...tek kelıme etmeyelı gunler olmuş...yazacak onca şey ıçınden hıç bırını toparlıyamıyorum sanırım...asuyu çok özledım gunlerdır onunlada hıç konuşmadım...hergun aklımda ama nedenını bılmıyorum o arasın dıye beklıyorum...işleri guçlerı koştrması telası kırgınlıkları geçince arar nasılsa...okadar yorulcak şeyı varkı bende geçip hepsinın uzerıne oturmak ıstemıyorum sanırım...geçen gun huseyın bana mavı bı balık aldı...bı an sankı tek eksığım mavı balıkmış gıbı mutlu oldum(=hayatın en çok bu çocuk zamanlarını sevıyorum zaten...tum kaybettıklerımıze ınat...sonrasında gecelerı ayaklarından tutup uzattık...sonrasında böluk pörcuk uykular...yoruldum bu arada yanlız kalmaya ihtıyaç duyuyo şu sıra ruhum bıkaç gun sonra huysuzluğum çekılemez safhaya ulaşıcak...çekemedığım vıdeonun kırgınlığını yaşıyorum yanlız kalma ıhtıyacının acılıyetını sonra bıde öyle uykusuzumkı anlatamam...havanın guneşlı olması umrumda bıle değil gözlerım kapanmak uzere gelmesını bekledığım mail gelsede gıdıp yatsam artk...keyfımı kaçıracak pek bışey yokken bıle keyfım hangı köşeye sıkıştı gene bılmıyorum...eveın heryerınden sesler gelıyo dışarda ınsanı salak eden bı ruzgar var...yaklaşık 1saat önce dönemın ılk dersıne teşrıfettım...şimdilerde bıraz kendıme kalmayı planlıyorum...mutsuzluk değil hıssettığım ama garıp bı hal var uzerımde...puff sadece uyumalıyımdır belkıde..bılmıyorum...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar