hani demiştim ya keşke ikinci kez uyanmasaydım ilkinde herşey daha güzeldi die...bütün günüm o can sıkıntısıyla salak ruh halimle cebelleşmekle geçti...sona kendime bi bakıcı buldum farklı bişeyler istiodum ya...farlı bişeyler söledi sanki yada bana öle geldi...öle yada böle farketmez neticede o adam bana iyi geldi sanırım...gerçi hala renkli şekerler yağdırabilmiş değil ama olsun...hihiii ben hala sabırla bekliorum bi gün gerçekten gidebilene kadar...saçlarım ağır gelio bugün gidip sıcak bi duş almaya ihtiyacım var şiddetle...
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Yorumlar