Ana içeriğe atla
...kızıldı saçların bağırıyordun kanter içinde korkmuştun...neyden bılmıyorum bende korkuyordum yanındaydım durduramıyordum sana tum gucumle korkma dıyordum ama duymuyordun benı önüne geçtim görmüyordunda ...duymuyordun görmüyordun dokunamıyordum sana korkma ben yanındayım dıyordum...sonra uyandım yenıden uyudum devam ettım aynı ruyaya ama dahasını hatrlamıyorum...


...ben o rüyaları tamda 1yıl önce yazın son gunlerıydı okadar çok gördumki sen yeni başlamışsın...bitmez o ruyalar uyanır uyursun devam eder geceler boyu sabahlara dek...içini ezer ağzını kurutur bilirim...bır sure sonra uyuyamamaya başlarsın oysa uykulardır tum mutsuzluğundan uzaklaştıran tek an...olmaz ama onlarda elegeçirilir bir sure sonra...çok gördum yanı ben o ruyaları zamanında kanter içinde çaresiz uyandığım tekrar tekrar başlayan...çok özletir o ruyalar bilirim...etinin her yeriyle özler insan hele o sesını duyuramamak hele o ben burdayımı gösterememek çekip şöyle kolundan sarılamamak mahveder ınsanı...sen yıne ıyısın çabuk geçer belki az bıraz pişmanlık vardır uzerınde...oysa duşunki bide çok sevdiğin zamanlar o adamı adı elını dılını yakıp geçiyor sankı düşün onsuz nefes alamıyor gıbı gelıyor...duşun dun gece onunla uyumuşsun bu sabah bılmıyorum seni isteyip istemediğimi diyor...düşünki sen geceler boyu uşumesın dıye ustunu ortmuşsun uyku aralarında...sevmek hoşlanmakda değil bıldığın aciz aşk halleri...unutulmuşluk hıssı kalp kırıklığı bıde kocaman bı hıçlıkte ekle sen bu ruyalara ozaman ınsana neler olur bır otur duşun adam...düşünemessin...düşünebilseydin yada en azından bırtarafından tutup tüm bunları hissedebilseydin ben şimdi seninle yapmak istediğim hiçbirşeyi başka biriyle yapıyor olmazdım...
senle yapmak istediğim ne varsa onla yapmak zoruma gidiyordu biliyormusun?yemek yapmak,uyumak,tatile gitmek,sabahlamak,sabaha kadar içip sonra gezmek,birlikte ağlamak ,film izlemek,maça gitmek daha birsurü şey...nıye yaptık bunu bize?nerde hata yaptık biz?çok sevmek yeterli değilmi bir ilişki için..?ama sonra geçti ve senın bundan tamda 1yıl önce bana yaptığını ben o adama yapmicam...sonra alıştım ben o tutunduğum adama hemde çok alıştım onunla uyuyup uyanmaya yemek yemeye film izlemeye içmeye...sevgiyi aşktan daha üstün kılan daha bi değerli olmasına neden olan tek şey belkide yakıp yıkmaması yavaş yavaş alıştırıp yavaşyavaş bırakması insanı...
geçti...çok geç kaldın o rüyaları görmek için...sanırım...ben artık hiç rüya görmüyorum...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
oysa kimseden acısını çıkarmak gıbi bi niyetim yok...evet bi acım var ama bunu heleki sevdiklerime ödetmek değil amacım...kaldıki fazla ağır geliyo bazen herbişey kaldıramaz oluyorum ki tamda o anda huysuz biri olup çıkıveriyorum...telaşımın nedenı geç kaldığım onca şeyin bedeli gibi esasen...başka bi sebep bulamıyorum...ilaçlardanmı bu gerginlik bu mutsuzluk acaba...ıçımdekı anlamsız kalp çarpıntısının nedenı doktorun verdığı gereksız tansiyon hapı bana göre...yada kahveyi azaltmış olmamın bı etkısıdır kım bılır...sıkılıyorum herşeyden her durumdan her andan...yetiştirememkten korkuyorum hıçbır şeyı ve kendımı...neye uzatsam elımı eksık kalıyorum bır dığerıne yapamıyorum ışte...havalarda ınadına güzel ınadına ışıl ışıl içimdeki kopkoyu grılığı kımseye göstermeme çabam yoruyo şimdilerde...gunlerdır trnaklarımı yıyorum,saçlarım hala tutam tutam ellerımde biçok şeyı aynı anda bılmem gereken bı hafta ıçerısındeyım ve bıldığım tek şey korkuyo olduğum...gözlerine değmemek ıçın ınsanlardan
Kilometrelerce ne demek biliyormusun...hiç hayatında kilometrelerce uzaktayken ile başlayan cümleler kurdunmu.muhtemelen kurmamışsınız yada en azından kısmet olmuşta birkez öylesine bi laf etmişsen hatırlamayacağın kadar önemsiz bi konuda falandır herhalde.ben bu koca seneyi kilometrelerce uzakta geçirdim ondan ve kendimden ve geriye kalan tüm hayatımdan kilometrelerce uzakta...bir adım yaklaşamadan üstelik ne ona ne hayatımıza... Kilometrelerce ile başlayan onca kelime...tükendik...ne desem boş ne desem fazladan anlamsız kaldı...hayatımda kocaman bir anlam kayması öylece kalakalmış haldeyim...onsuz yaşamak hep eksik kalmak hiç yetememek gibi insan dandik bir film sahnesine ne kadar ağlar ki ... evet ben her daim sulu göz bir insandım Onu da al koy bir kenara...insan hiç uyuyamadığı gecelerden hiç uyanmak istemediği sabahlara nasıl uyanır uyanırmış...uyur uyanık yarım yamalak eksik gedik öyle böyle yaşarmış işte ne kadar yaşamaksa nasıl yaşamaksa kitap okuyamadan sevgiliye sarılıp uyu