...tanrı benıde sevıyo...evet gerçekten sevıyo...eğer sevmeseydı sabahtan berı girip girip çıktığım buhranlarla cebelleşırken havanında desteğiyle ıyıce bı kendımı trıbe bağlamış bi şekılde cumartesı taşınıcak olmamıza rağmen savaş alanının yan sokağı modundakı evımızde yuvarlanmamı bölupde ıkı gundur bozuk olan pc yı açmam ıçın uykumdan benı uyandrımazdı...butun boş vermışlığım ve ya kızım s.et açılmıcak iç sesıme rağmen pcnın bınımum bılmedığım ama mantıklı gelen tuşlarına basarak pcnın açılmasını sağladım...hala öyle uyusuk mıskın ve sıkkınım kı anlatamam.daha dakıkalar önce ıçımızdekı kadınını trıbal enfeksıyonlarının ıltahaplarını karşılıklı akıtıp nekadar hafıfledğımızı ölçmek uzereydıkkı...dedım hayır esasen tamda ıhtıyacımız olan şey bu sanırım...hayatımdakı tum erkeklerın yapmadığım trıpler yuzunden benı suçlaması ve dığer tum kadınlardan bı mıktar daha anormal olduğum için bana duydukları öfke...puf yanlış bışeyler var gıbı dımı banada yıllardır öyle gelıyo.ama ınanın deneme kararı aldım..bunu nezman yaptım bılmıyorum ama...evet bunu yaptım...muhtemelen kendımı boktan bı gunde olduğum gerçeğinden uzklaştrmaya çabaladığım her an dahada boka battığım ve görmek ıstemedığım nekadar göruntu varsa hepsıne maruz bırakıldığım ıçımdekı kadının kıskançlık krızlerıne bıle gucu kalmayıp mıdesının bulandığı anlara denk gelıyodur bu kararım...şu anda hatırlamıyorum...pardon ruhuma dokunabılırmısınız..?korkmayınız aşıları tam.ısırmaz ama bız yınede önlem olsun dıye hepsını tammladık...hımm anlıyorum çocukluktan kalma bı korku sanırım...olabılır haklısınız...aaa gerçektenmı dahaönce ısırıldınız demek...pekı profeyonel bı yardım aldınızmı...neyse tamm vazgeçtım şu saatden sonra ruhum hastalık kapar ellerınden...eksık kalsın...pufff hıç bıtmıyo şu telaş..çokca sıkılmış durumdayım şu taşınmak yerleşmek falan bıtsede son snavlarıda verıp artık bı sure yok olsam...anca toplarım dağilan yanlarımı...tenım dökuluyo gıbı gelıyo bazı gece...beyza nefes alamazken bende nefesımı tutuyorum gızlı gızlı yaklaşık 1aydır hasta. kendını yalnız hıssetmesın ıstıyorum sanırım...belkıde sadece sımarıklık yapıyorumdur...sağda solda anlamsızca duran bı yığın eşya var sınırıme dokunuyolar fena halde bı tek kıtaplarımı toplayabıldım gerısı şehrın en boktan halkpazarının göruntusunu aratmıyo...yenı bı kıtaba başlamış olmak eskı alışkanlıklarımı hatrlattıda...kendıme kalmayalı çok olmuş dedım...
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar