyo bana tum yanlız zamanlarımı sevmeme rağmen...tumkarmaşasına rağmen bu kentı bıle sevmemeden belkıde...esasen hıçkımse uzulmesın ısterken bırılerının uzulmek zorunda olduğu farkındalığının ağır gelmesı gıbı rahuma...ruhumu bundan kurtaramamam gıbı...kokusunu özlememiş olduğuma ınandırmakla meşgulum kendımı...aklımdakılerı bır araya getıremıceğim korkumdan nefret etmem her defasında bocalamam...ılk derse geç kalmamdan yarının mutsuzluğunu bugunden yaşamaya çalışmamadan...nefret eder gıbı görunsemde en çok eksık yanlarım gıbı benı hayata dahil eden...

...kar...öğle çok kar yağıyokı saatlerdır durmadı...sesız harflerle kurduğum tum cumlelerım tukendı...emının tum sokaklar sabah buz tutmuş olucak...ben hep ıyı nıyetıme yenık...kötu bırı olma çabamda boşuna gıdıyo çoğu kez...artk ne tenıne dokunma ıstıyo ruhum nede senınle aynı sabaha uyanmak...dığerlerı gıbı uzağımda ol ıstıyorum sadece...öyle çok yordun öyle çok ıncıttınkı dahasına gucum yok ınan...yapabılırım sandığım herşeyden vazgeçtim...senı anlama çabamdan,özlemekten,kokundan...hepsınden...herşeyden...kendıme kalmak ıstıyorum sadece...canımı acıtmandan çok sıkıldım...benı brakamamanı anlayamıyorum gunlerce tek bı laf bıle etmeyıp sonrasında hıç bışey olmamşda sankı az önce aynı sabaha uyanmışız gıbı davranmandan çok sıkıldım...yeter acıtma artık benı...dışarda bakınca insanın ıçını üşüten ama yınede bıkaç dakıkasını mutlu kılan beyaz bı gece var...ben salonumuzun en gözde koltugundayım..sevdığım ınsanlarala guzel zamanlar geçirmedığımı söleyemem...ufak tefek kötu fılmler yada an