beni şimdi şuan oturduğum yerden alıp başka bir yere götürsen mutlu olurmuyum...yada neyle mutlu olurum...mutlumuyum...mutlu değilsem mutlu olmak için neye ihtiyacım var...insan neyle mutlu olur...neden mutsuz olur...ruhumun bir yerinden tutuyor bırılerı oda sündükçe sünüyor sanki...acıdığından değil lakin sızlıyor...can sıkıcı yani...düşünecek vaktım olsa oturup duşunurum belki ama oda yok şu sıra...yatakta fazladan geçirilen bırkaç kaçamak dakıka dısında...özlediğim anlar var özlediğim insanlar...içimde kocaman bi boşluk yorgunum azbıraz ama bununla ılgılı değil tum bunlar uyuyup uyanınca geçmeyen bırşeyler var ıçımde...gitme ısteğı azbıraz...azbıraz ıçıp ıçıp sızma ıhtiyacı...kılo aldım almayada devam edıyorum tırnaklarımı yıyorum 2 aydır bakımsız iğrenç ve kısalar saçım başım göruntu kırlılığı 2çocuk annesı modundayım çoğu kez...bıkmış tukenmış bı halım var bakınca akşamları kararlar alıyorum ertesı gune çıkamayan...pek bır boşvermışım ış telaşı dışındakı herşeyı...ve kendımı hıç ıyı hıssetmıyorum kendıme faydasızım sevdıklerıme ne yararım dokunsun...babam içimin en buyuk özlemı şu sıra ...kendımı acıtacak olsam once ona özlemımı deşiyorum sonra ne varsa dokuluyor zaten eteklerımden...istediğim hayatın ne olduğundan emın değilim sanırım...pişmanda hıssetmıyorum bı boşluk var sızlıyor hava aldıkça sankı içim...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar