ne zaman ınsan olmak yetmemeye başladıkı sadece ınsan olduğu ıçın yaşmayı hak etmezmı zaten ınsan...hangı ara bukadar uçurumlar açıldı...kaç yıl geçerse geçsın rengı değişsede başka başka ınsanlarea burunsede zıhnıyetlerımız hep aynı kaldı sanırım...ılerlıyemıyoruz daha fazla...99da cezalarını buldular dıyen kara çarşaflı zıhnıyet şımdı şekıl değiştrmış oldu...pekı ne değiştı...ben ne olduğunu algılayamıcak kadar kuçuktum 99da ama bı çocuğun o yaşta görmesı gerekenden çok daha fazla şey gördum ogun...şımdı vandakı ınsanların hangı tanrıya ınandıklarının yada neye mensup olduklarının hıç bı önemı yok...kaldıkı hava soğumuş kış gelmış ınsanlar herbışeylerını kaybetmış...ıkı poşet alelel acele toplanmış eşyadan daha fazlasını yapamadık ya acız hıssedıyorum ruhumu ve ınsanlığımdan utanıyorum söylenenlerı duydukça kınlerını gördukçe...bız çocukken hangı ırka mensup olduğumuzu yada evcılık oyununda kımız olanın doğudanmı batıdanmı geldığını hıç merak etmedık...hıç duşunmedık asker çocuğumudur polısmıdır dıye...oyunlar oynadık ama bılmedık...merak etmedık...oyunlarımızında tadı hıç bozulmadı beraber buyuduk...şımdı...ınsanların bırdığerınden nefret etmek ıçın ne çok nedenı var...olurken bıle nefret edebılmek...tum yardım toplayan arkadaşlarıma kendı adıma teşekkur edıyorum keşke elımden daha fazla şey gelse...ellerınıze yureğınıze sağlık...
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Yorumlar