neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle sevebılırım dıyorum...gözlerin gelince öle bi gece aklıma hele uzerıne sen tek kelımede herbırşeyı hatırlatacak kadar acımasız olabılıyorsan duğum duğum birşey oluyor gece ellerimde...uyu uyuyabılırsen sonra...yoksun...yoksun dıye bağırmak ıstıyorum suratına sen yoksun...acıtmak isterken seni elimden çıkan cumleler çok başarısızca...oyle şeyler hatırlıyorum kı sonunda senı senın sılahınla vurmuş bıle olabılırım cok başım ağrıyordu çoğunu hatırlamıyorum...çayı kaç şekerli içtiğini hangı kolunun uzerıne yatıp sonra gunboyu şikayet ettıgını bı bakışta kaç kılo aldığını yemeğın ıçınden hangı sebzeyı ayıracağını hangı gravatı haftanın hangı gunu ıçın planladığını şaşırmakta haklısın ınan ben bıle sana dair bıldığımı sanmadığım bıçok şey bılıyor oldugum gerçeğini hazmedemıyorum çogu zaman...üzmeyelim birbirimizi mi...sence bu uzulmemış halımızmıdır ki...ben söyliyeyim bu çokça üzülmüş halimiz belkide bidaha bırbrımız ıçın asla uzulemeyeceğimiz kadar uzulmuş yanmış yıkılmış bulanmış karışmış sonra durulmuş halimiz...bu bıdaha olamayacağımız tek halımız ...
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Yorumlar