Baska birinin bloguna gizlice girmisim bikac cumle kurup kacacakken cokca tanidik gelmis cikip gidememisim gibi bir his...oysaki necok kalp acisi ne cok kirginlik bolca mutluluk bikac ask paylasmisim...su siralar inanki baska bir hayati yasiyor gibiyim ben gibi degil gibiyim...bazen durup dusununce heleki kazala asunun bikac boyasini bikac fircasini bikac dakikaligina gasp edisimden sonra...dedimki degilim ben gibi degilim su sira...yuzunu yikamaya usenirmi insan olmeyecegimi bilsem nefes alasim yok sen dusun halimi...ole cirkinim ki bide dusman basina evlerden uzak bi cirkinlik benimkisi nasil sisko nasil cirkinim anlatamam...gorsen bide kus kadar yiyorum zaten asil hucrelerime kadar sinirlendiren sey bu arkadasim hayatim ot cop bide iki dilim peynirden ibaret...ekmek yemiyoruz seker desen cay kahve sek gidiyor allahim su iki aydir ictigim sulari sen affet nehirler goller kuruttum...yok arkadas yok 2kg oda rica minnet yanlis anlama.cirkinligim butun gercekligiyle aynadaki suretimde bana bakiyor sanki...L beden giymeye basladim daha ne olsun...is durumlari malumunuz uzre hep ayni bir idaretenlik var uzerimde bir buda boyle oluversinlik...erkende ciksam ayni her yil 10yas ekliyor sanki nufusuma...evet mutsuzluktan olmek uzereyim midemdeki ucma ihtimali olan kelebekleri oldurttum...beni mutlu edebilecek kimseyle zaten gorusemiyorum ozel bi ugrasa gerek yok...hala yeterince para kazanamiyoruz ve hayatimiz 1gram ileri gitmiyor...ben tombikligimle ve is yerimdeki binimum abuksubuk hallerle ugrasiyorum sevdicegin evdeki bulasiklar ve issizligiyle...ve canim ulkemde cokdaha baska bir dangalaklik hali suregeliyor simdilerde...hergun oluyoruz olduruyoruz korkuyoruz umutsuzlugumuzla basa cikmaya calisiyoruz...gelde sen bu hal ve durum icerisinde birde cogalmayi dusun...ne ilginciz lan kadinmilleti olarak gotunu topladinda bi cocugun eksik derler bacim insana...gerci demesinler arkadasim su yasimda kalkipta kimse bana bisey demesin hayatim bukadar zor yazilmis olamaz tanrim dogru ssoyle saka de...bu olamaz yani dimi sonsuza dek mahkum oldugum hayat...hani o cok sevdigin sey herneyse tamda enkeyifli yerinde katirkutur yerken bogazina mi nefes boruna mi gitti anlayamayip nefessizlikten olcek gibi kohurkohur oksururken olcek gibi hissediyosunya heh iste ben tamda ole hissediyorum su sira...biride gelip sirtimi sivazlamiyor arkadas...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar