insan hiç kendi içini ezer mi? ezer...hatta insan kendi kendinin azına bıle sıçar hatta abartıp kendını hırpalar mahveder...insan kendine niye bunu yapar?bilmem...ama yapar...keşke yapmasa...ama insan işte...bazı şeylerin üstünü örtebilirsiniz görmemezlikten gelebilirsiniz yatağın altına defter arasına yada sarıp sarmalayıp bi yerlere saklayabilirsiniz lakin var oldukları gerçeğinden asla kaçamassınız...ertelersiniz etkisini azaltırsınız lakin yok edemezsiniz...ufacık bir an bıle olsa ne varsa aylardır kaçmak unutmak ıçın çabaladığınız çıkıverır...sızı yoldan çıkarıverır...sizi incitebilir kırıp hırpalayıp paramparça edebılır...içinizin acısı dışınıza odanıza evınıze taşabılır...zaman yaraları kapatır elbette ama kalan izler için hiç yardımcı olmaz...mutluluğunuza sahip çıkınız...çünkü böyle zamanlar fevkelade tehlikelidir...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Yorumlar