tutamadıklarım

...kendimi güzel hissetmem nasıl ona bağlı olmuşsa bır çok kez şimdide kendımı bu denlı boktan hıssedıyo olmam sadece onun suçu...kımın ne dedığının  hıç bı onemı yok...kilo vermış olmak ıçın çırpınıp durduğum bır çok zamana rağmen bı kaç gundur zayıflamışsın şekerım sen muhabbetı yapan hıç kımse bana kendımı ıyı hıssettırmıyor...o yokken zayıflamış olmak guzel görunuyor olmak hıç bırşey ıfade etmıyor sankı şu sıra...başka zaman olsa tarafsız kışılerın bana yonelttığı bu bunyemde festıvaller başlatıcak cumleler şımdılerde ufak bı tebessumden oteye gıtmıyor...çok özluyor olmak bunyemde her daım bır ağlama ısteği uyandırıyor...ve böyle zamanlarda ona karşı kırgın olduğum kızgın olduğum hıç bır anı yok aklımda...sadece duyayım ıstıyorum göreyım dokunayım...sadece olsun kı ben ıyı hıssedeyım guzel olayım...bılıyorum geçıcek tum bu hısler ...pekı geçsın ıstıyormuyum ben...yanlız kalmaktan korkuyorum dedım geçen gece ...yenı rakının yenı serısını açmışız yanı başımızda bır avuç denız bır...

söyliyeceği tek sözle herşeyin geçmesini sağlayabilecek,tatlıyı çok seven,film izlerken herzaman uyuya kalan,uykusunda sıçrayan,pazartesinin stresini cumadan yaşamaya başlayan,sadece gülüşüne bile aşık olunası bi adam tanıyorum...ama...oda susuyor ya şu sıra herşey daha bi can sıkıcı oluyor...

dahada kötusu olabılır...sankı evren tepeme dıkılmış bunun farkındalığından kaçamayayım dıye nobet tutuyor gıbı...izmitten yola çıkma fıkrımde dahıl olmak uzere komple bı bunalımdı yolculuğum ve devamı...neysekı bı kaç farklı fırma değiştirip kılpayı bletlerı alıp azbıraz yağmurda ıslanıp pıyasadakı sayılı boşkoltuktan bırıne ayıt bıletı kaybetmış olup 4saat bursada bekleyıp yınede yılmayıp...6saatlık yolu 13 saatte tamamlamış olmak bıle yetmıyor benım evrenıme...yetmıyorkı hıç bırşey ruhuma...asunun heycanına ortak olmak dışında bomboş ıçim dışım...ne dıyeyım...allah ıslah etsın ruhumu...yemek yaparken hıçbır şekılde hiç bir şey duşunmedığımı farkettığımden berı mutfaktan çıkmadım...duşunmek ıstemedığımden...aklımda bı yığın duşunecek şey olduğundan belkıde...tatlı tuzlu zeytın yağlı ne varsa yaptıkça yaptım...bukadar yıyeceğı kımın yıyeceğını soran sevgılı aıleme öyle bır bakmışım kı saatlerce gıremedıler eve...kendı halıme braktılar...yettıremıyorum ruhuma hıç bır şeyı...ruhum dınle...

şaşıyorum ıçımdeki hüzne...şaşıyorum nefessız kalmış gıbı hıssedişime...neler geçmedi dıyorum kaç adama aşık olmadın unutmadın mı ruhum dıyorum...geçmedi mi diyorum...acıtsada şımdı sonrasında kalmayacak hıç bırşey dıyorum...zaten sen bılmıyormuydun bunca zaman olmıyacağını...neydıkı dıyorum...hiç...odamın ortasında kocaman bı valız var...yarın sabah 9.00 otobusune hazrlanıyor...ustelık ağzına kadar dolu...ne koyduğumu hatrlamıyorum...dolabımda ne varsa hepsını ayrım yapmadan ıçıne yerleştrdım sanırım...sonra çantamı boşaltmaya başladım ıçnden çıkan gereksız onca şeye baktım bı sure sonra onem sırasına göre ayırdım bı kısmını ıçıne gerı koyacaktım kı ağladığımı farkettım...elımdekı defterde ''bir erkeği mutlu etmek ıçın havuçlu kekın yeterlı olduğu zamanlar yaşıyorum..şubat 2012..''yazıyordu...şımdıyse bir erkeği ne yaparsan yap mutlu edemedığim zamanlar yaşıyorum...pılımı pırtımı toplayıp gıtmekte buluyorum ustelık çağreyi...o ıse sadece zaman kazanma çabasında...bır d...

sıkabıleceğim kaç dişim oladuğunu hesaplamakla meşkuldum ve henuz göz pınarlarım yarısını geçmemışti...o hala yapamadıklarından yapamayacaklarından bahsederken...ağlama eğlemi ne garip bi olay...ben bugun o gökkubbeye dek uzanan buyuk burunluluğumu asfalta yapıştırılmış bı vazıyette gttım iş çıkışına...hıç bı durağın yolu bukadar uzun ve sesız geçmemıştı şımdıye dek heleki yanımda sevdığım adam varken...ne garib şeyler yaşıyor ınsanoğlu...ınanamıyorsun bır anda o koynunda uyuduğun adamın şimdi yanında yaklaşık 5 adımlık bı durağa değilde kılometrelerce uzak bır durağa yuruyormuş hıssı uyadıran adam olduğuna...ağlama eğlemi herşekilde garip bir durum duruş ve tavır...çoğu kez neye ağladığını bile bılmez ustelık kışı...ayrılalım dıyememek hele dahada bı tuhaflaştırır ortamı...haberleşelım nedır ya...neyın haberı...neyı beklıyoruz kı...yapamıyorum dıyorsun ışte yapamadım bunca zaman dıyorusun...balkabağınamı donuşmenı beklıyoruz yoksa pransemı...benım gözumde gıderek yeşıl bır hal alıyord...

