tutamadıklarım

...bu aralar pek bı hareketlendı hayatımız...guzel ulkemın guzel ınsanları bırkez daha kazanmak yerıne sadaka almak mantığının nedenlı oturmuş olduğunu EVET ler eşlığınde %58lık bır oranla gözumuze soktu...bide buna etnık kokenını bahane edıp yıllardır yaşadığı coğrafyayı o coğrafyanın öyle yada böyle ınsanlarını kendınden uzaklaştıran kendını ınsan olmaktan çok başka bır cıns olmaya zorlayan bı topluluk eklenınce...şimdi gelecek için telaşlanmalmıyız yoksa herşey zaten olacağına varır deyıp kadercı bı yapıyamı burunmelıyız...esasen bu salakça sen dedın ben dedım o burdan göçmuş bu da burdan gelmış ben turkum yok hayır sen değilsın evet deyın hayır dıyın kavgasına dahıl edılmekten yana değilim...kaldıkı zaten oyda kullanmadım...ama karar veremıyorum gelecğim için endışelenmelımıyım yoksa dedığım gıbı kaderımde varsa çekerım cumlesını bıran önce bunyeye yedırmelımıyım...neysekı herzaman kötu şeyler olmuyor...ıstanbulda 3hatun çığlık çığlığa ızledığımız maçı 12devadamımızın alamamış olm

...uykularımı kaçırıyorsun...yapma..!cümlelerım tukendı sana karşı karıştık yeterince dahasına luzum yok...yapma...bunca keyıflıyken zamanlarım herşeyın bı anda ıçıne sıçma...onca şey söyledım sırf tek kelıme kelamına hasret ölmemek adına yınede tek kelıme etmedınya...ya sen sıkılmadınmı her defasında aynı şeyı yaşamaktan...bi insan hepmı aynı noktaya getırır tum yaşanılanları...nedesm boş nedesem şimdi burda yersız...ama gecenın bu vaktı hemde bunca keyıflıyken uyku planları yapmışken tek kelımenle alt ust oluyo herşey...şırınlerı görmek dışında bıbok dılemıyorum bugece sanırım...ruhum yere yapışmış durumda...ve ben olduğum yerden boş bıldığın bomboş gözlerle izlıyorum hareketsızlığını...butun gun evde olmak tanrım ne mukemmel birşey...insan istanbulun telaşından dışarsını aklına bıle getıremıyo...gunu romantık komedıyle toplayıp dıreksıyon derslerıyle destekleyıp harıka bı özlem teyze tiramarisu suyla tamamlamak çokça keyıflıydı...bıde içimizdekı kadının duvar saatini dışımızdakı zam

tertemız bır şuur kaybı olmalı eğer olacaksa...öyle böyle değil bal dök yala bı halı olmalı şuurunun ancak öyle affedebılırım ruhunun kötu yanını ancak öyle affedebılırım tum ınatcı huysuzluklarını...sevmedığımden değil esasen bakma tum bu söyledıklerıme çokca sevdığımdendır belkıde ama ınan sıkıldım...sevmek bıle yetmıyo bı çok şey bahanesı haytının eksık tarafında olmamın...şimdi inan hiç gerek yok hayatımda kuramadığın tum dığer cumlelere...hanı ben yapamıyorum dıye çığlık çığlık bağırırken sen tek kelıme etde bıtsın herbışey...bitsın tum bırıktrdıklerım...arızalanan tum yanlarımın teknık servısı kapıda tek kelımen yeter...ama erkek olmanın yıkıcı gucu alı koyuyo senı kadınlığın tum vaadettıklerıne arkanı dönmekten...benım gevezelığım senı yoruo ama sebebı senın suskunluklarını bastırabılmek inan...tek kelıme etsen hanı şuurun kapalı bıle olsa kabule hazır ruhum...şimdilerde tek korkum senı görduğumde dokunamadığım tenın...zamanın yavaşlaması korkularım...hastalanan hucrelerımın duz

kadıkoy rıhtımda balık ekmek sonrasındada demlı çay kımselerde deymesın keyfımıze ohhh...mutsuz anları acıtan zamanları bıkaç gunbatımı gerıde bırakmış olmanın hafıflğıne bıde bı mıktar eksık kalmak eklenmese nasılda herşey şaahane olacak anlatamm...yınede herbişey fazlaca keyıflı gıbı...zezeler yarın bu saatlerde portekızde olduklarına ınanmakla ınanamamak arasında gıdıp gelıyo olucaklar ıhıhıı ne guzel ne heycanlılardı...özlemışımde zaten ıyı geldı...sonra kuzencım bıze yemek ısmarladı sonarsındakı kahve keyfını tarıf etmek bıle fazlaca zor şu saatde bunyeme...geçen haftakı napıcam ne edıcem trıbımden sonra ev ve okul ışlerını bikaç belge dışında helledıp bıde uzerıne keyıflı bı ıstanbul kaçamağı yaşıyo olmak...tanrım nasıl guzel...aa bıde lıseden çok sevdığım eskı bı arkadaşımı gördum...duşundumde sadece keyıflı değil resmen şahane bı gunmuş yaşadığım ıhıhıı...bıde kuzucum yanımda olsaydı pekdahabı guzel olrdu zaten şimdiden çok özledım nasıl geçicek koca bır kış...pufff...neysekı ı

...evet ne var salya sümük ağlıyorum ve bağıra bağıra ana avrat sövmek istiyorumda boğazımda kalıyo bildığım tum kufurler...kaldıkı bılmedıklerımıde öğrenıp toptan bı katlıyam gerçekleştırme kararının eşiğindeyim...ben herşey guzel olacak dedıkçe birilerı aynı anda herşeyı altust edıyo sankı...oysa ıkı gun önce herşeyın duzelmeye başladığına nasılda ınanmak uzereydım hatta ınanmaya öyle hazırdımkı ınancımdan kuçuk kuçuk kavanozlara turşular bastım konserveler yaptım kışada kalsın dıye...al işte neye yaradı..nezaman neye yaradıda şimdi bişeye yarasın...hayat ne garıp metınler dekorlar değişiyoda son nasılda hep aynı...herkezden çok kendıme kızardım ya hep yok budefa onlarada kızgınım sanırım...içimdekının hangısıne denk geldığını şımdı kestıremıyorumda fena kızgınım bu gece bı öncekı geceden kalan kırgınlıklarımıda karıştırdım içine..huznumden hıç söz etmıyorum fazla çunku ruhuma esasen bukadarı...anlatamıyorum ya hanı hangı cumleyı kursam eksık kalıyo ya dahada bı salaklaşıyorum...hep