Ana içeriğe atla
bazı şeyler oluyor ınsanın hayatında kaç bın yıl önce olduğunu bile unutalı binlerce yıl olmuş gibiyken bile gözlerini dolduruyor ınsanın hatırına gelınce...çok bı zaman olmasada oldukça zaman olmuş yazmayalı...buarada ben okulun son çeyreğine yaklaşmışım azbırazdan çok daha fazla kilo almışım hayallerıme uzaklaşmışım bıkaç yolculuğa çıktım birde bu arada şarabı bıraz fazla kaçırmışım güzel dostlarla olmuşum bazı zaman kırılmışım sonra toparlanmışım telaşlanmışım sonra durulmuşum...birşeyler olmuş tek tesellim ise hiçbirşey olmamasından ıyı oluşu bu durumun...sonuç olarak universtenın son yılında umutsuz mutsuz azbırazda streslı bı snav dönemı hazırlığına girmek uzereyım...4gun öncede tartıda gördüğüm ıkı rakama ınanamayıp butun paramı spor salonuna yatırmış bulunmaktayım...bıraz kas ağrısının yanında genelde akşamları tatlı ısteği nüksetmekte bünyemde lakın çok kararlıyım bu klolar gıdecek ...hayatımın kalanına yeşillikler ve kuru meyvelerle devam etmek nekadar zor olabılırkı dıyorum kendıme s.gıt dıyo bı yerlerde bı ses duymamazlıktan geliyorum...uzulecek daha buyuk ertelenmış nedenlerım var neysekı...
aynı şehirde olmanın en boktan yanı hiç aklında yokken herhangı bır sokaktan onun çıkıvermesı...özlemekten değil bu farklı bişey ...onun gözüne deymek ıstememkten denk gelmek hatrlamak ıstememekten...olurda bölük pörçuk kalan güzel bıkaç ana toz değer endışesınden...bir diğeriyle giderilebiliyor bir öncekı kalp sızısı çokda keyıflı olabılıyor eksık bölük pörçuk olmadan yıpranıp pul pul dağılmadan üstelik....modern bır zamanın geç kalınmış tarafında hıssetsemde kendımı burnuma boksurdurmuyorum şu sıra...bı bıraksam kendımı darmadağın olacağımdan korkuyorum...oysa herkes kendı telaşında bır kendını haklı buluyor ya bazen ne dıyeceğimi bilemiyorum...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu  ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
acıların kadını tribinden çıkamıyorum şu sıra...zaten genel halim buydu hayatım boyunca son bıkaç yılda hayvan gibi çalıştığımı saymassak acıların kadını çizgimi aşmış salon kadını iş kadını gibi daha dolgun vede seksi kadınsı kimlikler edinmeye başlamıştım ki istifama iki üç kala sevdicegim gideli 10 koca gün olmuş ve ben yeniden acıların kadını duruşuma geri dönmüş durumdayım...para üstadım paran varsa herşeyin var demektir...lakin bir aşkın olmaya bilir birde iç huzurun e esasen bana sorarsan ikisi yoksa hangi çizgide olursan ol insan olma vasfını kaybediyorsun... hadi şimdi oturup parası olan zavallı aşağılık pislik zenginleri biraz ezelim...yok yok tamamen uykusuzluktan saçmalıyorum yada çok özledim... çok özledim lan 10 koca gün...acıların kadınına bağlamamın en buyuk sebebi...dun gittik biri nerdeyse benimkadar olmak uzere 5adet su kaplunbağası aldık yetmedı benım ıkı katım kaplumbağa heykeli aldık kaplunbağa havuzumun yanına...sonra bugun gıdıp 3 adet şapşal tavsik aldık...ın...