Ana içeriğe atla
...kızıldı saçların bağırıyordun kanter içinde korkmuştun...neyden bılmıyorum bende korkuyordum yanındaydım durduramıyordum sana tum gucumle korkma dıyordum ama duymuyordun benı önüne geçtim görmüyordunda ...duymuyordun görmüyordun dokunamıyordum sana korkma ben yanındayım dıyordum...sonra uyandım yenıden uyudum devam ettım aynı ruyaya ama dahasını hatrlamıyorum...


...ben o rüyaları tamda 1yıl önce yazın son gunlerıydı okadar çok gördumki sen yeni başlamışsın...bitmez o ruyalar uyanır uyursun devam eder geceler boyu sabahlara dek...içini ezer ağzını kurutur bilirim...bır sure sonra uyuyamamaya başlarsın oysa uykulardır tum mutsuzluğundan uzaklaştıran tek an...olmaz ama onlarda elegeçirilir bir sure sonra...çok gördum yanı ben o ruyaları zamanında kanter içinde çaresiz uyandığım tekrar tekrar başlayan...çok özletir o ruyalar bilirim...etinin her yeriyle özler insan hele o sesını duyuramamak hele o ben burdayımı gösterememek çekip şöyle kolundan sarılamamak mahveder ınsanı...sen yıne ıyısın çabuk geçer belki az bıraz pişmanlık vardır uzerınde...oysa duşunki bide çok sevdiğin zamanlar o adamı adı elını dılını yakıp geçiyor sankı düşün onsuz nefes alamıyor gıbı gelıyor...duşun dun gece onunla uyumuşsun bu sabah bılmıyorum seni isteyip istemediğimi diyor...düşünki sen geceler boyu uşumesın dıye ustunu ortmuşsun uyku aralarında...sevmek hoşlanmakda değil bıldığın aciz aşk halleri...unutulmuşluk hıssı kalp kırıklığı bıde kocaman bı hıçlıkte ekle sen bu ruyalara ozaman ınsana neler olur bır otur duşun adam...düşünemessin...düşünebilseydin yada en azından bırtarafından tutup tüm bunları hissedebilseydin ben şimdi seninle yapmak istediğim hiçbirşeyi başka biriyle yapıyor olmazdım...
senle yapmak istediğim ne varsa onla yapmak zoruma gidiyordu biliyormusun?yemek yapmak,uyumak,tatile gitmek,sabahlamak,sabaha kadar içip sonra gezmek,birlikte ağlamak ,film izlemek,maça gitmek daha birsurü şey...nıye yaptık bunu bize?nerde hata yaptık biz?çok sevmek yeterli değilmi bir ilişki için..?ama sonra geçti ve senın bundan tamda 1yıl önce bana yaptığını ben o adama yapmicam...sonra alıştım ben o tutunduğum adama hemde çok alıştım onunla uyuyup uyanmaya yemek yemeye film izlemeye içmeye...sevgiyi aşktan daha üstün kılan daha bi değerli olmasına neden olan tek şey belkide yakıp yıkmaması yavaş yavaş alıştırıp yavaşyavaş bırakması insanı...
geçti...çok geç kaldın o rüyaları görmek için...sanırım...ben artık hiç rüya görmüyorum...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu  ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
acıların kadını tribinden çıkamıyorum şu sıra...zaten genel halim buydu hayatım boyunca son bıkaç yılda hayvan gibi çalıştığımı saymassak acıların kadını çizgimi aşmış salon kadını iş kadını gibi daha dolgun vede seksi kadınsı kimlikler edinmeye başlamıştım ki istifama iki üç kala sevdicegim gideli 10 koca gün olmuş ve ben yeniden acıların kadını duruşuma geri dönmüş durumdayım...para üstadım paran varsa herşeyin var demektir...lakin bir aşkın olmaya bilir birde iç huzurun e esasen bana sorarsan ikisi yoksa hangi çizgide olursan ol insan olma vasfını kaybediyorsun... hadi şimdi oturup parası olan zavallı aşağılık pislik zenginleri biraz ezelim...yok yok tamamen uykusuzluktan saçmalıyorum yada çok özledim... çok özledim lan 10 koca gün...acıların kadınına bağlamamın en buyuk sebebi...dun gittik biri nerdeyse benimkadar olmak uzere 5adet su kaplunbağası aldık yetmedı benım ıkı katım kaplumbağa heykeli aldık kaplunbağa havuzumun yanına...sonra bugun gıdıp 3 adet şapşal tavsik aldık...ın...