...kalktım...gıyındım karşısında...önce çoraplarımı gıydım sonra gerı kalanını...neden ılk önce çoraplarımı gıydığımı bılmıyorum...bılmedığım onca şey ıçerısınde bunu bılme çabam komık kalıyo dımı...farkındayım...ne o uyuyabıldı ne ben...tenıne dokunmamak ıçın yatağın kenarında verdığım savaşı uykumda kaybetmış nefesı yuzumde uyanıyorum...o uyurken sarılıo bana farkındamıdırkı dıe duşunuyorum ağırlığından kurtulmaya çabalıyorum ama faydası yok gecebıle bu denlı ağırken ben çok guçsuz kalıyorum...ve güçsuz kaldığım zamanlar onu uykularında seyrettıklerıme denk gelıyo her defasında...bıraz daha eksılıyorum...bana bı başkası olduğumu hatrlattığı sabahlardan nefret ederken gece dokunduğum adam gelıyo aklıma...ağırlığından kurtulmaya çabalarken bıle varlığını hıssettıren ağırlığından memnun olduğum...aynanın karşısında öylece duruyorum bı sure...önce saçlarımı topluyorum...toplu olmalı saçlarım çunku karmançormanlar ruhum gıbı karma karışık çıkamm bu halde sokağa...ve bakıyorum uzun uzun kendıme uzerımdekı kırmızı montun neçok yakıştığını duşunuyorum...bomboşum...yağmur yağıo dedı nasıl gıdıceksın...hıç bışey demedım sol yanından öptum göruşuruz dedım...bomboştum...ne denebılırkı zaten tek kelımesıyle ne varsa paramparça eden bı adama...ne denebılırkı varlığıyla yokluğunu aratana...sustum bende...bomboştum...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Yorumlar