nedenini bilmediğim şeyler oluyor hayatımda ...kaç bin yıl oldu fotoğraf çekmeyeli mesela...kaç yüzyıl geçti babama sarılmayalı...kaç yolculuğa çıkıldı o dost olmadan...bıkaç bahar önce ne güzel çiçekler ekmiştim ruhuma ıyı gelen... ne çok yeni şarkı dınlemıştım...bomboş geliyor belirsizlik tepemdeyken herbırsey...yapılacaklar yapılamayanlar yapılması gerekenler çok lazım gelenler olmassa olamayacaklar derken geçiyor gidiyor birşeyler...içim geçiyor sanki...para modern bi bunalım gunumuzde...yapman gerekenler yapmak ıstedıklerın yapabıldıklerın yapamadıkların sonunda hepsı aynı telaşa denk gelıyor...buyumek dayanılmaz bır hal aldı son zamanlarda...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar