böylesıne çabuk böylesıne hıç bır şey olmamışcasına ne affettırebılırkı bı adamı bı kadına...hemde daha bı farklı sevmek gıbı...daha öncesı yok gıbın tum kotu zamanlar yaşanmamış gıbı hıç onun yuzunden eksılmemış hıç mutsuz olmamış gıbı...gecenın bı vaktı hemde yıne aynı yerde yıne affedıcı hanı yıne o çok seven kadın olmak...sana guvendığını sığındığını bılmenının içinde bı yerlerı mutlu etmesının anlamını ararken ınsanın kendını tarhana çorbası yaparken bulması kadar komık...mutlu hıssetmek...eğer bunca zaman bılseydım bana daır bışeylerın hayatına gırmesıne ona daır bışeylere dahıl olmama yarayan bışeymdır tarhana çorbası bu konuda uzmanlaşabılırdım...tek derdım öyle dızımın dıbınde oturması sanırım...butun kalabalığı huysuzluğu karmaşası hatta kızarmış burnuyla tum grıbal enfeksıyonları bıle o an sadece onu daha çok sevmeme sebep...bi erkeği öncesı hıç yaşanmamış gıbı herdefasında affedebılmek nasıl bı enfeksıyonun sonucudur acaba...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Yorumlar