hiçmi koruyamm ben kendimi hepmi param parça olur tüm iyi yanlarım...gidenler hepmi acıtır kalnlara lafım yok henüz...herzaman iyi insanlarla karşılaşmayabilir insan yinede korumalı metanetini...henüz insan olabilmenin ilmine erememiş yartıklar varken fazlaca kişinin gereksiz yere nefes alıpverdiğine olan inancım giderek büyüyo...yapamadıklarımın altında kalırken tüm çocukça yanlarım...beni bu denli acıtan adamların nası bi masalları olduğunu düşünüyorum...hepmi krılır insanın ruhu budenli...güneşi görebildiğim zamanlarda hikayeler uydurup farklı farklı kadrajlarım olsun istiyorum...zamanı tutabilsem mesela bir an bir an olsun tüm dünya dursa ben dönerken...tüm renkli balonlar benim olsa yada...bencil de olsam geveze olabildiğim kadar hatta biraz daha uğraşıp kötü bile olsam...zamanı tutabilsem avuçlarında...sussam yada en azından bukadar konuşmasam sıkılmasam kaçmak istemesem...okuduğum romanlar gibi olsa herşey sonunu başından tahmin ettiğim hayatlar kendini tekrarlamasa ben istemedikçe...bütün suç bendeyken daha ne yapabilirim insanlık için ki...eksik cümlelerim kırmızı saçlarım sıcakta olsa üşüyen ellerim yitik zamanlarım bide geveze yanlarım var...insanların söyleyemedikleri benim içimi ezip geçerken sölenn yalalar havada nasılda asılı kalır ve inanmak istediklerimi tutup alırım asılı kaldıkları yerden...herşey birazdaha mutsuz yada mutlu olabilmek adına...
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar
burayı geçiyorruz şimdi
ohh hayat yine miss
bahar
falan
şaane gör bak en güzelinden misli
tarçınlı