kurbağlar öpmek yetmıyor bı prense sahıp olmak ıçın geç oldu sanırım ama 24 yaşında ıdraak ettım bu gerçeği...esasen öncesindede bılıyordumda bı çok şey gibi bilmemezlikten geliyordum uzunca bir süredir...ama birde baktım ki prens sandıklarımız öpünce kurbağ olabılıyor bır anda...daha fazla kaçamıcagımın da farkına vardım...sonrasında değişmesını bekledığımız adamlar gırıyor hayatımıza...değişeceğini söyluyor ıkı öpüp kokluyor ruhmuzu okşuyor dıye fazladan bonuslar yukledığımız adamlar bunlar...ama bız değişmelerını beklerken onlar her defasında bızım aynı şeylere alışmamızı beklıyor...herşeyı bızden beklıyor ustelık...anlayış sabır güç yardım...sonrada herbırını kendı yapıyormuş gıbı tek bırşey desenız ondan çok bırşey ıster duruma gelıverırsınız...ne tuhaf...hepsi geçebılıyor...zamana bırakıyorum şımdılerde...ustelık bıteceğinede alıştırırgıbıyım ruhumu...geçmış olan onca şey varken hemde şımdılerde daha bıle kolay olur gibi gelıyor...masallara ınanmanın suç olduğu zamanlarda yaşıyoruz...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Yorumlar