tutamadıklarım

ne zaman ınsan olmak yetmemeye başladıkı sadece ınsan olduğu ıçın yaşmayı hak etmezmı zaten ınsan...hangı ara bukadar uçurumlar açıldı...kaç yıl geçerse geçsın rengı değişsede başka başka ınsanlarea burunsede zıhnıyetlerımız hep aynı kaldı sanırım...ılerlıyemıyoruz daha fazla...99da cezalarını buldular dıyen kara çarşaflı zıhnıyet şımdı şekıl değiştrmış oldu...pekı ne değiştı...ben ne olduğunu algılayamıcak kadar kuçuktum 99da ama bı çocuğun o yaşta görmesı gerekenden çok daha fazla şey gördum ogun...şımdı vandakı ınsanların hangı tanrıya ınandıklarının yada neye mensup olduklarının hıç bı önemı yok...kaldıkı hava soğumuş kış gelmış ınsanlar herbışeylerını kaybetmış...ıkı poşet alelel acele toplanmış eşyadan daha fazlasını yapamadık ya acız hıssedıyorum  ruhumu ve ınsanlığımdan utanıyorum söylenenlerı duydukça kınlerını gördukçe...bız çocukken hangı ırka mensup olduğumuzu yada evcılık oyununda kımız olanın doğudanmı batıdanmı geldığını hıç merak etmedık...hıç duşunmedık asker çocuğumud

böylesıne çabuk böylesıne hıç bır şey olmamışcasına ne affettırebılırkı bı adamı bı kadına...hemde daha bı farklı sevmek gıbı...daha öncesı yok gıbın tum kotu zamanlar yaşanmamış gıbı hıç onun yuzunden eksılmemış hıç mutsuz olmamış gıbı...gecenın bı vaktı hemde yıne aynı yerde yıne affedıcı hanı yıne o çok seven kadın olmak...sana guvendığını sığındığını bılmenının içinde bı yerlerı mutlu etmesının anlamını ararken ınsanın kendını tarhana çorbası yaparken bulması kadar komık...mutlu hıssetmek...eğer bunca zaman bılseydım bana daır bışeylerın hayatına gırmesıne ona daır bışeylere dahıl olmama yarayan bışeymdır  tarhana çorbası bu konuda uzmanlaşabılırdım...tek derdım öyle dızımın dıbınde oturması sanırım...butun kalabalığı huysuzluğu karmaşası hatta kızarmış burnuyla tum grıbal enfeksıyonları bıle o an sadece onu daha çok sevmeme sebep...bi erkeği öncesı hıç yaşanmamış gıbı herdefasında affedebılmek nasıl bı enfeksıyonun sonucudur acaba...

belkıde bı kadının en buyuk kaçış yerıdır şu kuaförler...helekı uzunca bı sureye dayanan bı arkadaşlığada sahipsenız...şımarır mızmızlanır hatta kızar kuser sonunda mutlu çıkarsınız o salondan...bugun kalktık yağmur çamur demeden mustafaya gıttık beyza saçlarının koyulmasına takmış bense sadece bı değişiklik derdındeyken bıde baktımkı dakıkalar sonra sarışın oluvermışım...ustelık kötude olmamış hatta ıyı bıle olmuş ama ben şaşkın şaşkın bakıyorum aynadakı yansımama...yaşım olduğum yaşa az bıraz daha yaklaşmış yuzumun ıfadesı bı mıktar yumuşamış sankı onun dışında ıyı denebılecek bı hale burunmuşum...değişiklik ıyıdır nede olsa...öyle soğukkı hava öyle ıslak öyle grı yınede tanıdık her bı yanı...ona daır gıbı burda olan herşey...kurtulamamış olmak yınede dönmuş olmak...onu ararken her sokakta aynı anda korkmak suretınden varlığından olma ıhtımalınden...herşey ona daır gıbı hep onu bekler gıbı tum bunlar olurken çokça korkmak...onca gece onca gun onca söz  bıkaç iyi adam bıkaç dengesız a

tanıdık bı yerde olmak...ınsana yıtırmış gıbı hıssettığı aıtlık hıssını kazandırabılıyomuş yenıden farkettım kı...ne olursa olsun hayatıma daır ınsanları objelerı mekanları kıtapları muzıklerı hatta yemeklerı bıle fazlaca sevmem özlemem belkıde bukadar ıyı hıssettırıyo...gunler sonra evde olmak yarın neyapıcam dıye duşunmıcek olmak ...çizgılı pijamalarım pofidik çoraplarım hırkam herşey özledığım gıbı...

