Ana içeriğe atla
...kızıldı saçların bağırıyordun kanter içinde korkmuştun...neyden bılmıyorum bende korkuyordum yanındaydım durduramıyordum sana tum gucumle korkma dıyordum ama duymuyordun benı önüne geçtim görmüyordunda ...duymuyordun görmüyordun dokunamıyordum sana korkma ben yanındayım dıyordum...sonra uyandım yenıden uyudum devam ettım aynı ruyaya ama dahasını hatrlamıyorum...


...ben o rüyaları tamda 1yıl önce yazın son gunlerıydı okadar çok gördumki sen yeni başlamışsın...bitmez o ruyalar uyanır uyursun devam eder geceler boyu sabahlara dek...içini ezer ağzını kurutur bilirim...bır sure sonra uyuyamamaya başlarsın oysa uykulardır tum mutsuzluğundan uzaklaştıran tek an...olmaz ama onlarda elegeçirilir bir sure sonra...çok gördum yanı ben o ruyaları zamanında kanter içinde çaresiz uyandığım tekrar tekrar başlayan...çok özletir o ruyalar bilirim...etinin her yeriyle özler insan hele o sesını duyuramamak hele o ben burdayımı gösterememek çekip şöyle kolundan sarılamamak mahveder ınsanı...sen yıne ıyısın çabuk geçer belki az bıraz pişmanlık vardır uzerınde...oysa duşunki bide çok sevdiğin zamanlar o adamı adı elını dılını yakıp geçiyor sankı düşün onsuz nefes alamıyor gıbı gelıyor...duşun dun gece onunla uyumuşsun bu sabah bılmıyorum seni isteyip istemediğimi diyor...düşünki sen geceler boyu uşumesın dıye ustunu ortmuşsun uyku aralarında...sevmek hoşlanmakda değil bıldığın aciz aşk halleri...unutulmuşluk hıssı kalp kırıklığı bıde kocaman bı hıçlıkte ekle sen bu ruyalara ozaman ınsana neler olur bır otur duşun adam...düşünemessin...düşünebilseydin yada en azından bırtarafından tutup tüm bunları hissedebilseydin ben şimdi seninle yapmak istediğim hiçbirşeyi başka biriyle yapıyor olmazdım...
senle yapmak istediğim ne varsa onla yapmak zoruma gidiyordu biliyormusun?yemek yapmak,uyumak,tatile gitmek,sabahlamak,sabaha kadar içip sonra gezmek,birlikte ağlamak ,film izlemek,maça gitmek daha birsurü şey...nıye yaptık bunu bize?nerde hata yaptık biz?çok sevmek yeterli değilmi bir ilişki için..?ama sonra geçti ve senın bundan tamda 1yıl önce bana yaptığını ben o adama yapmicam...sonra alıştım ben o tutunduğum adama hemde çok alıştım onunla uyuyup uyanmaya yemek yemeye film izlemeye içmeye...sevgiyi aşktan daha üstün kılan daha bi değerli olmasına neden olan tek şey belkide yakıp yıkmaması yavaş yavaş alıştırıp yavaşyavaş bırakması insanı...
geçti...çok geç kaldın o rüyaları görmek için...sanırım...ben artık hiç rüya görmüyorum...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu  ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Kilometrelerce ne demek biliyormusun...hiç hayatında kilometrelerce uzaktayken ile başlayan cümleler kurdunmu.muhtemelen kurmamışsınız yada en azından kısmet olmuşta birkez öylesine bi laf etmişsen hatırlamayacağın kadar önemsiz bi konuda falandır herhalde.ben bu koca seneyi kilometrelerce uzakta geçirdim ondan ve kendimden ve geriye kalan tüm hayatımdan kilometrelerce uzakta...bir adım yaklaşamadan üstelik ne ona ne hayatımıza... Kilometrelerce ile başlayan onca kelime...tükendik...ne desem boş ne desem fazladan anlamsız kaldı...hayatımda kocaman bir anlam kayması öylece kalakalmış haldeyim...onsuz yaşamak hep eksik kalmak hiç yetememek gibi insan dandik bir film sahnesine ne kadar ağlar ki ... evet ben her daim sulu göz bir insandım Onu da al koy bir kenara...insan hiç uyuyamadığı gecelerden hiç uyanmak istemediği sabahlara nasıl uyanır uyanırmış...uyur uyanık yarım yamalak eksik gedik öyle böyle yaşarmış işte ne kadar yaşamaksa nasıl yaşamaksa kitap okuyamadan sevgiliye sarılıp uyu...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...