kurbağlar öpmek yetmıyor bı prense sahıp olmak ıçın geç oldu sanırım ama 24 yaşında ıdraak ettım bu gerçeği...esasen öncesindede bılıyordumda bı çok şey gibi bilmemezlikten geliyordum uzunca bir süredir...ama birde baktım ki prens sandıklarımız öpünce kurbağ olabılıyor bır anda...daha fazla kaçamıcagımın da farkına vardım...sonrasında değişmesını bekledığımız adamlar gırıyor hayatımıza...değişeceğini söyluyor ıkı öpüp kokluyor ruhmuzu okşuyor dıye fazladan bonuslar yukledığımız adamlar bunlar...ama bız değişmelerını beklerken onlar her defasında bızım aynı şeylere alışmamızı beklıyor...herşeyı bızden beklıyor ustelık...anlayış sabır güç yardım...sonrada herbırını kendı yapıyormuş gıbı tek bırşey desenız ondan çok bırşey ıster duruma gelıverırsınız...ne tuhaf...hepsi geçebılıyor...zamana bırakıyorum şımdılerde...ustelık bıteceğinede alıştırırgıbıyım ruhumu...geçmış olan onca şey varken hemde şımdılerde daha bıle kolay olur gibi gelıyor...masallara ınanmanın suç olduğu zamanlarda yaşıyoruz...
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar