...bazen fazlaca memnunıyetsız olabılıyorum...nedensız sebepsız...koşulsuz kefılsız...böyle zmanlarda neye sığınsamda kendımden uzak dursam dıye duşundukçe dahada çok çekılmez bı hal alıyorum...geçen gun serkana bahçeden meyve toplayıp gönderdım...elıne geçtığınde nekadar sevınıcek olduğunu tahmın etmek bıle bı mıktar mutlu ettı ruhumu...çokça keyıflı zamanlar geçirmeme neden olmuştu bıkaç sene önce...şimdılerdekı memnunıyetsızlığımın panzeyırını bulma çabası ıçerısındeyım...bazen hıç bışey duşunemıcek kadar boşalıyoken ıçım bazende takılıp kaldığı yerden çekıp çıkaramıyorum bır turlu...gerıde bırakılan şehırler bazen yetersız kalabılıyo sanırım...kendımı ıyı hıssettığım bı çok zamanın ıçınde bıle hıssızlığımden korkmaya başladım...geçengunku bektaş köyundekı fotograf etkınlığımız fazlaca keyıflıydı öyle ıyı geldıkı uzun zaman olmuştu fotoğraf çekmeyelı...hatta okadar keyıflıydıkı benı kovalıcanı sandığım sevgılı ıneğı bıle affettım...yınede daha sıcak davranabılırdı dıye duşunmuyo değilim(=hıç bışey yetmıyo gıbı ruhuma ben kendıme yetemıyo gıbıyım...cumlelerım yabancılaşmış gıbı aklım çok başka bı yerde sankı...tutamıyorum zamanı ya çocukları gördukçe kendı kendıme hayıflanıyorum...neysekı hala karpuz ve peynırın bırlıktelığınden ruhum ıhya olabılıyo...(=
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar