güzel bir şeyler olmasını beklemekten yoruldum sanırım...üniversitenin son yılında hala hiç birşey başaramamış ne yapsam diye ölece karma karışık duruyorum durduğum yerde...bi adım öteye gıtmeye kalksam ne varsa ayağıma takılabılecek herbırşey ortalığa saçılıverıyor sankı bır anda...e ölece durmakta benı benden öte bı hale sokuyor...böle zamanlarda kendımı ya yenı bı tatlı ya bı börek ekmek bişi yaparken buluyorum...üstelik bugun bırde gıttım işaret parmağımı yaktım çok canım acıyor...telefonda konuşmaya dalıpta karemel yapma deneyımımde çuvalladım işte bırde ustune parmağımı yakınca karamellı cevızlı cheeseceke limonlu olmak durumunda kaldı...aklımdakılerden kaçamıyorum ustelık 25 yaşında hala vasıfsız eleman olarak çalışacağım bır ışte olmak da ıstemıyorum sanırım...ruhum böle abuksubuk bır yerlere sıkışıp kalmış gibi...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Yorumlar