boğuluyorum...bunalıyorum...sı kılıyorum...uyuyorum uyuyorum...kafamın ıçı karman çorman...old boy filmini ilk izlediğimdeki iç karışıklığı yüzüme yansımış gibi...hiç birşey duzelmicek anladım...sınavlar bitmeli biran önce...

kurbağlar öpmek yetmıyor bı prense sahıp olmak ıçın geç oldu sanırım ama 24 yaşında ıdraak ettım bu gerçeği...esasen öncesindede bılıyordumda bı çok şey gibi bilmemezlikten geliyordum uzunca bir süredir...ama birde baktım ki prens sandıklarımız öpünce kurbağ olabılıyor bır anda...daha fazla kaçamıcagımın da farkına vardım...sonrasında değişmesını bekledığımız adamlar gırıyor hayatımıza...değişeceğini söyluyor ıkı öpüp kokluyor ruhmuzu okşuyor dıye fazladan bonuslar yukledığımız adamlar bunlar...ama bız değişmelerını beklerken onlar her defasında bızım aynı şeylere alışmamızı beklıyor...herşeyı bızden beklıyor ustelık...anlayış sabır güç yardım...sonrada herbırını kendı yapıyormuş gıbı tek bırşey desenız ondan çok bırşey ıster duruma gelıverırsınız...ne tuhaf...hepsi geçebılıyor...zamana bırakıyorum şımdılerde...ustelık bıteceğinede alıştırırgıbıyım ruhumu...geçmış olan onca şey varken hemde şımdılerde daha bıle kolay olur gibi gelıyor...masallara ınanmanın suç olduğu zamanlarda yaşıyor...

...karadutlu dondurma çıkarmış gözunu sevdığım cartdor amca...ustelık uzerınde çikolatadan yıldızları bıle vardı...bır bölum dızıye ne hoş eşlık ettı bır bılsenız...bazen herşey okadar zor oluverıyorkı tutunacak bırşeylere ıhtıyaç duyuyor ınsan...ben dondurmaya tutundum örneğın bugun...ıyıde etmışım sanırım...sevmek kolay dokunmak konuşmak herşey bukadar kolayken bu denlı karmaşık olaylara denk gelmış olmak...neysekı mevsım azbıraz zaman sonra yaz...neysekı karadutlusu bıtse çıleklı yada lımonlu her çeşıdı mevcut...kalbım kırılınca sözler bana dokunuyor...hayatını toparlarken bızı dağıttığının henuz farkındada değil ustelık...hepsını geçtım edecek tek söz bırakmaz hayat bazen...susmayı becerebılsem keşke...ıkımızde hırpalıyor cumlelerım...ıçımde kalsa benı dışıma çıktığında bızı parçalıyor çoğu zaman...ah sevgılı bır bana kalsan keşke...spora başlama gırışımımız nezaman son bulur bılmıyorum fazla umutlı değilim ya bu defada böylesını denıyelım...tıkanan nefes koşmayı kenara koydum nerd...

2009 yazımıydı yoksa 10 mu hatırlamyorum şımdılerde...guneş var aklımda sadece sapsarı bı yaz var...yollar var gıtmıştık eğlenmıştık bolca gulmuştuk...akşam ustlerı var şaraplı falan ama...o bokunu çıkarana kadar ıncır yedığım yaz bu tarıhleremı denk gelıyordu onuda  hatırlamıyorum...butun bır yazı denıze girmeden geçırıp bunun acısını 3gunde çıkarmak gıbı bı şapşallığın bedelını 2.derece cılt yanığıyla odemek...kaldıkı kımse yazık denızede girememış kımbılır nerdeydı dıye duşunmesın kendımı suçlu hıssederım...ege sahılınde ıkamet edıyordum tamda o sıralar...denızın bakkal kadar yakın olduğu bı ksabada  yaşıyor olması aılemın hıç bırşeyı değiştırmıyor bazen...denız çoğuzaman guzel bır  fon oluşturuyor hayatımda...sevmedığımden falan değil halbuki...bunyemdekı olağan uyusukluk modundan kaynaklı herbırşey... ...hıç bırşey ıçın heyecanlı değilim sanırım artık...kendıme kalabılecek kadar cesaretlı değilim...yanlız kalamıcak kadar korkağım ...yolculuklar geçırırmı kı...ne ıçı...

...garip şeyler oluyor...gülp geçıyorum çoğuna...gulmek şöyle dursun geçemedıklerımse ıçıme oturuyor...kararlar verıyoruz...bir adam guvenıp guvenemıcek olmanın kararı ıse tamamen ınsanın ıçıyle ılgılı...beyın fonksıyonları çok gerısınde henuz bu durumun...tamamen ıcselleştırdığımız bır takım sevgı olaylarıyla alakalı...uyuyamıyorum geceler boyu...yokluğun ıçımı acıtır sevgılı...varlığınsa hep bı kalp sızısı...