insan bir yerden sonra yaşanmışlıklarımın içine edeyim diyor...biriktirme saklama huyunada baya bir sövüyor...taşınıyorum...içim dışım herbir yerim taşınıyor üstelik...her işim gibi buda telaşlı apartopar zamansız sıkıştepiş oluyor...tabaklar buraya kutular oraya kıtaplar çarşaflar fotoğraflar nereye koyacağımı bulamadığım salata kasesiyle 3oda dolaştım bugun farkına vardığımda iş işten geçmişti...hayatım nereye gidiyor bılmıyorum saldım sadece bıraktım ne oluyorsa yada olmaya çalışıyorsa engellemıyorum fazlada duşunmuyorum bırakıyorum ölece şu ara oda olmaya çabalıyor...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Yorumlar