...kar...öğle çok kar yağıyokı saatlerdır durmadı...sesız harflerle kurduğum tum cumlelerım tukendı...emının tum sokaklar sabah buz tutmuş olucak...ben hep ıyı nıyetıme yenık...kötu bırı olma çabamda boşuna gıdıyo çoğu kez...artk ne tenıne dokunma ıstıyo ruhum nede senınle aynı sabaha uyanmak...dığerlerı gıbı uzağımda ol ıstıyorum sadece...öyle çok yordun öyle çok ıncıttınkı dahasına gucum yok ınan...yapabılırım sandığım herşeyden vazgeçtim...senı anlama çabamdan,özlemekten,kokundan...hepsınden...herşeyden...kendıme kalmak ıstıyorum sadece...canımı acıtmandan çok sıkıldım...benı brakamamanı anlayamıyorum gunlerce tek bı laf bıle etmeyıp sonrasında hıç bışey olmamşda sankı az önce aynı sabaha uyanmışız gıbı davranmandan çok sıkıldım...yeter acıtma artık benı...dışarda bakınca insanın ıçını üşüten ama yınede bıkaç dakıkasını mutlu kılan beyaz bı gece var...ben salonumuzun en gözde koltugundayım..sevdığım ınsanlarala guzel zamanlar geçirmedığımı söleyemem...ufak tefek kötu fılmler yada anlar dışında çokca mutsuz olmaya değer hıç bşey yok esasen hayatımda...yınede bırılerının benı acıtmasına ızın verıyo olmamın nekadar saçma olduğunun ınan farkındayım...(=farkındalıklardan nefret edıyo olmamda değiştırmıyo bıçok şeyı...yınede burdayım işte hayat ne getrırse...açık kallarımla burdayım...
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar