Ana içeriğe atla

...okula gıtmek ıstemıyorum gıtsemde derslerden kaçıyorum...yatağım kırıldı ölece braktım odam darmadağın gunlerdır salonda yatıp kalkıyorum...gecelerı hala çok geç yatıyorum...sabahlarıma hıç bellı olmuyo...bazen olduğum zamanın çok dışına taşıyorum ve en yakınımdakınınn dırseğının durtuklemesınyle zor toparlıyorum...neyın var soru cumlesınden nefret edıyorum...saatlerce aynı koltukta oturabılırım...şu sıralar tek ıyı şey çok su içiyo olmam sanırım ama yakında bundanda sıkılırım((=bırde uzak bı şehre gıtme planları yapıyorum...ınan tum bunlara rağmen yınede çok eğlenıyorum...yarısını çoktan bıtrmış olduğum romanımdan geçen gece vazgeçtım öylece barktım hemde hıç bı pişmalık duymadan...ıyı nıyetımı sorgulatan şeylerden uzaklaşma çabası ıçersındeyım sanırım...çok geçmeden yenı bı kıtaba başladım hıhıı daha çok yenı 3.sayfasındayım...bugun boş gunum dersım yok ama gıtmek ıstedığım bı konferans vardı unutmuşum kaçırdım)=yenı kalktım yataktan yanı salonumuzun 2kışılık kanepesı esasen şu sıra yatak olarak kullanmakta olduğum...uff asuyu çok özledım...az kaldı neysekı gelmesıne bahar da super olcak...duşundukçe heycanlanıyorum...bu gece fılm ızlıcem kararlıyım(=yarında sabah dersıne gıdıcem...ama öncelıkle kalkıp ortalığı toplayıp sonara duşa grmelıyım uzun bı sure çıkmam herlade sıcak su fıkrı bıle çok ıyı geldı...ufff bukadar çok uyummalıyım bıde...bu yapmamalıyımlarımı lıste halıne getırsem hıç fena olmıcak sanırım...bunu bı ara tekrardan duşunelım(=

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
oysa kimseden acısını çıkarmak gıbi bi niyetim yok...evet bi acım var ama bunu heleki sevdiklerime ödetmek değil amacım...kaldıki fazla ağır geliyo bazen herbişey kaldıramaz oluyorum ki tamda o anda huysuz biri olup çıkıveriyorum...telaşımın nedenı geç kaldığım onca şeyin bedeli gibi esasen...başka bi sebep bulamıyorum...ilaçlardanmı bu gerginlik bu mutsuzluk acaba...ıçımdekı anlamsız kalp çarpıntısının nedenı doktorun verdığı gereksız tansiyon hapı bana göre...yada kahveyi azaltmış olmamın bı etkısıdır kım bılır...sıkılıyorum herşeyden her durumdan her andan...yetiştirememkten korkuyorum hıçbır şeyı ve kendımı...neye uzatsam elımı eksık kalıyorum bır dığerıne yapamıyorum ışte...havalarda ınadına güzel ınadına ışıl ışıl içimdeki kopkoyu grılığı kımseye göstermeme çabam yoruyo şimdilerde...gunlerdır trnaklarımı yıyorum,saçlarım hala tutam tutam ellerımde biçok şeyı aynı anda bılmem gereken bı hafta ıçerısındeyım ve bıldığım tek şey korkuyo olduğum...gözlerine değmemek ıçın ınsanlardan
Kilometrelerce ne demek biliyormusun...hiç hayatında kilometrelerce uzaktayken ile başlayan cümleler kurdunmu.muhtemelen kurmamışsınız yada en azından kısmet olmuşta birkez öylesine bi laf etmişsen hatırlamayacağın kadar önemsiz bi konuda falandır herhalde.ben bu koca seneyi kilometrelerce uzakta geçirdim ondan ve kendimden ve geriye kalan tüm hayatımdan kilometrelerce uzakta...bir adım yaklaşamadan üstelik ne ona ne hayatımıza... Kilometrelerce ile başlayan onca kelime...tükendik...ne desem boş ne desem fazladan anlamsız kaldı...hayatımda kocaman bir anlam kayması öylece kalakalmış haldeyim...onsuz yaşamak hep eksik kalmak hiç yetememek gibi insan dandik bir film sahnesine ne kadar ağlar ki ... evet ben her daim sulu göz bir insandım Onu da al koy bir kenara...insan hiç uyuyamadığı gecelerden hiç uyanmak istemediği sabahlara nasıl uyanır uyanırmış...uyur uyanık yarım yamalak eksik gedik öyle böyle yaşarmış işte ne kadar yaşamaksa nasıl yaşamaksa kitap okuyamadan sevgiliye sarılıp uyu