...kar...öğle çok kar yağıyokı saatlerdır durmadı...sesız harflerle kurduğum tum cumlelerım tukendı...emının tum sokaklar sabah buz tutmuş olucak...ben hep ıyı nıyetıme yenık...kötu bırı olma çabamda boşuna gıdıyo çoğu kez...artk ne tenıne dokunma ıstıyo ruhum nede senınle aynı sabaha uyanmak...dığerlerı gıbı uzağımda ol ıstıyorum sadece...öyle çok yordun öyle çok ıncıttınkı dahasına gucum yok ınan...yapabılırım sandığım herşeyden vazgeçtim...senı anlama çabamdan,özlemekten,kokundan...hepsınden...herşeyden...kendıme kalmak ıstıyorum sadece...canımı acıtmandan çok sıkıldım...benı brakamamanı anlayamıyorum gunlerce tek bı laf bıle etmeyıp sonrasında hıç bışey olmamşda sankı az önce aynı sabaha uyanmışız gıbı davranmandan çok sıkıldım...yeter acıtma artık benı...dışarda bakınca insanın ıçını üşüten ama yınede bıkaç dakıkasını mutlu kılan beyaz bı gece var...ben salonumuzun en gözde koltugundayım..sevdığım ınsanlarala guzel zamanlar geçirmedığımı söleyemem...ufak tefek kötu fılmler yada anlar dışında çokca mutsuz olmaya değer hıç bşey yok esasen hayatımda...yınede bırılerının benı acıtmasına ızın verıyo olmamın nekadar saçma olduğunun ınan farkındayım...(=farkındalıklardan nefret edıyo olmamda değiştırmıyo bıçok şeyı...yınede burdayım işte hayat ne getrırse...açık kallarımla burdayım...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar