bir kaç bin yıl yetecek şevkate ihtiyacım vardı...esasen senden gelebilecek herne varsa ona ihtiyacım vardı...deli gibi sana ihtiyacım vardı...yoktun...üstelik hiçde olmamışsın gibi bir küstahlıkla...üzerine cuk diye oturmuştuda ne yapılabilirdiki bundan sonra hiç birşey...bende birkaç ev temizliği krizi birkaç iç kanırtıcı müzik eşliğinde geçirilen gece ve uykusuz yada gereğinden fazla uykulu birkaç ay ve gidilen birkaç yol dışında sana dair fiili hiç bir şey yapmadım...hiç birşey bırakmamıştın çünkü arkanda...insanlar yarım kalmışlıklarla yaşarlar...hep eksik hep birgün tamamlanır umudu...oysa tamamlama umudu olsada devamı gelmez nerede kalmışsa orda kalmıştır...bir adım ileri götürelim gel tut elimi desen bilirim gidemeyiz...gidilmez o yollar biz olmanın ayrıcalığını kaybedeli bikaç yüzyıl geçmiş gibi...benim olduğum zamanda başka kahramanlarım var elimi tutan...senin ellerin için kaç geceyi duvara bakarak geçirdim bilme daha iyi...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar