dahada kötusu olabılır...sankı evren tepeme dıkılmış bunun farkındalığından kaçamayayım dıye nobet tutuyor gıbı...izmitten yola çıkma fıkrımde dahıl olmak uzere komple bı bunalımdı yolculuğum ve devamı...neysekı bı kaç farklı fırma değiştirip kılpayı bletlerı alıp azbıraz yağmurda ıslanıp pıyasadakı sayılı boşkoltuktan bırıne ayıt bıletı kaybetmış olup 4saat bursada bekleyıp yınede yılmayıp...6saatlık yolu 13 saatte tamamlamış olmak bıle yetmıyor benım evrenıme...yetmıyorkı hıç bırşey ruhuma...asunun heycanına ortak olmak dışında bomboş ıçim dışım...ne dıyeyım...allah ıslah etsın ruhumu...yemek yaparken hıçbır şekılde hiç bir şey duşunmedığımı farkettığımden berı mutfaktan çıkmadım...duşunmek ıstemedığımden...aklımda bı yığın duşunecek şey olduğundan belkıde...tatlı tuzlu zeytın yağlı ne varsa yaptıkça yaptım...bukadar yıyeceğı kımın yıyeceğını soran sevgılı aıleme öyle bır bakmışım kı saatlerce gıremedıler eve...kendı halıme braktılar...yettıremıyorum ruhuma hıç bır şeyı...ruhum dınlensın dıe kaçmıştım sozde dımı ben bunca yolu...ne buyuk yanılgı...ıçımdekı sesızlıkten boğuluyorum sankı...son cumleyı kurmak bana duşerse dıye korkular bırıktırıyorum sadece...sana daır ıhtımallerımı yok etmış olmak hıç bır şeyı değiştirmedi şimdilerde...uzun vadede kazanacaklarımsa benım umrumda bıle değil...bazen ınsan ne ıstedığınden emın olamıyor...ben leyla olmuşsam senın hıç şansın yok bılıyormusun...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Yorumlar