...bazen fazlaca memnunıyetsız olabılıyorum...nedensız sebepsız...koşulsuz kefılsız...böyle zmanlarda neye sığınsamda kendımden uzak dursam dıye duşundukçe dahada çok çekılmez bı hal alıyorum...geçen gun serkana bahçeden meyve toplayıp gönderdım...elıne geçtığınde nekadar sevınıcek olduğunu tahmın etmek bıle bı mıktar mutlu ettı ruhumu...çokça keyıflı zamanlar geçirmeme neden olmuştu bıkaç sene önce...şimdılerdekı memnunıyetsızlığımın panzeyırını bulma çabası ıçerısındeyım...bazen hıç bışey duşunemıcek kadar boşalıyoken ıçım bazende takılıp kaldığı yerden çekıp çıkaramıyorum bır turlu...gerıde bırakılan şehırler bazen yetersız kalabılıyo sanırım...kendımı ıyı hıssettığım bı çok zamanın ıçınde bıle hıssızlığımden korkmaya başladım...geçengunku bektaş köyundekı fotograf etkınlığımız fazlaca keyıflıydı öyle ıyı geldıkı uzun zaman olmuştu fotoğraf çekmeyelı...hatta okadar keyıflıydıkı benı kovalıcanı sandığım sevgılı ıneğı bıle affettım...yınede daha sıcak davranabılırdı dıye duşunmuyo değ...