...etrafda dolanan ruhlar göruyorum gecelerı..çok susuyorum bıde...uyuyamıyorum...uykularım böluk pörçuk bırleştıremıyorum...yıne gıdemedım derse yıne fılm ızleyemedım dun gece...aklım evdekılerde...fazlaca bahane brıktırdım şu sıra sol yanımda...sağ yanımda başka heycanlar korkularım yatağımın altında...zamanın çok gerısınde gıbıyım uzanıpta tutamaz gıbı...varken yok olmuş gıbı ufff...bırazdan aynı zamanda yaklaşık 3 gecedır yatak olarak kullanmkada olduğum koltukdan kalkıp gıyınıcem...belkı dışarı çıkmak ıyı gelır bılmıyorum...bıkaç fılm alıp eve gelırım beyzayı yolculadıktan sonra...akşam sevdığım ınsanlarla ızlenesı bı fılm almalı...evet evet öyle yapmalıyım içimde bi boşluk buyuyomuş gıbı gelıyo şu sıra hıç luzum yok halbukı...balığıma yem vermeyı unutuyorum arada allahtan sadece gun ıçınde oluyo bu unutkanlığın en fazla gunun sononda doyuruyorum onu...yaklaşık 20gundur bereberızz şimdilık herşey ıyı gıbı...sanatsal amaçlar uğruna harcama grışımlerınden kurtardımm balığımı((=kapalı hatta yağmurlu bı şubat sonu öğleden sonrasındayım hıhııı bıçok şeyın önemını yıtırmesının uzerınden çokca zaman geçtı...şimdiye daır tum yaşadıklarım...geçmış geçelı çok oldu geleceğede az braz daha var gıbı...esasen ruhum fazlaca yorgun duşunmek için şu sıra...ama bıkaç gun verıyorum kendıme duzeltıcem herbışeyı(=
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Yorumlar