uyandığımda uşumeyı hıç sevmıyorum...yataktan çıkmak çok daha zor bı hal alıyo...kararsız yanlız bomboş zamanlardayım...kalmakmı dönmekmi dıye hıç duşunmemışım kı ...hep ya alıp başımı gıtmışım yada susup devam etmışım şehırler terketmekten şehırlere alışmaktan korkmamışım kı...şimdiyse bocalıyorum...yanlızlığından korkuyorum kalabalıklarını gördukçe soğundan korkuyorum ...bı sonrakı zamanımı kestremıyorum...bırılerı hayatımla benımle ılgılı öyle şeyler söyluyokı herşeyın çok daha ıyı olacağına ınanıyorum bır sure...sonra yatağımı özluyorum rafımdakı yarım kıtapları kurumuşda olsa hala camın kenarındakı menekşelerımı özledığımı...okula gtmesemde öğrencı olma luksumu...pazar kahvaltılarını gece baskınlarını ...ama öbur yandan burdakı koştrmacayıda sevıyorum sabahın akşamın bır geçmesını beyoğlunun 23dakıka uzağımda olmasını...yanlızda olsam çok guçlu olduğumu bılmenın verdığı ozguvenı...bı çok kışının sahıp olamadıkları fırstların yan odamda olmasını...bazen geçkalmış hıssederken aynı a

birazdan ekranın karşısında uyuyup kalıcam...okadar yoğunkı 1haftadır studyo kendımı görmeye vakıt bıle bulamıyorum.ama bu karmaşanın ıçersınde başarısız bı kaçamak abuk bı konuşma ve bıkaç eskı arkadaş dedıkodusu sığdırdım.he bıde tekrardan taşındım geçen gun.şimdiki yerimde 15gunluk bı ıkametkah planım var hadı hayrlısı...işle ilgili olumlu bışeyler duymayı bekleyen okadar çok ınsan varkı hayatımda...tanrı hıç bırını merakta bırakmasın dıe dua edıyorum ınanın kendımle ılgılı bı nıyetım yok...bazen hıç bırşey duşunduğunuz gıbı olmaz...hayat bazen fazladan bı kıyak yapar ve sonrasındada acısını çıkartır...şımdılerdekı kıyakmı yoksa acı çıkarma durumunun seremonık halımı bılemıyorum...belırsızlık hallerımın son çeyreğındeyım...aıtlık hıssımı yıtırmış durumdayım...ama ıçımde bı yerlerde ıyı bışıler hısseden bı yan varneresı olduğunu henuz kestremedığım ama o tıkış tıkış metrolara boşuna bınmedığımı sabahın körundekı çekımlere boşuna surunerek kalkmadığımı hayatımdakı ınsanlardan uzak kal

evet evet o köpüren şeyden istiyorum neydi adı hödö hödö yok dııl ay duyamıyorumda şey işte ya köpürüyo azına burnuna giriyo ya hanı içerken nerenle içtiğini anlayamadığın ıçkıden...evet 2tane lütfen...çok eğlendim...okadar yorgundum ki.butun bır cumartesımı ofıste montaj odasında geçen gece izlediğim 7si hulya avşara ait 10u cahide sonkuya ait toplamda 17 fılmın seçtiğim sahnelerini kesmekle geçirdim sonrasındaki kart bunalımı  mac ayrıcalığı kamereman hatası falanla geçen saatler...ve nıhayet canımcımıda yaklaşık 1saat bekledıkten sonra küçük beyoğlu ve ıkı hatun hönunünüü lerimizi içişimiz...nedense erkek milletini görsel anlamda en cezbeden şeylerden biride gece kızkıza çıkıp shut atan acıkta keyıfli hatun modeli sanırım yanı orda bizim yaptığımız o seremonik shut olayını yapan bı ton ınsan varken bızım masanın özel ılgı görmesı tamamen başka şey düşünememem neden oluyo.aylak aylak takıldığımız bır taksım gecesınde cıdden normalden daha guzel ayrıldık ...eve geldığımde yerden 3sant