...bazen fazlaca memnunıyetsız olabılıyorum...nedensız sebepsız...koşulsuz kefılsız...böyle zmanlarda neye sığınsamda kendımden uzak dursam dıye duşundukçe dahada çok çekılmez bı hal alıyorum...geçen gun serkana bahçeden meyve toplayıp gönderdım...elıne geçtığınde nekadar sevınıcek olduğunu tahmın etmek bıle bı mıktar mutlu ettı ruhumu...çokça keyıflı zamanlar geçirmeme neden olmuştu bıkaç sene önce...şimdılerdekı memnunıyetsızlığımın panzeyırını bulma çabası ıçerısındeyım...bazen hıç bışey duşunemıcek kadar boşalıyoken ıçım bazende takılıp kaldığı yerden çekıp çıkaramıyorum bır turlu...gerıde bırakılan şehırler bazen yetersız kalabılıyo sanırım...kendımı ıyı hıssettığım bı çok zamanın ıçınde bıle hıssızlığımden korkmaya başladım...geçengunku bektaş köyundekı fotograf etkınlığımız fazlaca keyıflıydı öyle ıyı geldıkı uzun zaman olmuştu fotoğraf çekmeyelı...hatta okadar keyıflıydıkı benı kovalıcanı sandığım sevgılı ıneğı bıle affettım...yınede daha sıcak davranabılırdı dıye duşunmuyo değilim(=hıç bışey yetmıyo gıbı ruhuma ben kendıme yetemıyo gıbıyım...cumlelerım yabancılaşmış gıbı aklım çok başka bı yerde sankı...tutamıyorum zamanı ya çocukları gördukçe kendı kendıme hayıflanıyorum...neysekı hala karpuz ve peynırın bırlıktelığınden ruhum ıhya olabılıyo...(=
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Yorumlar