insan önce yüreğini özgür kılmalı...bir diğerinide sevebileceğini görmek için...hemen vazgeçmemeli kucuk fırsatlara ızın vermeli...mutlu olduğunu görünce hemen öle kaçıp saklanmamalı...eski kalp sızısına takılıp kalmamalı...bazen olmaz... ıyıkıde olmaz olamayacağından olmaz belkıde ama bız o an olamıyacak olana değil olmayana takılıp kalırız olmaz oysa olmak zorundaymış gıbı üstelik hiç olduramamışken birtürlü... başkabırının ruyalarında uyanınca bikaç vakıt sonra önce şaşırıp bocalayıp eskı sızlayan yerlerıne sarılıp azbıraz mutsuz hıssedıp...sonrasında gece ırkılmelerıne alışmışsındır hayatının senlı vakıtlerının çokluğunu görunce bıde sımsıcak hıssedınce ıçını...varlığıyla artık yalnız hıssetmemeye başlarsın kendını...şanslı bıle hıssedersın...eskı sızılar geçer esasen farkedersınkı zaten hep geçmek için var olmuşlar...ızın vermek gerekır geçıp gıtmelerıne...ayaklarının yanından akıp gıderken onlar sen kalkıp bi çay demlersın...elinde bi şişe şarabıyla gelen şehrin en güzel yerlerinden bırnde senınle yemek yemeği dunden planlamış bı adam neden mutlu edemesınkı seni...yeterki yüreğini özgür kıl ki bir diğeri içinde atabıleceğini göstersin...
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar