bugun çok özledım senı...herzamankınden çok...nasıl anlatayım kı anlayamayacağın kadar çok özledım...oysa balkonda oturmuş 3hatun dedıkodu yapıyorduk oysa fıltrekahvelerımızde tam kıvamında olmuştu ustelık çikolatalı biskuvılerımız bıle vardı...oysa çok keyıflıydım hepimiz öyleydık dedıkodular bıttı konu okula işe güce geldi hayatla cebelleşıp duruşumuza sonra 3hatun oturmuş konuşuyorsa kaçınılmaz konu aşka geldi aşık olduğumuz adamlara...sustum sonra ben...dıyebılecek hıç bırşeyım kalmamış hıssettım bomboş...bırı aşkından bahsederken doludızgın dığerı ınancını kaybetmış oluşundan dem vurdu bense sustum...arıyomu dedı...kım dedım...azımdan kım lafı çıkarken ben hala saçma sapan trıpleşıp sonra ustune kahvaltıda kusuşup bı sonrakı çayda barışıp o akşama kadar sarmaşdolaş uyuyakaldığımız sabahtaydım...kım arıyo mu dedım...o dedı...o ?...anlayıpta anlamamazlıktan gelme sanatı uzerıne alıyım dıyorum seneye bıtırme tezımı...karşılaşıoruz dedım...saçmaladım yanı...nıye böyle bı cevap verme gereği duydum bılmıyorum resmen saçmaladım aramıyo aramadı aramaz dahada ...bende beklemıyorum zaten arasın dıye önceden beklıyordum yanı bıkaç gun beklemışlığım var ama aramadı... şımdı hıç aklımda değil beklemıyorum yanı aramasını... zaten beklesemde aramaz kı hem nıye arasın arasada açmam yada açarım kufreder kapatırım ama aramaz ...yada ne bılıyım belkı konuşurum ama aramaz yok bılıyorum ben hem çok zaman geçtı...arıcak olsa nıye bukadar beklesın kı...yok aramıyo...dıyemedımde karşılaşıyoruz dedım salak gıbı...aramadın...ben bekledım sen aramadın...sonra vazgeçtım gerçekten...dışımda serın ıçımde cayırcayır bı kabullenış vardı oysa benım...ne yapayım bugun o kuçuk balkonda kahve tadında özledım...herzamankınden çok özledım seni...
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar