bir kaç bin yıl yetecek şevkate ihtiyacım vardı...esasen senden gelebilecek herne varsa ona ihtiyacım vardı...deli gibi sana ihtiyacım vardı...yoktun...üstelik hiçde olmamışsın gibi bir küstahlıkla...üzerine cuk diye oturmuştuda ne yapılabilirdiki bundan sonra hiç birşey...bende birkaç ev temizliği krizi birkaç iç kanırtıcı müzik eşliğinde geçirilen gece ve uykusuz yada gereğinden fazla uykulu birkaç ay ve gidilen birkaç yol dışında sana dair fiili hiç bir şey yapmadım...hiç birşey bırakmamıştın çünkü arkanda...insanlar yarım kalmışlıklarla yaşarlar...hep eksik hep birgün tamamlanır umudu...oysa tamamlama umudu olsada devamı gelmez nerede kalmışsa orda kalmıştır...bir adım ileri götürelim gel tut elimi desen bilirim gidemeyiz...gidilmez o yollar biz olmanın ayrıcalığını kaybedeli bikaç yüzyıl geçmiş gibi...benim olduğum zamanda başka kahramanlarım var elimi tutan...senin ellerin için kaç geceyi duvara bakarak geçirdim bilme daha iyi...
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Yorumlar